«Το όνομα είναι τόσο καλό όσο το ίδιο το εστιατόριο», λέει o Leonid Shutov, όταν ερωτάται το πώς έφτασε να βαφτίσει το δικό του εστιατόριο. Είναι δύσκολο να διαφωνήσεις – το γαστρονομικό τοπίο του Λονδίνου είναι γεμάτο με περίεργα αναδυόμενα παράθυρα όπου τα ονόματα μπορεί να είναι πολύ πιο συναρπαστικά από το ίδιο το φαγητό πολλές φορές.

Το όνομα, λέει ο Ρώσος restaurateur, κι επρόκειτο για ένα αστείο ανάμεσα σε αυτόν και τον τότε συνεργάτη του στην επιχείρησή, Richard Howarth, ο οποίος αναφερόταν στοργικά στον Shutov ως Bob. «Η ιστορία που φτιάξαμε αφορούσε ένα εστιατόριο που ανήκει σε έναν Ρώσο και έναν Άγγλο. Ο Ρώσος, που ονομάζεται Bob, κατέχει τα δύο τρίτα και ως εκ τούτου απαιτεί το όνομά του να εμφανίζεται δύο φορές», γελάει. «Αλλά το όλο θέμα ήταν ότι το όνομα είναι άσχετο. πρόκειται για την παράδοση. Θέλαμε απλώς κάτι που σαφώς δεν θα γινόταν ποτέ από κανέναν με οικονομικές φιλοδοξίες και απλώς από ανθρώπους που θέλουν να έχουν ένα εκκεντρικό, αλλά συνάμα απλό εστιατόριο».

Και έτσι γεννήθηκε το Bob Bob Ricard. Εάν δεν έχετε επισκεφτεί ακόμη το εστιατόριο του Soho, σίγουρα θα έχετε δει τουλάχιστον το κουμπί του “press for champagne” (=«πατήστε για σαμπάνια») να εμφανίζεται στη ροή σας στο Instagram. Ένα πάτημα του κουμπιού και ο σερβιτόρος θα εμφανιστεί για να γεμίσει το ποτήρι σας με ένα αφρώδες κρασί της επιλογής σας.

Με πρότυπο το Orient Express, το εστιατόριο στην Upper St James Street είναι διάσημο για τον σχεδιασμό OTT, με επιχρυσωμένες τραπεζαρίες, μαρμάρινα τραπέζια και θαλάμους ντυμένους με βασιλικό μπλε δέρμα – όλα εμπνευσμένα από το Orient Express. Το μενού προσφέρει βρετανικά comfort food, ή όπως το λέει ο Shutov, «πιάτα που θέλεις να φας μέχρι την τελευταία μπουκιά» και μια εντυπωσιακή ποικιλία από αφρώδη κρασιά.