Το Cinema μου προκαλεί κάτι που δεν μπορώ να το προσδιορίσω παρά μόνο με μια λέξη: Μαγεία
Σκέφτομαι μερικές φορές όταν έχω ανάγκη να απομονωθώ, να πηγαίνω κάπου για λίγες μέρες και να έχω μαζί μου κάποιες ταινίες να τις ξαναδώ για πολλοστή φορά.
Την κλασική πλέον ταινία των αδελφών Coen , «The Big Lebowski», the dude!
Τη μεγαλειώδη ταινία του Lucchino Visconti , «I’ll Gattopardo». Τη “La Dolce Vita” του Fellini με τον μοναδικό MARCELLO. «The Party», ίσως η πιο εμβληματική κωμωδία.
La Piscine. Γαλλικός αισθησιασμός, «Adieu l’ ami». Charles Bronson, Alain Delon.
«Le Mépris». Η Ταινία icon “Bullitt”, Steve McQueen. «The Godfather» ,τι να πρωτοπώ… «The Deer Hunter», δεν μπορώ να μην την αναφέρω. «Scarface», the world is yours. «Shame», ανδρική εμμονή. «A single Man», stylish movie. «La Grande Belezza», decadence.
Δεν θέλω να συνεχίσω με άλλες, σίγουρα όμως αυτές τις ταινίες θα τις ξανάβλεπα.
Το σινεμά για εμένα είναι ένας μαγικός χωροχρόνος.
Δεν θα σταματήσει να με ιντριγκάρει παρότι βρίσκομαι πίσω από τις κάμερες στη δουλειά μου. Υπάρχουν καθημερινές ιστορίες γύρω μας που με προκαλούν μερικές φορές να σκεφτώ σενάρια για ταινίες. Από κοινωνική ματιά έως άκρως προκλητική.
Γιατί στη ζωή παίζονται οι καλύτερες ταινίες “no budget”.
Life is a movie
Thalis
Popular
