Στο νοτιοανατολικότερο άκρο της Ελλάδας κρύβεται ένας θησαυρός.
Νεοκλασικά αρχοντικά, κατακόκκινα κάστρα, φαντασμαγορικές σπηλιές. Το Καστελόριζο είναι ένα πραγματικό stylish getaway για ψαγμένους travelers, χωρίς αμμουδιές αλλά με κρυστάλλινα γαλάζια νερά.

Εκεί που αρχίζει η Μικρά Ασία κι όπως πλησιάζαμε με το πλοίο από τη Ρόδο, είδα ένα Ελληνικό πολύχρωμο “κόσμημα” μέσα στο βαθύ γαλάζιο του Αιγαίου. Που να ήξερα πως μέσα σ’ αυτά τα νερά την επόμενη μέρα θα έβλεπα την πιο μεγάλη υποβρύχια σπηλιά της χώρας μας.

Πράγματι, Σάββατο πρωί, πήραμε ένα μικρό καΐκι -ίσα που χώραγε να περάσει από την είσοδο- και φτάσαμε στη Μπλε Σπηλιά. Όλα τα λόγια του κόσμου δεν είναι αρκετά για να σου περιγράψω την ομορφιά αυτού του υποβρύχιου παραδείσου.
Λίγες αχτίνες μόνο καταφέρνουν να περάσουν αλλά ήταν αρκετές για να δημιουργήσουν διάθλαση του ηλιακού φωτός και να φέρουν ένα μαγικό μπλε φωτισμό στο εσωτερικό της σπηλιάς. Γι’ αυτό και οι σιλουέτες μας, όπως κολυμπούσαμε στα 20 μέτρα βάθος, διαγράφονταν καθαρά στα κρυστάλλινα νερά της.

Το βράδυ περπατήσαμε τον παραλιακό δρόμο, δίπλα στα χρωματιστά νεοκλασικά σπίτια που στέκονται εκεί, απέναντι σε ουρανό και θάλασσα για να τα θαυμάσουμε. Η βόλτα μας κατέληξε στο Mandraki Seafood Ostraka, ένα παραθαλάσσιο εστιατόριο μ’ εκπληκτικά θαλασσινά και φρέσκα ψάρια. Ο κύριος Νίκος όχι μόνο μας φρόντισε καθόλη τη διάρκεια του δείπνου μας αλλά μετά το φαγητό κατάφερε να μας βρει μια σκακιέρα..
Με τις μικρές βάρκες να “χορεύουν” στο νερό κι ένα καραφάκι ούζο στη μέση του τραπεζιού, ξεκινήσαμε μια παρτίδα που δεν τελείωσε ποτέ αφού η θέα της θάλασσας κέρδισε την προσοχή μας. Καλύτερα έτσι.

Την επόμενη μέρα πήραμε το καραβάκι για το νησί της Ρω. Μια νησίδα δυτικά του Καστελόριζου με πεντακάθαρα νερά που αξίζει να βουτήξεις.
Εκεί από το 1924 κατοικούσε η γνωστή κυρά της Ρω. Μέλος της Αντίστασης την περίοδο της κατοχής και βραβευμένη από το Πολεμικό Ναυτικό και την Βουλή των Ελλήνων, μέχρι και τα 92 της χρόνια κάθε πρωί ύψωνε την Ελληνική σημαία στην ακριτική νησίδα και την κατέβαζε πάλι με τη Δύση του ήλιου.

Το απόγευμα, αφού γυρίσαμε πίσω στο Καστελόριζο, ανεβήκαμε στο Κόκκινο Κάστρο γνωστό και ως Castello Rosso. Περιτριγυρισμένο από παραδοσιακά αρχοντικά, χτισμένα από ντόπια πέτρα, ξύλο και κεραμίδια και σε ζωηρές αποχρώσεις. Από εκεί ψηλά, η πανοραμική θέα σου κάνει σαφές πως μία κουκκίδα στον χάρτη είναι αρκετή για να βρεις εκεί πάνω τον παράδεισο σου.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ο Γκαμπριέλε Σαλβατόρες επέλεξε το Καστελόριζο για τα γυρίσματα της βραβευμένης με Όσκαρ ταινίας, Mediterraneo.