Η εμφατική ερμηνεία του στην ταινία «Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ» (The Shawshank Redemption) το 1994, βασισμένη στο κλασικό μυθιστόρημα του Stephen King, τον καθιέρωσε ως μια persona με μεγάλο ειδικό βάρος στους ρόλους που αναλάμβανε και με ότι αυτό συνεπάγεται για την επιτυχία της ταινίας. O λόγος για τον Morgan Freeman -γεννήθηκε στο Μέμφις την 1 Ιουνίου 1937- και ο οποίος έκανε κινηματογραφικό ντεμπούτο το 1980. Στην πορεία του περίμενε αρκετά για να αναδειχτεί αλλά μετά έδωσε ρεσιτάλ – ας θυμηθούμε το Seven (1995) και τον προβληματικό ντετέκτιβ που υποδύθηκε. Προηγήθηκε, το 1992, το γουέστερν «Οι Ασυγχώρητοι» (The Unforgiven), στο οποίο πρωταγωνίστησε με τον Clint Eastwood και βραβεύτηκε με Oscar Β΄ Ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Million Dollar Baby».

Έχει προταθεί για Oscar άλλες τέσσερις φορές, εκ των οποίων τρεις φορές για Α΄ ανδρικού ρόλου για τις ταινίες: Ο σοφέρ της κυρίας Ντέιζι (Driving Miss Daisy, 1989), Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ (The Shawshank Redemption, 1994) και Ανίκητος (Invictus, 2009), καθώς και μια φορά για Β’ ανδρικού ρόλου για Το δόκανο (Street Smart, 1988). Χωρίς αμφιβολία ο Freeman είναι μια προσωπικότητα που έχει αφήσει το δικό της μοναδικό αποτύπωμα στο hall of fame του κινηματογράφου.

Το 2004, ο Freeman και άλλοι σχημάτισαν το Ταμείο Αρωγής Γρενάδας για να βοηθήσουν τους ανθρώπους που επλήγησαν από τον τυφώνα Ιβάν στο νησί της Γρενάδας. Αργότερα το Ταμείο μετονομάστηκε σε PLANIT NOW, ένας οργανισμός που επιδιώκει να παρέχει πόρους για άτομα που ζουν σε περιοχές που πλήττονται από τυφώνες και σοβαρές καταιγίδες. Επίσης ο Freeman εργάστηκε ως αφηγητής μικρών κλιπ για παγκόσμιους οργανισμούς, όπως η One Earth, με στόχο την ευαισθητοποίηση σε περιβαλλοντικά ζητήματα.

Σχετικά με το ρατσισμό το 2005, ο Freeman επέκρινε τον εορτασμό του Month of Black History, λέγοντας: «Δεν θέλω μήνα μαύρης ιστορίας. Η μαύρη ιστορία είναι ιστορία της Αμερικής». Είπε ότι ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί ο ρατσισμός είναι να σταματήσουμε να μιλάμε γι ‘αυτό, και σημείωσε χαρακτηριστικά ότι δεν υπάρχει «μήνας λευκής ιστορίας».