Κυριακή πρωί, ο Paolo συνήθως ξυπνά πιο αργά. Διάβασε την εφημερίδα του, «il Resto del Carlino», κάνοντας το πρωινό και ετοιμάστηκε μετά το μπάνιο του. Διάλεξε ένα λευκό πουκάμισο. Φόρεσε μπλε γιλέκο και από πάνω ένα σταυροκουμπωτό λινό σακάκι με ένα μαντίλι πολύχρωμο. Τα παπούτσια είχαν μια διχρωμία στο δέρμα. Δεν φορούσε κάλτσες. Πήρε ένα από τα καπέλα του και βγαίνοντας από το σπίτι του στo Centro Storico της Bologna, στη via dell Indipendenza, ανέβηκε προς την piazza del Nettuno.

Στη γωνία με τη via Rizzoli έστριψε αριστερά, προς τους due Torri. Χαιρέτησε μια γνωστή του, βγάζοντας το καπέλο του, και έφτασε στο Roxy Bar όπου είχε μια συνάντηση. Αφού χαιρέτησε εγκάρδια τον ιδιοκτήτη Oriano, ήπιε τον δεύτερο espresso της ημέρας όρθιος και περιμένοντας έξω από το πολύ μικρό Roxy Bar, άναψε το Toscano του. O Vasco Rossi μόλις έφτασε μαζί με μια φίλη του, φορώντας μια καμπαρντίνα, και οι τρεις τους έπιασαν κουβέντα. Στις κινήσεις του και στη συμπεριφορά του ο φίλος μου ο Paolo είχε πάντα κάτι που οι Ιταλοί ονομάζουν «Sprezzatura». Μια λέξη που πρωτοεμφανίστηκε το 1528 σε βιβλίο που έγραψε ο Baldassare Castiglione.

«Sprezzatura» είναι οι σωστοί τρόποι στο φέρσιμο και το να ζεις με στυλ. Αισθάνομαι ευγνώμων που έζησα περίπου πέντε χρόνια στην Ιταλία, όπου οι εικόνες και οι αισθήσεις ήταν ιδιαίτερα καθοριστικές. Η Sprezzatura δεν έχει σχέση με οικονομική άνεση ή χλιδή. Είναι τρόπος ζωής και αισθητικής με απλό τρόπο. Είναι ακόμη πιο αναγκαία και επιτακτική σε περιόδους κρίσης, όπου ο πολιτισμός μας και το σωστό απλό φέρσιμο μας κάνει πιο Ανθρώπους.

Στην αρχαία Ελλάδα, ο Περικλής το είχε περιγράψει με τη φράση «φιλοκαλούμεν μετ’ ευτελείας». Αγαπάμε το ωραίο με απλότητα, μέτρο και λιτότητα. Οι Ιταλοί σήμερα, πολλούς αιώνες μετά, το διδάσκουν, εξεζητημένα και αρκετά αγορολάγνα.

Το Στυλ όμως είναι τρόπος ζωής, δεν αγοράζεται.

Θαλής Πιτούλης

Photo: Getty Images/Ideal Image