Είναι η «ομπρέλα» κάτω από την οποία άνθρωποι ξένοι μεταξύ τους, από διαφορετικές ηλικίες και εθνικότητες, έρχονται σε επαφή, δένονται και γίνονται ένα. Σε αρκετές περιπτώσεις μοιράζονται έναν κοινό τρόπο ζωής, φανατίζονται και δίνουν ακόμη και τη ζωή τους γι’ αυτή. Ο λόγος για την κουλτούρα. Διαφορετικές κουλτούρες δημιουργούν διαφορετικές ομάδες, οι οποίες μάχονται μεταξύ τους για το ποιος θα επιβληθεί. Η ιστορία μας το έχει αποδείξει περίτρανα αρκετές φορές. Όπως και τη δεκαετία του ’60 στη Βρετανία, με την εμφάνιση των «Mods» και των «Rockers», δύο ιδεολογικά και στιλιστικά αντίθετων κόσμων, που τους ένωνε όμως η έλλειψη πειθαρχίας και ψυχραιμίας. Η κόντρα τους ήταν έντονη και συχνά έβγαινε εκτός ελέγχου.

Οι δύο αυτές ομάδες συναντήθηκαν από κοντά για πρώτη φορά στην παραλία του Brighton της Αγγλίας το 1964. Και οι δύο είχαν βγει βόλτα με τις μηχανές τους. Η ένταση ξεκινά όταν ένα μέλος των Mods πετά ένα βότσαλο προς τους Rockers. Ήταν η σπίθα για να ανάψουν τα αίματα και να επικρατήσει πανικός. Οι συγκρούσεις διήρκησαν δύο ημέρες και μεταφέρθηκαν ως τις ακτές του Heisting’s. Δεκάδες οικογένειες έφυγαν από την παραλία ώστε να σωθούν. Τα πρωτοσέλιδα της εποχής γέμισαν με σκληρές φωτογραφίες από τις μάχες σώμα με σώμα, ενώ δημοσιογράφοι θεωρούσαν ότι αυτό το δίπολο θα μπορούσε να ρισκάρει την ενότητα του έθνους. Περίπου 3.000 νέοι συμμετείχαν και η αστυνομία προχώρησε σε εκατοντάδες συλλήψεις.

Οι «Mods»:

Ποιοι ήταν όμως οι Mods; Πρόκειται για ένα κίνημα που ξεκίνησε στα τέλη του ’50 στο κεντρικό Λονδίνο, το Soho, με τη μεταπολεμική γενιά της Βρετανίας να έχει αρκετά χρήματα στην τσέπη για να φροντίσει το ντύσιμό της. Ήταν η μετεξέλιξη των Teddy Boys αλλά και των Beatniks, που άκουγε mod(ern) jazz, διάβαζε Camus, και σπούδαζε σε κολέγια τέχνης. Το στυλ τους απαρτιζόταν από tailor-made κοστούμια με στενό πέτο, λεπτές γραβάτες, beatle boots και κολλαριστά πουκάμισα. Το μαλλί τους ήταν επηρεασμένο από τη Nouvelle Vague και τους έβλεπες πάντα να μετακινούνται με μια Vespa, συχνά στα χρώματα της Βασιλικής Αεροπορίας. Με αυτά τα χαρακτηριστικά, οι Mods συνέβαλαν στο να μετατραπεί το Λονδίνο, στα μέσα των 60s, σε παγκόσμια μητρόπολη της μόδας, της μουσικής και του στυλ.

Οι «Rockers»:

Από την άλλη πλευρά, οι Rockers ήταν συνήθως μεγαλύτεροι ηλικιακά και πιο σκληροί. Λάτρευαν τη ροκ μουσική και τα ναρκωτικά και περιφρονούσαν τους Mods για το ντύσιμό τους και την εικόνα του «καλού παιδιού» που πρέσβευαν. Σαφώς επηρεασμένοι από το στυλ του Elvis, ξεχώριζαν για το κούρεμα τύπου «pompadour», τα δερμάτινα jackets και τα μαύρα outfits. Οι rockers αντλούσαν έμπνευση από την αμερικανική μουσική και τις ταινίες, στέκονταν δίπλα στην εργατική τάξη και τους έβρισκες γύρω από τα βιομηχανοποιημένα προάστια του Λονδίνου. Θεωρούσαν τους mods θηλυπρεπή πρότυπα, λόγω της αγάπης τους για την καλαισθησία, και τους επιτίθεντο σε κάθε ευκαιρία. Με τον πέρασμα των χρόνων όμως, τα πράγματα ηρέμησαν αρκετά, καθώς οι Mods έγιναν ευρύτερα αποδεκτοί από τους νέους ως σύμβολο μιας πιο σύγχρονης και λιγότερο συντηρητικής Βρετανίας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτές οι δυο υποκουλτούρες άφησαν το σημάδι τους μια για πάντα στη Βρετανία το δεύτερο μισό του 20^ου αιώνα.