του Χρήστου Ζαμπούνη

Xωρίς στέμμα από το 1936, όταν απεφάσισε να παραιτηθεί από τον Θρόνο της Αγγλίας για τα «μάτια» μίας διαζευγμένης Αμερικανίδος, παραμένει, έως σήμερα, ο «βασιλεύς» της ανδρικής κομψότητος.

Το ημερολόγιο γράφει 8 Μαΐου 1972. Είναι η Ημέρα της Νίκης κατά των Γερμανών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η βασίλισσα Ελισάβετ, σε επίσημο ταξίδι στο Παρίσι, λαμβάνει ένα γράμμα από τον θείο της, τον δούκα του Ουΐνδσωρ, για να τον επισκεφθεί στην έπαυλη του Bois de Boulogne, όπου κατοικεί με τη σύζυγό του. Στην τρίτη σαιζόν της τηλεοπτικής σειράς «Τhe Crown» εμφανίζεται η Wallis Simpson μόνη, να υποδέχεται την μονάρχη, αφού ο δουξ ήταν αδύνατον να μετακινηθεί, λόγω βαρυτάτης ασθενείας. Όπως εξομολογήθη, αργότερα, ο μπάτλερ του, εχρειάσθη δύο ώρες για να τον προετοιμάσει, να του φορέσει ένα από τα αγαπημένα του σταυρωτά κοστούμια, να του διαλέξει ένα από τα εκατοντάδες ζεύγη υποδημάτων, να τον χτενίσει, να του δέσει την γραβάτα και να τον καθίσει σε μία πολυθρόνα, μεταφέροντάς τον ο ίδιος από το κρεββάτι του, αφού ζύγιζε μόλις 45 κιλά.

Dapper έως το τέλος της ζωής του, ο Albert, Christian, George, Andrew, David, όπως εβαπτίσθη, είναι ο πρωτότοκος υιός του βασιλέως Γεωργίου ΣΤ’. Από μικρός επιδεικνύει μία τόλμη στις ενδυματολογικές του επιλογές, που δεν συνάδουν με το συντηρητικό ντύσιμο της βασιλικής οικογενείας. Μπορεί οι γονείς του να αλλάζουν έως και επτά φορές την ημέρα ρούχα, για να παραστούν σε διαφορετικές εκδηλώσεις, εκείνος όμως επιχειρεί διαφοροποιήσεις, που θα προκαλούν εάν όχι επιπλήξεις, τουλάχιστον την περιέργεια.

Από την στιγμή που θα του απονεμηθεί, σε ηλικία 16 ετών, ο τίτλος του πρίγκηπος, θα γίνει πιο παράτολομος, υιοθετώντας αδιανόητα για την εποχή ρούχα, όπως το ζιβάγκο των ψαράδων ή τεράστιες κασκέτες, παρόμοιες των πλανοδίων εφημεριδοπωλών. Σε μία φωτογραφία του 1922, η οποία τον αναπαριστά με τον μέλλοντα αυτοκράτορα Χιροχίτο, θα ανασηκώσει τις μανσέτες του υποκαμίσου του.

«Όλη μου την ζωή εξεγέρθην κατά των ενδυματολογικών κανόνων που αντικατόπτριζαν τις αυστηρές κοινωνικές συμβάσεις οι οποίες διείπαν την οικογένειά μου. Μόλις έμενα μόνος, έβγαζα το σακάκι και την γραβάτα, ξεκούμπωνα το πουκάμισο και σήκωνα τα μανίκια, κινήσεις που αποτύπωναν όχι μόνον την ανάγκη της ανέσεως, αλλά, επίσης, με πιο συμβολικό τρόπο, μία προσδοκία ελευθερίας». Με αυτά τα λόγια θα εξηγήσει ευκρινώς την φιλοσοφία του επί του θέματος, στο βιβλίο «A Family Album», που έγραψε το 1960.

Έτσι θα εξομολογηθεί πόσο υπερήφανος ήταν όταν οι φωτογραφίες του συνοδευόμενες από δείγματα υφασμάτων απεστέλλοντο στην Αμερική και συντελούσαν στην δημιουργία μίας ακόμη μόδας, ενισχύοντας ουσιαστικώς την βρεταννική βιομηχανία ενδύσεως.

Μέχρι να παραιτηθεί από τον Θρόνο είναι χρήσιμο να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι ο εφήμερος βασιλεύς του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρεταννίας και της Ιρλανδίας και αυτοκράτωρ των Ινδιών Εδουάρδος Η’, ήταν ο άνδρας στον οποίο όλοι οι άρρενες ήθελαν να ομοιάσουν και όλες οι γυναίκες να νυμφευθούν – η λέξις «όλοι», φυσικά καθ’ υπερβολήν.

Μετά την επεισοδιακή του παραίτηση, ο δουξ του Ουΐνδσωρ, ο μοναδικός τίτλος που εδέησε να του αφήσει ο μικρότερος αδελφός του, βασιλεύς Γεώργιος Ε’, νοιώθει, πλέον, ελεύθερος να ντύνεται όπως επιθυμεί. Υιοθετεί τα μεγάλα φουλάρια γύρω από τον λαιμό, φοράει γραβάτες με μεγάλες κουκκίδες, κάλτσες με οριζόντιες ρίγες, σακάκια με χονδρά καρώ, και δίχρωμα υποδήματα.

Δύο επιλογές του θα επιζήσουν της φυσικής του απωλείας. Ο περίφημος κόμπος γραβάτας Windsor και το μοτίβο «Prince de Galles» που παλαιότερα προορίζετο μόνον για την εξοχή, αλλά ο ίδιος το επέβαλε ως ένδυμα πόλεως.

Photo Credit: Getty Images