Παρακολουθώντας πρόσφατα την τελευταία σεζόν της τηλεοπτικής σειράς Ray Donovan διαπίστωσα ότι η τάση, που επεκτείνεται συνεχώς, μέσα από τις σειρές αυτές είναι η απεικόνιση «προβληματικών ηρώων». Οι πρωταγωνιστές αυτοί, αναμφίβολα καλοί ηθοποιοί, ενσαρκώνουν χαρακτήρες στον αντίποδα των όμορφων, χαρισματικών με sexy χαμόγελο που κυριάρχησαν τα προηγούμενα χρόνια και δεκαετίες. Είναι τύποι που η ζωή, οι σχέσεις τους, είναι σε άσχημη κατάσταση και οι ίδιοι επιλέγουν λάθος δρόμο για να βγουν από το αδιέξοδο. Το Ray Donovan είναι σίγουρα μια ακραία περίπτωση αλλά ενδεικτική. Εδώ όλοι οι χαρακτήρες είναι «καμένοι» και απουσιάζει παντελώς το δίπολο «καλοί –κακοί». Τα όρια είναι συγκεχυμένα σε μια αέναη προσπάθεια των ηρώων να ισορροπήσουν σε ένα πλαίσιο που δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο. Επίσης παράδειγμα στην κατεύθυνση αυτή, η πολύ καλή σειρά Ozark, στην οποία μια καθωσπρέπει οικογένεια εξελίσσεται σε εγκληματική οργάνωση. Θα κλείσω με την κορυφαία κατά τη γνώμη μου σειρά η οποία απογειώνει την νέα αυτή προσέγγιση του Hollywood. Έχει όνομα και είναι φυσικά η Better Call Saul, -prequel του εμβληματικού Breaking Bad- μακράν στην κορυφή.