Της Μαριανίνας Πάτσα

Το 1979, ο 16χρονος ινδός αγρότης Jadav Payeng, φύτεψε ένα δέντρο με σκοπό να ξεκινήσει ένα ολόκληρο δάσος. Σήμερα, το δάσος του είναι μεγαλύτερο από το Central Park της Νέας Υόρκης.

Όλα άρχισαν όταν μια μεγάλη πλημμύρα κατέστρεψε το χωριό του. Το νησί του ονομάζεται Majuli και βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Βραχμαπούτρα. Η πλημμύρα έγινε αιτία θανάτου για πολλά πλάσματα της πανίδας της περιοχής. Τότε ήταν που αποφάσισε να φυτεύει δέντρα «για πάντα».

Μέσα σε 30 χρόνια μετέτρεψε μια έκταση 5,5 τετρ. χλμ. σε ένα πυκνό δάσος, που πλέον ονομάζεται Molai. Η υπόθεση δεν ήταν εύκολη καθώς για να γίνει πιο γόνιμο το έδαφος έπρεπε να φέρει ακόμα και μυρμήγκια και τερμίτες. Επίσης, τον πρώτο καιρό εγκατέστησε και αυτόματο πότισμα. Τα δέντρα που φυτεύτηκαν μεγάλωσαν και πλέον αποτελούν σπίτι για πολλά είδη ζώων, όπως για ρινόκερους, ελάφια, ελέφαντες, τίγρεις και αμέτρητα είδη πτηνών (μάλιστα κάποια από αυτά είχαν να εμφανιστούν στην περιοχή έως και 40 χρόνια). Η φήμη του εξαπλώθηκε σύντομα σε όλη την Ινδία, που του έδωσε ομόφωνα -και δικαίως- το παρατσούκλι «Forest Man (O Άνθρωπος- Δάσος).

Πολλά ντοκιμαντέρ γυρίστηκαν για τον θαυμάσιο κύριο Payeng και το δάσος του, όπως αυτό του William Douglas McMaster (Forest Man – 2013) στο οποίο ο άνθρωπος που φύτεψε ένα ολόκληρο δάσος με τα χέρια του, εξηγεί με απλά λόγια, την ενωτική κοσμοθεωρία του: «Είμαστε όλοι ζώα. Μόνο το γεγονός πως φοράμε ρούχα μας διαχωρίζει. Δεν υπάρχουν κακά ζώα. Μόνο ο άνθρωπος, ο οποίος καταναλώνει τα πάντα, μέχρι να μη μείνει τίποτα. Το να κόβουμε δέντρα όμως δεν θα μας φέρει τίποτα καλό. Γι αυτό εγώ θα εξακολουθήσω να φυτεύω, μέχρι την τελευταία μου πνοή».

Τα σχέδιά του κυρίου Payeng για το μέλλον είναι να φυτέψει κι ένα δεύτερο δάσος, ξεκινώντας ξανά από το μηδέν. Και ίσως κάπου στη Ινδία, ακριβώς αυτή τη στιγμή, να υπάρχει ένα μικρό δέντρο που στέκει μόνο του σε μια μελλοντικά καταπράσινη έκταση και να δέχεται τη φροντίδα του Forest Man μέχρι τα κλαδιά του να γίνουν μια μεγάλη ανάσα ζωής.