Από την Μαριανίνα Πάτσα

Μερικές καρέκλες, δυο καναπέδες και τραπεζάκια του καφέ, ξεφυτρώνουν μέσα σε ένα καταπράσινο -και χωρίς αμφιβολία εντελώς υπαίθριο- πάρκο. Σε αυτό το αυτοσχέδιο «δημόσιο γραφείο», ο αρχιτέκτονας, Matthew Mazzotta περιμένει το κοινό για μια ανοιχτή συζήτηση ώστε να βρει το επόμενο project του. Η σκηνή αυτή δεν είναι ούτε φαντασίας, ούτε μοναδική. Έχει συμβεί αρκετές φορές στο παρελθόν και θα επαναληφθεί και στο μέλλον.

Ο Mazzotta είναι γνωστός ως «ο αρχιτέκτονας του δημόσιου χώρου» διότι δημιουργεί περιβάλλοντα κατάλληλα για νέες μορφές κοινωνικότητας ανάμεσα στους ανθρώπους. Εργάζεται στο σταυροδρόμι της τέχνης, του ακτιβισμού και της αστικοποίησης, εστιάζοντας στη δύναμη του δομημένου περιβάλλοντος να διαμορφώνει τις σχέσεις και τις εμπειρίες μας. Κάθε έργο του ξεκινά με το αυτοσχέδιο, υπαίθριο καθιστικό, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους ντόπιους να ακουστεί η φωνή τους.

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς έχουν τη δυνατότητα να γίνουν ξεχωριστοί χώροι για ουσιαστικές ανταλλαγές. Με αυτή τη σκέψη, το 2006, το περίεργο όχημα του Mazzotta, βγήκε στους δρόμους. Το Busycle είναι ένα λεωφορείο με πεντάλ για 15 άτομα που ταξιδεύει στις γειτονιές των ΗΠΑ. Λειτουργεί αποκλειστικά με την ενέργεια των επιβατών του και απαιτεί από τα άτομα να χρησιμοποιούν τη δική τους βούληση και σωματική δύναμη για να συναντηθούν ως ομάδα και να πάνε από το ένα μέρος στο άλλο. Έτσι το Busycle, από μέσο μεταφοράς, γίνεται αστικό παιχνίδι αλληλεπίδρασης.

Το 2010, ο Mazzotta τοποθέτησε μια καινοτόμα εγκατάσταση-εφεύρεση στο πάρκο Spark, της Βοστώνης. Η εφεύρεση ουσιαστικά μετέτρεπε τις ακαθαρσίες των σκύλων σε μεθάνιο, το οποίο, με τη σειρά του, άναβε ένα ρετρό φανάρι. Η αγάπη του για το περιβάλλον και την τεχνολογία είναι εμφανής και στο Cloud House που βρίσκεται στο Springfield. Πρόκειται για ένα ξύλινο σπίτι, με ανοιχτούς τοίχος και δυο κουνιστές πολυθρόνες, που πάνω στην οροφή του έχει ένα σύννεφο. Η στέγη συλλέγει νερό και το κατευθύνει σε μια δεξαμενή κάτω από το σπίτι. Όταν οι επισκέπτες κάθονται στις κουνιστές καρέκλες ενεργοποιείται μια αντλία που φέρνει το βρόχινο νερό μέσα στο σύννεφο, για να πέσει στη συνέχεια πάνω στη στέγη από κασσίτερο, παράγοντας τον ευχάριστο ήχο της βροχής. Ταυτόχρονα, το νερό ποτίζει και τα εδώδιμα φυτά που αναπτύσσονται δίπλα στα παράθυρα.

Το πιο γνωστό έργο του πολυβραβευμένου Mazzotta θεωρείται το Storefront Theatre. Βρίσκεται στην μικρή πόλη Lyons της Νεμπράσκα, η οποία αριθμεί λιγότερους από 900 κατοίκους. Στη διάρκεια της ημέρας ο θέατρο είναι κρυμμένο και δεν φαίνεται τίποτε άλλο από μια βιτρίνα καταστήματος με φιμέ τζάμια και μια ριγέ τέντα. Όταν πέφτει η νύχτα, υδραυλικοί κύλινδροι σε κάθε πλευρά σπρώχνουν προς το πεζοδρόμιο την τέντα και την ψεύτικη πρόσοψη, αποκαλύπτοντας μια κερκίδα με 100 καθίσματα. Το θέατρο έχει γίνει το hot spot της πόλης με πάσης φύσεως εκδηλώσεις, από συναυλίες και θεατρικά, μέχρι ομιλίες. Τις βραδιές που ο κόσμος θέλει σινεμά ο σουρεαλισμός απογειώνεται. Η σκηνή θα μπορούσε να είναι Αλμοδοβαρική, αφού καταφτάνει συμπληρωματικά μια οθόνη, την οποία σέρνει ένα τρακτέρ.