Παρασκευή, 6 Ιουλίου.
Δεν πήγα καν στο γραφείο γιατί το “ταξίδι” προς Μαλακάσα έπρεπε να ξεκινήσει νωρίς, αφού από νωρίς ήθελα να “κατασκηνώσω” στο Terra Vibe.

Get Well Soon
Miles Kane
Alt-J
Arctic Monkeys

Περπατώντας προς την είσοδο, είχα ήδη παραδέχτει την οργάνωση της Didi. Δεν είναι εύκολο να υποδεχτείς κάμποσες χιλιάδες rock fans μεταξύ τους σκληροπυρηνικοί συναυλιακοί αλλά και γονείς με τα 7χρονα παιδιά τους. Το όλο εγχείρημα απαιτεί συντονισμό και προσοχή.
Όντως, οι ουρές ήταν σχεδόν ανύπαρκτες, νοσοκομειακά buses εμφανή, το σωστό check στην είσοδο και μετά…γρασίδι. Ανοιχτός ουρανός, δυνατή μουσική, χαρούμενα πρόσωπα, κιόσκια για φαγητό, ποτό, αναψυκτικά και παντού ασφάλεια.

Άκουσα τους Get Well Soon όσο άλλαζα τα χρήματα μου για tokens (δεν πληρώνεις με χρήματα το φαγητό και το ποτό σου) και η συναυλία με συνόδευε όσο πήγαινα από κιόσκι σε κιόσκι για τα essentials.

Όταν ο Miles Kane ανέβηκε στη σκηνή, ήμουν ήδη στην θέση μου και μπόρεσα ν’ απολαύσω τον neo-mod rockstar από το Birkenhead που στην κλίμακα του cool από το 1 στο 10, φτάνει το 9, εύκολα. Φορώντας ένα στενό, κοντό, λευκό παντελόνι με cuban heels στις μπότες του και μια Al Pacino μπαντάνα στο μέτωπο, ο Kane “κούνησε” για τα καλά τη Μαλακάσα. Η φωνή του ήταν καθαρή και δεν έχασε ούτε νότα ενώ οι κιθαριστικές του ικανότητες δεν πρόδωσαν την φήμη του ούτε στο ελάχιστο.

Τον Miles διαδέχτηκαν οι πολυταλαντοι και stylish Alt-J σ’ ένα σκηνικό από φώτα στημένα σαν κουρτίνες που ανάμεσά τους έβγαιναν τα μέλη της μπάντας. Οι κλασικές πολυφωνίες τους ερχόντουσαν σε μια μαγική “κόντρα” με την electric-rock αισθητική της μουσικής τους και το κοινό ήταν στις μύτες των ποδιών χορεύοντας.

Μέχρι να ολοκληρώσουν το set οι Alt-J, το Terra Vibe ήταν γεμάτο τόσο που δεν έπεφτε καρφίτσα. Κόσμος απ’ όλη την χώρα αλλά και πολλοί από τις γειτονικές, είχαν έρθει για να δουν από κοντά τους Arctic Monkeys που εντελώς αναπάντεχα έβαλαν στον χάρτη της περιοδείας τους την Ελλάδα.
Ακόμα κι από την ώρα που ανέβηκαν στη σκηνή οι τεχνικοί του crew να ενώσουν καλώδια και να βάλουν στην σωστή θέση τα stands, τα drums και τα πλήκτρα, ο κόσμος φώναζε από χαρά.

Ο ήλιος είχε πέσει πια κι έτσι το φωτεινό σκηνικό των Monkeys φαινόταν εξαιρετικά.
Στις 10:30 σβήσαν όλα. Από τα μεγάφωνα ακούστηκε η μακριά εισαγωγή του Four out of Five ενώ στον ρυθμό της αναβόσβηνε ένα φως νευρικά. Οι Arctic Monkeys ανέβαιναν ένας-ένας στη σκηνή.
Φωνές, ουρλιαχτά, σφυρίγματα, χειροκροτήματα.
Χωρίς κουβέντα, ο Alex Turner έφτασε μπροστά από το μικρόφωνο φορώντας ένα γκρι παντελόνι tuxedo, ένα λευκό στρατιωτικό φανελάκι, φαρδύ γιλέκο στυλ 30s κι ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου.
Δυο γιγάντιες οθόνες στις δύο άκρες του stage άναψαν για να προβάλλουν τη συναυλία σε black & white live stream, με σκληρό κόκκο και Film Noir αισθητική.

Η συναυλία τους ξεκίνησε με το Four out of Five για να συνεχίσει με το Do I Wanna Know. Σφιχτό, αλάνθαστο και άκρως ξεσηκωτικό, το set των Arctic Monkeys ήταν μια ισχυρή δόση από το τότε και το τώρα της μπάντας. Στο View From the Afternoon νόμιζα πως θα γκρεμιστούν τα βουνά γύρω από το Terra Vibe ενώ στο Cornerstone, χιλιάδες αναπτήρες και φωτάκια από τα κινητά δημιούργησαν μια μαγική ατμόσφαιρα.
Οι Arctic Monkeys ήταν μπροστά μας, live & kicking, κάνοντας αυτό που κάνουν καλύτερα: Μουσική.

Thanks to Didi για την φροντίδα και τον Miles Kane για την κρύα μπύρα που με κέρασε, έτσι επειδή στεκόμουν πίσω του στο bar.