του Απόστολου Κοτσάμπαση

Βρέθηκαν στο κατάλληλο μέρος τη στιγμή που γραφόταν η ιστορία και βγήκαν στο παγκόσμιο προσκήνιο. Οι Ρώσοι ολιγάρχες, δημιούργημα της κατάστασης πραγμάτων που προέκυψε μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού και της Σοβιετικής Ένωσης, εκπροσωπούν ένα ιδιαίτερο είδος δισεκατομμυριούχων, το οποίο συνδυάζει φανταχτερό πλούτο, σπάταλη, επίδειξη αλλά και φόβο. Σε αντίθεση με τους προγόνους τους Ρώσους εμιγκρέ- φυγάδες της επανάστασης των Μπολσεβίκων το 1917, οι περισσότεροι των οποίων διέθεταν τίτλους ευγένειας, ήταν σπουδασμένοι στη Δύση και είχαν εκλεπτυσμένους αστικούς τρόπους, οι σύγχρονοί τους, ολιγάρχες του 21^ου αιώνα, είναι το ακριβώς αντίθετο. Έχοντας από χρόνια «αποβιβασθεί» στα άλλοτε σύμβολα των δυτικών ελίτ, Μονακό, Κυανή Ακτή, Γκστάαντ και φυσικά Λονδίνο, εξαγόρασαν ό,τι σημαντικό ακίνητο και κινητό υπάρχει. Διακινώντας τεράστια ποσά «έκτισαν» μια συγκεκριμένη εικόνα της Ρωσίας της εποχής Πούτιν. Εικόνες με mega-yacht, κομβόι με μαύρα Range Rover με φιμέ παράθυρα, ντουζίνες με καλωδιωμένους σωματοφύλακες, τραπέζια με δεκάδες Crystal και αστρονομικοί λογαριασμοί στα καλύτερα resto και clubs του Monte Carlo, του St.Tropez, της Σαρδηνίας και της Μυκόνου κυριάρχησαν τα τελευταία χρόνια. Εκπροσωπούσαν μια αντίληψη, απωθητική σε πολλούς και ελκυστική για άλλους.

Όλα αυτά μέχρι τώρα. Από εδώ και πέρα, ανεξάρτητα από τις εξελίξεις μετά την ρωσική εισβολή και τον πόλεμο της Ουκρανίας, τα πράγματα αλλάζουν. Η εικόνα των ολιγαρχών, της αυλής του Πούτιν, φαίνεται να θολώνει όσον αφορά τη φερόμενη εμπλοκή τους στη χρηματοδότηση της πολεμικής μηχανής της Ρωσίας. Η επόμενη ημέρα δεν θα είναι ίδια. Τα μέτρα εναντίον τους ίσως σηματοδοτούν την αρχή της πτώσης τους, γεγονός που με τη σειρά του ίσως πυροδοτήσει απρόβλεπτες κινήσεις στο εσωτερικό της χώρας τους.

Γιατί όπως έχει πει και ο «δημιουργός» τους Βλαδίμηρος Πούτιν: «Μπορεί κανείς να απολαύσει πραγματικά τη ζωή του μόνο ενώ τη βιώνει, και αυτό αναπόφευκτα σχετίζεται με ένα ορισμένο επίπεδο κινδύνου.»