του sir Taki Theodoracopulos

Πριν από περίπου 20 χρόνια, ήταν η σειρά μου για σερβίς για το match point σε ένα ιδανικό γήπεδο τένις με γρασίδι στο Fort Belvedere, στο Windsor του Surrey . Παίζαμε περίπου 2 ώρες. Θυμάμαι να χτυπώ ένα δυνατό backhand στην αντίθετη κατεύθυνση από την πλευρά που βρισκόμουν και πλησιάζοντας στο δίχτυ είδα το μπαλάκι να χτυπά εκτός γραμμών. Ήμουν στην τέλεια θέση για να πω ότι η μπάλα είναι άουτ. Ο αντίπαλός μου, νομίζοντας ότι θα επιχειρούσα ένα crosscourt, κάλυπτε την πλευρά του backhand του. Είπε ότι η μπάλα είναι μέσα. «Η μπάλα βγήκε έξω», είπα εγώ. «Την είδα και ήταν μέσα», είπε ο Galen Weston, οικοδεσπότης μου στο Fort και πολύ καλός παίκτης. Έφθασε στα όρια της παρωδίας η διαφωνία μας που ακολούθησε , για το ποιος έχει δίκιο. Τελικά η άποψη του Galen επικράτησε και εγώ κέρδισα τον αγώνα. Στη συνέχεια μου δάνεισε το καλύτερό του πόνι για να παίξουμε polo στο γήπεδό του, ένας εναντίον ενός. Κέρδισε αρκετά εύκολα. Εάν υπήρχε ποτέ καλύτερος αθλητής από τον Galen Weston, κρίμα που δεν είχα την τύχη να τον συναντήσω.

Την προηγούμενη εβδομάδα, παραβρέθηκα το μνημόσυνο για τον Galen στην εκκλησία St. George’s Chapel στο Windsor Castle, μια πολύ συγκινητική τελετή για έναν πολύ καλό άνδρα που πέθανε στην ηλικία των 81. Ο Κόμης του Wessex και η γυναίκα του εκπροσώπησαν τη Βασίλισσα και τον Πρίγκιπα Κάρολο, και άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας βρίσκονταν στις μπροστινές θέσεις. Αυτά τα πράγματα οι Βρετανοί τα κάνουν πολύ καλά. Ο Κοσμήτορας του Windsor μίλησε πολύ σύντομα για την αντίφαση του να είσαι Χριστιανός και να αγαπάς τον Θεό, αν την ίδια στιγμή μισείς τον συνάνθρωπό σου. Ο γιος του Galen και o Δούκας του Abercorn μίλησαν επίσης γι’ αυτόν, και στη συνέχεια πήγαμε στο Fort για ένα ελαφρύ ποτό.

Το Annabel’s του Λονδίνου

Είδα μερικούς παλιούς φίλους όπως ο Charles Powell και θυμήθηκα τις παλιές καλές ημέρες. Όταν οι Galen και Hillary Weston ξεκίνησαν το τεράστιο project τους στη Vero Beach, έγινα αμέσως μέλος λόγω του τένις και των δραστηριοτήτων που αφορούν το Polo. Η Vero Beach μετατράπηκε σε μια μικρότερη Palm Beach σε πολύ σύντομο διάστημα και πήγα να το ελέγξω, αφού ήμουν ήδη μέλος. Ο Charlie Glass ήρθε μαζί μου για τη δράση (Ο Charlie δεν παίζει τένις, δεν ιππεύει αλλά κυνηγά μόνο τις γυναίκες που μου αρέσουν). Σύντομα πήραμε το μήνυμα: Όλο το project δημιουργήθηκε για τις οικογένειες που τους αρέσουν τα σπορ, όχι για απελπισμένους άνδρες που ψάχνουν ξέρετε-τι. Αποφάσισα να βρω λύση, κάλεσα μια λιμουζίνα και είπα στον οδηγό να πάει εμένα και τον Charlie σε ένα μέρος με γυναίκες. Πήρε το μήνυμα και σχεδόν μου έκλεισε το μάτι καθώς έβαζε μπροστά το αμάξι. Εξαιρετικός.

Τελικά, όχι και τόσο εξαιρετικός όπως αποδείχθηκε. Ο βλάκας μας πήγε σε ένα γηροκομείο και μας παράτησε εκεί προτού καταλάβουμε το που βρισκόμασταν. Ο Charlie τρελάθηκε αλλά εγώ σαν στωικός που είμαι, είδα το χιούμορ σ’ όλο αυτό. Τελικά, επιστρέψαμε πίσω και είδαμε όλο το βράδυ τηλεόραση. Το συμβάν έγινε γνωστό και ο Galen προσφέρθηκε να μου επιστρέψει τα χρήματα της συνδρομής. Έκτοτε, κόλλησα με το τένις.

Έχετε υπόψιν σας, ότι υπάρχουν χειρότερα πράγματα από το να οδηγηθείτε σε ένα γηροκομείο από έναν θρασύ οδηγό με ισπανική προφορά, και ένα τέτοιο έλαβε μέρος στον δρόμο Old Queen του Λονδίνου κατά τη διάρκεια του ετήσιου καλοκαιρινού πάρτι του Spectator. Ο φίλος μου Jeremy Clarke κι εγώ μπήκαμε μαζί μέσα στην τουαλέτα για να κάνουμε κάτι παράνομο. Γελούσαμε όπως οι άτακτοι μαθητές όταν βγήκαμε από τον μικρό «στάβλο» και ένας ηλικιωμένος κύριος, άψογα ντυμένος, μας κοίταξε με μισό μάτι- φαινόταν κάπως τσαντισμένος. Ο Jeremy απλά χαμογέλασε, αλλά εγώ σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να εξηγήσουμε τι συνέβη οπότε φώναξα, «είμαστε ερωτευμένοι!». Αυτό τον εκνεύρισε ακόμη περισσότερο και βγήκε έξω. (Γίνε καλά φίλε και θα το ξανακάνουμε).

Εσωτερικός χώρος του Loulou’s

Δεν υπήρχαν τέτοιες προσβολές όταν διοργάνωσα ένα δείπνο στο Bellmay’s την προηγούμενη εβδομάδα για της γυναίκας μου τα 121α γενέθλια. Είχα πάντα κόλλημα με την Tessa Fane αλλά αυτή ποτέ δεν μου έδωσε σημασία. Ο άνδρας της Harry είναι καλός φίλος. Αυτή τη φορά όμως έπρεπε να μου δώσει σημασία καθώς την έβαλα να κάτσει δίπλα μου, με τη Λίτα Λιβανού να βρίσκεται στην απέναντι πλευρά. Ήμασταν περίπου 20 άτομα, με τη Sophie Fane (κόρη της Tessa) και τη Lily Hanbury να είναι οι πιο νέες και πιο όμορφες. Όπως λέει και το τραγούδι, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από ένα όμορφο νέο κορίτσι, ειδικότερα όταν προστίθεται η γοητεία, η ευφυΐα και η γλυκύτητα του χαρακτήρα. Ο γιός και η κόρη μου είχαν έρθει στο Λονδίνο για τα γενέθλια, και όλοι γευματίσαμε παρέα μετά το hangover την επόμενη ημέρα στο «5 Hertfort Street» (ιδιωτικό members club στο Λονδίνο), όπου ο γιός μου παραδέχθηκε ένα ντροπιαστικό τέλος της προηγούμενης βραδιάς του. Αυτός και μερικοί νεαροί του φίλοι κατέληξαν να παραπονιούνται για τη μυρωδιά από φθηνό άρωμα στο Annabel’s όταν ένας σερβιτόρος τον ρώτησε αν είναι μέλος. «Απλά πες ότι ο Robin JT είναι κάτω», είπε ο γιός μου και οι υπόλοιποι, ακολουθώντας το παράδειγμα του πατέρα του που είχε πιει πολύ αλκοόλ.

Ο Robin Birley, όπως κάποιοι από ‘σας μπορεί να ξέρετε, έχει το «5 Hertfort Street», και η οικογένειά του πούλησε το Annabel’s 15 χρόνια πριν για περίπου 100 εκατομμύρια. Τα «Loulou’s» και «Hertfort Street» ακολουθούν την παράδοση του Birley με το σπουδαίο service και το εξαιρετικό φαγητό και ποτό. Προσωπικά, θα προτιμούσα να επιστρέψω στο γηροκομείο με τις ηλικιωμένες γυναίκες στη Vero Beach παρά να με δουν στο Annabel’s αλλά τότε είμαι μόνο εγώ. Περιττό να πω ότι στον γιο μου ζητήθηκε να φύγει από το μαγαζί και κατέληξε στο «Loulou’s» μετά από μια σύντομη βόλτα. Τέλος καλό, όλα καλά.