του Χρήστου Ζαμπούνη

Έχει παρέλθει ένας αιώνας από τότε που η βενιζελική προπαγάνδα χρησιμοποίησε το όνομα ενός Δουκάτου, το οποίο σήμερα ανήκει στην Γερμανία, και παλαιότερα στην Δανία, για να προβάλει τον ξενικό χαρακτήρα της ελληνικής δυναστείας. Τι υποκρισία! Είναι ο ξένος παράγων, πιο συγκεκριμένως οι Αγγλογάλλοι, οι οποίοι, πιέζοντας για να ενταχθεί η χώρα μας στην Entente, συνεφώνησαν με τον τότε πρωθυπουργό, στην χρήση του κακόηχου, τω όντι, Gluksburg. Εν έτει 2025, ο δευτερότοκος υιός του βασιλέως Κωνσταντίνου, πρώην των Ελλήνων, όπως είναι ο επίσημος τίτλος του, υπέγραψε στο πιστοποιητικό του γάμου του, εις το γραφείο του Ιερού Ναού Νικολάου Ραγκαβά, ως Νικόλαος ντε Γκρες. Είναι, πλέον, Έλλην με την «βούλα» και έχει ελληνικό επίθετο – De Grece, γαλλιστί σημαίνει της Ελλάδος. Έγιναν, λοιπόν, ξαφνικά οι «ξένοι» δικοί μας; Ας μην απατώμεθα. Ειδικώς για τον νεόνυμφο θα πρέπει κανείς να εθελοτυφλεί για να μην παραδεχθεί ότι στο αίμα του ρέει  το… Αιγαίο. Εθελοντής, από τότε που επέστρεψε από την εξορία, στην Α.Μ.Κ.Ε. (Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία) Αxion Hellas, οργώνει κάθε χρόνο την άγονη γραμμή βοηθώντας με κάθε τρόπο, από φορτοεκφορτωτής έως γραμματεύς ιατρών. Η απόφασίς του να έλθει εις γάμου κοινωνίαν με μία άλλη εθελοντή της ιδίας φιλανθρωπικής οργανώσεως, μόνον ως τυχαία δεν δύναται να εκληφθεί. Επί πλέον, είναι Ελληνίδα. Χρυσή ντε Γκρες κατά τον νόμο. Α.Β.Υ., Αυτού Βασιλική Υψηλότης πριγκίπισσα Νικολάου κατά το πρωτόκολλο.