του sir Taki Theodoracopulos
Πρόσφατα περπατούσα γύρω από το Mayfair του Λονδίνου, τις Berkeley Square και Bond Street, που κάποτε ήταν το σημείο συνάντησης των κομψών ανθρώπων για να δειπνήσουν και κάνουν τα ψώνια τους. Είχα πάει στον ράφτη μου, στην Anderson & Sheppard, στη Savile Row, και μιλώντας με έναν από τους εργαζομένους που είναι φίλος μου εδώ και αρκετά χρόνια, μου είπε: «Τα πράγματα δεν είναι πια τα ίδια, οι πελάτες μας δεν ζητούν πλέον κοστούμια αλλά μόνο αξεσουάρ».
Κι αυτό το κατάλαβα επιστρέφοντας μέσα από το πάρκο στη γειτονιά μου, το Chelsea. Ήμουν ο μόνος άνδρας που φορούσε κοστούμι σε όλη τη διαδρομή των δύο ωρών που πέρασα περπατώντας και κάνοντας τα ψώνια μου. (Βγάζω έξω το προσωπικό του ράφτη μου). Και μόνο που το σκέφτομαι μου φαίνεται απίστευτο. Δεν είδα ούτε έναν άνδρα να φορά κοστούμι στη -δύο ωρών- βόλτα μου στο Mayfair του Λονδίνου. Θα μπορούσε ένας άνθρωπος να βγάλει μια περιουσία ποντάροντας σε ένα τέτοιο γεγονός στην έρημο Σαχάρα ή σε κάποια πόλη του Texas αλλά στο Mayfair του Λονδίνου; Αδύνατο. Κι όμως αληθινό. Κάτι που είναι θλιβερό επειδή η ενδυματική κομψότητα είναι για την πολιτισμένη ζωή ότι η ερωτική γοητεία για μια γυναίκα: απαραίτητη!
Σκεπτόμενος το παρελθόν, αυτό μοιάζει με μια σέπια καρτ ποστάλ, όπου κομψοί άνδρες ντυμένοι με bespoke λευκά λινά κοστούμια φλερτάρουν με κυρίες με σιφόν φορέματα που πίνουν ουίσκι με σόδα. Όχι πια. Σήμερα, τα τότε φορέματα έχουν αντικατασταθεί από κολάν και αθλητικά παπούτσια, ενώ οι άνδρες φορούν φαρδιά τζιν μπουφάν, parka με ψεύτικη γούνα και πολύ στενά παντελόνια, με ψηλές μπότες ή αθλητικά παπούτσια. Η απόλυτη ήττα της ομορφιάς και του στυλ και η εξύμνηση της ασχήμιας. Την αποκαλώ «νίκη του τεμπέλη».
Dapper. Μια όμορφη λέξη που περιγράφει ένα συγκεκριμένο στυλ ντυσίματος και συμπεριφοράς. Αυτός ο άνδρας είναι συνήθως gentleman, είναι αυτός που σηκώνεται όταν μια κυρία έρχεται στο τραπέζι και ανάβει το τσιγάρο της πριν το ζητήσει. Αυτός ο άνδρας ντύνεται από την κορυφή μέχρι τα νύχια, με μεταξωτό πουκάμισο και γραβάτα, με κοστούμια φτιαγμένα στα μέτρα του που φαίνονται άνετα αλλά είναι στενά στο θώρακα. Γκρι και μπλε στην πλειονότητά τους, ούτε καφέ, ούτε καρό εκτός αν είναι Σαββατοκύριακο. Τα παπούτσια χειροποίητα και γυαλισμένα καθημερινά. Τα αθλητικά είναι μόνο για τα σπορ.
Όλοι οι ήρωές μου από το παρελθόν ήταν πολύ κομψοί, άνθρωποι όπως οι Gianni Agnelli, Porfirio Rubirosa, Winston Guest, David Beufort και Fred Chandon, κι άλλοι που δεν τους ήξερα προσωπικά, σαν τον πιο καλοντυμένο άνδρα όλων των εποχών, τον Δούκα του Windsor, ή τον μεγαλύτερό του αντίπαλο σε θέματα κομψότητας, τον Fred Astaire. Στο Athens tennis club συχνά έβλεπα έναν άνδρα που ήταν πολύ κομψός, τον Κώστα Ψημένο κι έναν φίλο του πατέρα μου, τον Κωνσταντίνο Μπενάκη, που μου είχε κάνει εντύπωση με την black tie ενδυμασία του με το λευκό κοντό σακάκι σε έναν χορό στον Ιππόδρομο του Φαλήρου. Ο πρίγκιπας Παύλος σήμερα και ο ηθοποιός του Χόλυγουντ , Gary Cooper, ήταν εξαιρετικά κομψοί, ο πρώτος αυτοδίδακτος και ο δεύτερος με τη βοήθεια της Ιταλίδας κόμισσας Do Frasso που τον πήγε στον ράφτη Caraceni τη δεκαετία του ’30.
Αυτές ήταν μέρες, κι όπως λένε, κοιτάξτε στο παρελθόν και ρίξτε ένα καλό κλάμα.
Photo Credit: Getty Images