του Taki Theodoracopulos

GSTAAD — Η νοσταλγία εισέβαλε σαν έφοδος αστυνομικών. Αυτό που την προκάλεσε ήταν ένα σύντομο άρθρο για την πιο γοητευτική και μαγευτική από τις νεαρές γυναίκες, τη Nancy Olson. Πριν από εβδομήντα δύο χρόνια πρωταγωνιστούσε σε αυτό το σπάνιο στολίδι – ταινία, το Sunset Boulevard, υποδυόμενη τη σεναριογράφο με τα ροδαλά μάγουλα που αγαπούσε τον William Holden, τον όμορφο αλλά παγιδευμένο συγγραφέα από τη Norma Desmond, γνωστή και ως Gloria Swanson. Τα μπλε μάτια της Nancy έλαμπαν και η σιλουέτα της ήταν για «θάνατο», αλλά αυτό που την έκανε αξέχαστη ήταν ότι ήταν τόσο Αμερικανίδα όσο η μηλόπιτα. Η αθωότητα υπερίσχυε του σεξ στην περίπτωσή της, και προφανώς ήταν τόσο αξιοπρεπής και τόσο έξυπνη όσο η αφελής κορασίδα που έπαιξε στο Sunset Boulevard. Εγκατέλειψε τις ταινίες νωρίς γιατί ήταν ζωή με πολύ στενά όρια. Τώρα είναι 94 και έχει γράψει ένα βιβλίο, και εγώ ανυπομονώ. Αλίμονο, δεν τη γνώρισα ποτέ και δεν θα συμπεριληφθώ σε αυτό, γιατί ήταν η τρίτη σύζυγος ενός πολύ σπουδαίου άνδρα, με τον οποίο πέρασα μια αξέχαστη βραδιά, ενώ ήταν στον πέμπτο ή τον έκτο γάμο του, με τον τελικό απολογισμό να είναι οκτώ.

Ο JFK δολοφονήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1963, αλλά νωρίτερα εκείνο το καλοκαίρι στη Ριβιέρα είχα συναντήσει την αδερφή της Jackie Kennedy, Lee και τον Πολωνό σύζυγό της, Πρίγκιπα Radziwill, καθώς μέναμε και οι δύο στη βίλα του Gianni Agnelli στη Villefranche. Η Lee ήταν πιο όμορφη και πιο θηλυκή από την Jackie και μάλλον φλέρταρε. Η αγάπη της Jackie για τη μόδα και τις τέχνες, μετά την ήρεμη περίοδο των χρόνων του Eisenhower, έφερε ταραχή στην Ουάσιγκτον. Η πρωτεύουσα είχε πιάσει τον «βάκιλο της κοινωνίας». Αστέρες του κινηματογράφου, ποιητές, συγγραφείς και socialites είχαν μετατρέψει τον Λευκό Οίκο σε ένα λαμπερό ασταμάτητο πάρτι, περίπου έτσι φαινόταν. Ο Stas και η Lee έπαιξαν εξέχοντα ρόλο σε όλη τη δράση. Μετά ήρθε η δολοφονία και η Jackie ανέλαβε το ρόλο μιας μαρτυρικής θεάς. Σύντομα μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, ενώ οι Radziwill συνέχισαν τις εγχώριες λογοτεχνικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες τους.

Όταν ο Stas επέστρεψε στο Λονδίνο όπου ζούσε, η Lee έμεινε πίσω για να είναι κοντά στην Jackie. Ήμουν στις αρχές των 20 μου και η Lee στα τέλη της δεκαετίας των 20 της. Αρχίσαμε να κάνουμε παρέα, όπως λένε στις μέρες μας. Το El Morocco ήταν μια νυχτερινή τελετουργία για μένα τότε, και το συγκεκριμένο βράδυ η Lee και εγώ καθίσαμε στο χώρο που προοριζόταν για λίγους προνομιούχους, δίπλα σε ένα άλλο ζευγάρι, που μας χαμογέλασε. Σε αντίθεση με τη μελετημένη αποστασιοποίηση που εφαρμόζουν σήμερα οι λεγόμενοι διάσημοι, ο κύριος δίπλα μας που εξέπεμπε κοσμοπολίτικη επιτήδευση με ρώτησε πώς μου προέκυψε το μαυρισμένο μάτι ενώ έκανα σπορ. Του είπα ότι ήταν από ένα δεξί κροσέ κατά τη διάρκεια της πυγμαχίας, και είπε ότι ήταν τα απότομα αριστερά χτυπήματα που έκαναν την πραγματική ζημιά. Στη συνέχεια συστήθηκε ως Alan Lerner και η σύζυγός του.

Λοιπόν, είχα την τύχη να μεγαλώσω στη χρυσή εποχή του αμερικανικού λαϊκού τραγουδιού, που ξεκίνησε με το μιούζικαλ Show Boat και κράτησε μέχρι την άνοδο του ροκ στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Ο Alan Lerner ήταν ένας ήρωας λιμπρετίστας μου, με επιτυχίες όπως An American in Paris, Paint Your Wagon, Brigadoon, Gigi, My Fair Lady (το λιμπρέτο ήταν ανώτερο από το Pygmalion του GBS, στο οποίο βασίστηκε το μιούζικαλ), Camelot, Royal Wedding , σενάρια που βραβεύτηκαν με Όσκαρ και άλλα παρόμοια. Τόσο η Lee όσο και εγώ ήμασταν έκπληκτοι, και μετά από μερικά ποτά μας ζήτησε να επιστρέψουμε στο διαμέρισμά του στο Pierre για να ακούσουμε κάτι πάνω στο οποίο δούλευε.

Το Pierre ήταν δίπλα στο Sherry Netherland, όπου μεγάλωσα, οπότε πήγαμε στο ρετιρέ του και ο Alan κάθισε στο πιάνο. «Σκέφτομαι να το ονομάσω “On a Clear Day You Can See Forever.” Το τραγούδησε στο πιάνο με μια υπέροχη καθαρή φωνή και μας ρώτησε τι πιστεύουμε. Μπερδέψαμε τα επίθετα που εξέφραζαν το θαυμασμό μας. Μετά μου ζήτησε να πάω μαζί του στο διπλανό δωμάτιο. Ακολούθησα και μου είπε: «Είσαι ένας όμορφος νεαρός άνδρας, η πυγμαχία είναι πολύ βάναυσο άθλημα…» Έπειτα έβγαλε απαλά το γυάλινο μάτι του. «Πήρα αυτό από το μποξ», είπε, και το έβαλε ξανά μέσα με τον ίδιο απαλό τρόπο. Μετά επιστρέψαμε στο σαλόνι και ακούσαμε περισσότερα τραγούδια. Η βραδιά τελείωσε γύρω στις 5 π.μ. και δεν συνάντησα ποτέ ξανά τον Alan Lerner. Αλλά θυμάμαι τη νύχτα σαν να ήταν χθες, την ευγένεια, τη φιλικότητα και το απίστευτο ταλέντο του. Τώρα διάβασα ότι παντρεύτηκε οκτώ φορές και η Nancy Olson, η αγάπη της ζωής μου που δεν γνώρισα ποτέ, ήταν η τρίτη του.

Και ο Alan και η Lee έχουν φύγει τώρα, αλλά η μουσική του Alan θα είναι πάντα μαζί μας. Η Lee και εγώ μείναμε φίλοι μέχρι το τέλος, αν και παρέμεινε ανικανοποίητη μετά από τρεις αποτυχημένους γάμους. Το πρόβλημά της ήταν, πιστεύω, η Jackie. Σε αντίθεση με τη μεγαλύτερη αδερφή της, η υπακοή σε έναν άντρα δεν ήταν το δυνατό σημείο της Lee. Οι καλλιτεχνικές της φιλοδοξίες παρέμειναν απρόσιτες, αν και την ενθάρρυναν ψεύτικοι φίλοι όπως ο Truman Capote, που ήθελε τον έλεγχο. Δοκίμασε την υποκριτική και τη συγγραφή, αλλά παρέμεινε γνωστή ως η μικρότερη αδερφή της μεγάλης Jackie. Ακολούθησαν ορισμένες ταπεινώσεις μετά από μερικές τηλεοπτικές παραστάσεις στις οποίες πρωταγωνίστησε, αλλά έμεινε απτόητη μέχρι το τέλος. Ίσως είμαι άδικος, αλλά η υποκείμενη αδιαφορία της Lee για οτιδήποτε άλλο εκτός από τις άμεσες ανησυχίες της προκάλεσε την απώλεια της αγάπης πολλών. Ξεχνάμε όμως ότι οι γυναίκες της καταγωγής της τότε είχαν περιορισμένο εύρος συζυγικών και επαγγελματικών δυνατοτήτων. Ίσως γι’ αυτό ήμασταν και οι δύο έκθαμβοι από θαυμασμό μπροστά στην ιδιοφυΐα του Alan Jay Lerner εκείνη την αξέχαστη βραδιά.

photo courtesy of Assouline