του Χρήστου Ζαμπούνη

Από τις περίπου 1.000 βιογραφίες που έχουν κυκλοφορήσει έως σήμερα για την Merylin Monroe και από τις πάνω από μία δωδεκάδα ταινίες που έχουν γυρισθεί για την ζωή της, το «Blonde» είναι, ίσως, η πλέον προκλητική. Εάν ο σκοπός του σκηνοθέτου Andrew Dominik ήταν να γυρίσει μία ταινία ακατάλληλη δι’ ανηλίκους, τούτο επετεύχθη. Το σεξ είναι «πανταχού παρών και τα πάντα πληρών», στο σχεδόν τρίωρο δημιούργημά του, εξ’ ου και η ένδειξις ΝC – 17, «Απαγορεύεται εις τους κάτω των 17 ετών». Εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο της Joyce Carol Oates, το «Blonde» προεβλήθη στην «Mostra» της Βενετίας στις αρχές Σεπτεμβρίου, και από τα τέλη του ιδίου μηνός προβάλλεται στην πλατφόρμα του Netflix. Οι κριτικοί εδιχάσθησαν. Η αποδοχή ή όχι, του κοινού είναι ακόμη νωρίς να αποτιμηθεί. Το βέβαιον είναι, πάντως, ότι ο Νεοζηλανδός σκηνοθέτης μάς εκπλήσσει με πλείονες της μίας σκηνής που εμπίπτουν στην σφαίρα της μυθοπλασίας. Αρκετοί θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με την έννοια της μυθιστορηματικής βιογραφίας ενδέχεται να υιοθετήσουν ορισμένα προβαλλόμενα γεγονότα ως αληθινά, μολονότι ούτε οι εκτρώσεις ούτε η ερωτική σχέσις με τον πρόεδρο των Η.Π.Α. Τζων Φιτζέραλντ Κέννεντυ έχουν αποδειχθεί. Ειδικώς για τον τελευταίο, η αποκαθήλωσις του γοητευτικού ηγέτου του Ελευθέρου Κόσμου είναι ολοκληρωτική, αφού τον εμφανίζει εν μέσω της κρίσεως των πυραύλων της Κούβας να επιβάλει μία πεολειχία. Κατά τα λοιπά, κυρίως χάρις στη ερμηνεία της ηθοποιού Ana de Armas, η ταινία είναι πειστική στην απόδοση των ψυχολογικών αναταράξεων της Νόρμας Τζιν Μόρτενσεν, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα. Η κακοποίησις από την μητέρα, η πατρική εγκατάλειψις, ο απαραίτητος «βιασμός» από τον πρόεδρο της 20th Century Fox,για να πάρει τον πρώτο της ρόλο, η δυσκολία να διαχειρισθεί την φήμη, και η καταφυγή στα βαρβιτουρικά για να σωθεί από τους δαίμονές της, αποδίδονται ευκρινώς, ίσως με έναν τόνο υπερβολής για την δραματοποίηση. Εκείνο που λείπει είναι η ανάδειξις της ευφυΐας της και του χαρίσματος στην υποκριτική τέχνη, που δικαίως την κατέταξαν στην πρώτη θέση του επαγγέλματός της. Αλλά, ίσως, αυτό να μην ήταν το θέμα του «Blonde». Ίσως το θέμα να είναι ο τραυματισμένος ψυχισμός μίας σταρ του Χόλλυγουντ, η οποία έφυγε στον κολοφώνα της δόξης, σε ηλικία 36 ετών. Ήταν το 1962, πριν από ακριβώς 60 χρόνια.