της Μαριανίνας Πάτσα

Ο Troy Kotsur είναι η ζωντανή απόδειξη πως αν έχεις ταλέντο σε συνδυασμό με την επιμονή να ζητάς το «αδύνατο», το κλισέ «όταν επιθυμείς κάτι πολύ, μπορείς να το καταφέρεις», ισχύει. Ο αμερικανός ηθοποιός πέρασε πολλά χρόνια βελτιώνοντας την τέχνη του μέσω θητειών στο National Theatre of the Deaf και στο Deaf West Theatre του Λος Άντζελες, πάντα με το ίδιο ερωτηματικό να πλανάται στις σκέψεις του: θα αγκάλιαζε ποτέ η βιομηχανία του Hollywood έναν πλήρως κωφό ηθοποιό; Η απάντηση είναι «ναι».

«Αυτό το βραβείο είναι αφιερωμένο στην κοινότητα των κωφών, στην κοινότητα Coda, στην κοινότητα με ειδικές ανάγκες. Αυτή είναι η στιγμή μας». Με αυτά τα λόγια παρέλαβε το Όσκαρ του στην 94^η απονομή των βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, για τον ρόλο του στην ταινία “CODA”,σε σκηνοθεσία Sian Heder.

CODA σημαίνει «παιδί κωφών ενηλίκων» (Child of Deaf Adults). Πρόκειται για μια ταινία βάλσαμο στην ψυχή, καλοφτιαγμένη και συγκινητική, χωρίς περιττούς μελοδραματισμούς, με σενάριο αληθοφανές και πιστευτό όσο και οι ανθρώπινοι χαρακτήρες της. Η ιστορία ακολουθεί μια οικογένεια κωφών που κατοικεί σε ένα ψαράδικο αμερικάνικο χωριό. Στο κέντρο της οικογένειας τοποθετείται η κόρη, η 17χρονη Ruby, η οποία είναι η μόνη που έχει την ακοή της και λειτουργεί ως σύνδεσμος τους με τον υπόλοιπο κόσμο. Όταν η ανάγκη των γονιών της να τους βοηθήσει με το επόμενο επαγγελματικό τους βήμα συγκρούεται με τα δικά της θέλω για μια μουσική υποτροφία στο πανεπιστήμιο, καταλαβαίνουν όλοι πως αναγκαστικά θα πρέπει να αλλάξουν πολλά. Η τρυφερή ταινία αποτελεί ριμέικ της γαλλικής δραμεντί «Οικογένεια Μπελιέ» και κέρδισε τρεις οσκαρικές υποψηφιότητες και ισάριθμες νίκες (Καλύτερης Ταινίας, Διασκευασμένου Σεναρίου και Β’ Ανδρικού Ρόλου για τον Kotsur). Με τη βράβευσή του, ο Kotsur έγινε ο δεύτερος κωφός ηθοποιός, μετά τη Marlee Matlin (συμπρωταγωνίστριά του στο “CODA”) στο Children of a Lesser God (1986), που κέρδισε ένα Όσκαρ. Ο ρόλος του στο “CODA” του χάρισε κι άλλες διακρίσεις, όπως: Βραβείο Κινηματογράφου της Βρετανικής Ακαδημίας, Βραβείο Screen Actors Guild και Βραβείο Ταινίας Επιλογής Κριτικών.

Ο Kotsur γεννήθηκε στην Αριζόνα. Οι γονείς του συνειδητοποίησαν πως δεν μπορούσε να ακούσει όταν ήταν 9 μηνών κι έτσι έμαθαν τη νοηματική γλώσσα ώστε να μπορούν να επικοινωνούν. Επίσης τον ενθάρρυναν να ανοιχτεί προς τον κόσμο, παίζοντας και κάνοντας σπορ μαζί με παιδιά της γειτονιάς του, που δεν είχαν προβλήματα ακοής όπως εκείνος.

Πρωτοενδιαφέρθηκε για την ηθοποιία στο σχολείο, όταν η δασκάλα του θεάτρου στο λύκειο τον ενθάρρυνε να συμμετάσχει στο variety show των τελειόφοιτων, με μία παντομίμα. Αφού αποφοίτησε από το λύκειο, έκανε πρακτική στο κανάλι KTSP-TV (τώρα KSAZ-TV). Φιλοδοξούσε να σκηνοθετήσει ταινίες, όμως η πρακτική του ως βοηθός μοντέρ τον έκανε να καταλάβει πως δύσκολα θα ένιωθε συνδεδεμένος με τους ανθρώπους: «Το σκηνοθετικό μου όνειρο κατέρρευσε όταν αποδέχτηκα το γεγονός ότι ζούσα σε έναν κόσμο που δεν χρησιμοποιούσε τη γλώσσα μου». Όμως δεν παραιτήθηκε. Σπούδασε θέατρο, τηλεόραση και κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο Gallaudet. Και τελικά αποδέχτηκε έναν ρόλο στο Εθνικό Θέατρο Κωφών. Το ένα έφερε το άλλο και τελικά ερμήνευσε ρόλους-σταθμούς σε σημαντικές παραγωγές (από τον πρίγκιπα Άμλετ στο «Οφηλία» μέχρι τον Stanley στο «Λεωφορείο ο Πόθος»).

Το 2012, ο Kotsur πρωταγωνίστησε στο έργο “Cyrano”, βασισμένο στο Cyrano de Bergerac, μια συμπαραγωγή των Deaf West Theatre και The Fountain Theatre, σε σκηνοθεσία Stephen Sachs. Και μετά τον Cyrano έκανε ένα ακόμη μεγάλο άλμα, τολμώντας τη σκηνοθεσία με την ταινία μεγάλου μήκους “No Ordinary Hero: The Super Deafy Movie”, η οποία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Heartland το 2013. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός κωφού ηθοποιού που υποδύεται έναν υπερήρωα σε μια παιδική τηλεοπτική εκπομπή και θέλει να βοηθήσει ένα νεαρό κωφό αγόρι που δέχεται εκφοβισμό στο σχολείο.

Μέσα στον θόρυβο ενός κόσμου που προσπαθεί με πολύ κόπο να αλλάξει προς το καλύτερο για όσους δεν θεωρούν καθόλου δεδομένη την πολύτιμη αίσθηση της ακοής, ο Kotsur πρόκειται να πρωταγωνιστήσει στο “Flash Before the Bang”, μια αθλητική δραματική τηλεοπτική εκπομπή με ένα ολότελα κωφό καστ. Οι επιλογές του αντικατοπτρίζουν την αναγκαιότητα για κατανόηση, αυτονομία και κοινωνική αποδοχή όλων των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες που ό,τι κι αν τους «λείπει», στην πραγματικότητα δεν υπολείπονται σε τίποτα. Αρκεί να μάθουμε να τους «ακούμε».

Photo Credit: Getty Images