του Γιάννη Βαλαβάνη

Δεν ξέρω αν ήταν σύμπτωση, αλλά στο τελευταίο τεύχος του Mancode είχα αναφερθεί στην επιθυμία μου να υπάρξουν αποστάγματα από αποστακτήρια που είτε δεν υπάρχουν πιά -και υπάρχει απόθεμα βαρελιών από παλαιότερες αποστάξεις- είτε υπάρχουν σαν αποστακτήρια και παράγουν μόνο για blended, οπότε σαν φιάλες δεν υπάρχουν στην αγορά με το όνομα του αποστακτηρίου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούμε να δοκιμάσουμε αυτά τα malt σαν καθαυτού αποστάγματα παρά μόνο σε μίξεις.

Ήρθε λοιπόν μία εβδομάδα μετά την κυκλοφορία του τεύχους πρώτα στα αυτιά μου αλλά και μετά από τη σχετική έρευνα και στα μάτια μου, σε μία κάβα και στο διαδίκτυο, η πληροφορία της ύπαρξης κάποιων σπάνιων αποσταγμάτων, τα οποία κυκλοφόρησαν σε σπάνιες εκδόσεις από τα διάφορα προαναφερθέντα αποστακτήρια. Μην νομίζετε βέβαια ότι πρόκειται για κάτι το εκπληκτικό, καθώς λόγω συλλεκτικότητας είναι πανάκριβα και με κάπως απαγορευτική τιμή. Αλλά ψάχνοντας, ανακάλυψα κάποια αποστακτήρια που έχουν επανέλθει στην αγορά λόγω της μεγάλης ζήτησης στα malt και με λογικές τιμές μιας και δεν είναι τόσο γνωστά και δεν έχουν τρομερή ζήτηση, απ’ ότι συμπέρανα.

To Royal Lochnagar distillery στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Αναφορικά λοιπόν και εν όψει των γιορτών είπα να γράψω το άρθρο, διαδικτυακά αυτή τη φόρα, για να σας ενημερώσω και μήπως τυχόν κάποιος συμμεριστεί τον δικό μου ενθουσιασμό για αυτή την ανακάλυψη και θέλει να ψαχτεί λίγο παραπάνω. Οφείλω να ομολογήσω πως σε κάποια αποστάγματα οι τιμές ήταν ιδιαίτερα υψηλές αλλά πάντα υπάρχουν και κάποιοι μερακλήδες που θα θελήσουν να τα δοκιμάσουν -ή και να τα δοκιμάσουμε μάλλον-, καταλαβαίνετε πως βέβαια!

Royal Lochnagar 16yo & Mortlach 13yo

Αυτό που μου κίνησε το ενδιαφέρον και ξεκίνησα την έρευνα είναι η σχετική σειρά με τα Blue Label Ghost and Rare που είχα γράψει στο άρθρο του τελευταίου τεύχους και κάπως έτσι ανακάλυψα τη σειρά Legends Untold Special Release. Ξεχώρισα αμέσως τα Royal Lochnagar 16yo, Mortlach 13yo και Singleton 19yo, τα οποία ήταν και σε λογική τιμή για τα δεδομένα μου και πολύ περισσότερο στη γευστική παλέτα μου και τα προμηθεύτηκα αμέσως. Χωρίς βέβαια να παραβλέψω τα Cardu 14yo, Talisker 8yo, Lagavulin 12 και Oban 12yo αλλά αποφάσισα να κινηθώ νεωτεριστικά. Και το Lagavulin 23yo, το οποίο ζήλεψα οφείλω να ομολογήσω, αλλά εκεί ξεφύγαμε στην τιμή. Έψαξα και για Port Ellen αλλά ατύχησα, αν και για να είμαι ειλικρινής αυτό που βρήκα είχε μια τιμή που δεν τολμώ να αναφέρω καν μιας και ήταν του 1979 όπως και ένα Brora του 1977 σε κάπως πιο λογικά πλαίσια, αλλά και πάλι… αρκετά υψηλή και προβλέπω να μαζέψω μια ομάδα συμπαθούντων προς αγορά για γευστική δοκιμή. Επίσης, δύο φιάλες Singleton 12yo και 19yo και ένα Glen Elgin 12yo- μάλλον μάζεψα ότι πιο σπάνιο βρήκα στην αγορά με λίγο κόπο βέβαια γιατί οι φιάλες ήταν από τις τελευταίες.

Singleton 19yo & Glen Elgin 12yo

Για να ολοκληρώσω βέβαια την έρευνα αγοράς, κινήθηκα και διαδικτυακά εκτός Ελλάδας και ανακάλυψα αρκετά αποστακτήρια τα οποία θεωρούσα ότι δεν είχαν κάποιες φιάλες σε κυκλοφορία όπως το Glenfarlcas, το Rosebank, το Lochside, το St. Magdalene, το Carsebridge και το Blair Athol. Τα προγραμμάτισα για μελλοντική αγορά και δοκιμή, όχι όλα βέβαια γιατί σε κάποια η τιμή ήταν απαγορευτική συν του ότι αν τα αγόραζα θα λυπόμουν να τα δοκιμάσω, όπως συμβαίνει και με ένα Port Ellen του 1979 που έχω εδώ και 20 χρόνια και το βλέπω στην κάβα μου. Δε πειράζει όμως θα αρκεστώ στα καινούρια αποστάγματα για δοκιμή με το κατάλληλο πούρο βέβαια και με το νέο έτος θα υπάρξουν και καινούριες γευστικές εμπειρίες απ’ ότι προβλέπω.

Glenfarlcas 25yo & Rosebank 15yo