του Απόστολου Κοτσάμπαση
Για 48 συνεχόμενα χρόνια παίζεται ένα είδος φαρσοκωμωδίας την ημέρα για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου της 17ης Νοεμβρίου 1973, με τις ίδιες ατάκες, βαρετά κλισέ και ξεπερασμένα συνθήματα που αναπαράγονται «αμάσητα» από τα ΜΜΕ ως ειδησεογραφική ρουτίνα και καμία σχέση δεν έχουν με την ουσία της πραγματικών συμβάντων.
- Καθιερωμένη πορεία στην πρεσβεία των ΗΠΑ.
- Κλειστοί σταθμοί του μετρό.
- Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις.
- Χιλιάδες αστυνομικοί επί ποδός.
- Κίνδυνος επεισοδίων, κλειστό το κέντρο της Αθήνας.
- Ματωμένη σημαία στα χέρια της ΠΑΣΠ.
- Ένταση γύρω από το χώρο του ΕΜΠ.
- Πολιτειακή και πολιτική ηγεσία τίμησαν την επέτειο.
- 48 χρόνια μετά, 49, 50, 52… και ούτω καθεξής.
- Γενιά του Πολυτεχνείου.
- Περιφρούρηση της πορείας.
- Έξω το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ.
- Ο λαός δεν ξεχνά…
- Ρίψη χημικών, απάντησαν με μολότοφ.
- Ομάδες «φοιτητών» συνεπλάκησαν μεταξύ τους.
- Παρεισέφρησαν νεαροί του αντιεξουσιαστικού χώρου.
- Φόρος τιμής στους αγωνιστές.