«Ο Πούτιν βαριέται», μου είπε πριν από τρία χρόνια ένας δυτικός που είχε μακροχρόνιες σχέσεις μαζί του. Αυτό ήταν πριν από τα δύο χρόνια έντονης απομόνωσης που επέβαλε στον εαυτό του ο Πούτιν κατά τη διάρκεια του Covid».

O Julius Strauss στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο του στον The Spectator, δίνει μια διαφορετική οπτική για τις εξελίξεις στον πόλεμο της Ουκρανίας εντοπίζοντας στην προσωπικότητα του Πούτιν. Ως πρώην επικεφαλής του γραφείου της Telegraph στη Μόσχα γνωρίζει τη ρωσική πραγματικότητα:

«Σήμερα, η περιφρόνηση του Πούτιν για την ανθρώπινη ζωή εμφανίζεται φανταχτερά στις πόλεις Μαριούπολη και Χάρκοβο. Αυτό από μόνο του είναι η υπογραφή της KGB. Κατά τη διάρκεια της μάχης του Στάλινγκραντ, η NKVD –προκάτοχος της KGB – εκτέλεσε περίπου 13.000 δικούς τους. «Οι δημιουργοί πανικού και οι δειλοί πρέπει να εκκαθαριστούν επί τόπου», έγραφε το περιβόητο Διάταγμα Νο. 227 του Στάλιν, «ούτε ένα βήμα πίσω χωρίς εντολές από το ανώτατο στρατηγείο!»

Που πάμε από εδώ; Ο Πούτιν είναι πιθανώς ικανός να εκτοξεύσει τακτικά πυρηνικά όπλα μικρού βεληνεκούς σε πόλεις της Ουκρανίας, εάν πιστεύει ότι η θέση του – ή η ζωή του – διακυβεύεται. Μπορεί ακόμη και να είναι πρόθυμος να εξαπολύσει ένα στρατηγικό πυρηνικό χτύπημα. Ο ρωσικός στρατός, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου έχει αναπτυχθεί τώρα στην Ουκρανία, δέχεται χτυπήματα και είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι είναι σε καλή κατάσταση για να διεξάγει έναν συμβατικό πόλεμο κατά της Δύσης.

Και έτσι, καθώς το ρούβλι καταρρέει και η αντίθεση στον πόλεμο στη Ρωσία μεγαλώνει, μπορούμε να περιμένουμε να δούμε περισσότερες απειλές, αλλά αυτή τη φορά με πυρηνικά όπλα. Όταν ο Πούτιν αύξησε την ετοιμότητα του πυρηνικού του οπλοστασίου την περασμένη εβδομάδα, το άφησε σκόπιμα ασαφές ως προς το επίπεδο που το έβαζε. Έχοντας όμως διαψεύσει τους ειδήμονες όταν οι αυλικοί του μας έλεγαν ότι δεν θα εισέβαλε στην Ουκρανία, θα ήταν γενναίος –ή ανόητος– όποιος τώρα προέβλεπε ότι ο Πούτιν δεν θα κλιμακώσει περαιτέρω.

Θα μπορούσε να έρθουν τα πράγματα σ’ ένα σημείο όπου αν είναι τρελός, σε παραλήρημα ή απλά βαριέται τη ζωή, να μην έχει καμία σημασία.»