της Κέλλυς Σταυροπούλου

Ακόμα και αν έχεις δει εικόνες στο Pinterest ή στο Instagram, δεν περιμένεις να δεις μια πόλη που πράγματι είναι ολότελα ντυμένη στα μπλε.

Μόνο αν επισκεφτείς τη Chefchaouen, ή αλλιώς το μπλε μαργαριτάρι του Μαρόκο, συνειδητοποιείς ότι όντως σε αυτό το μέρος κάθε πλακόστρωτο δρομάκι, κάθε σκεπή και στενό μπαλκόνι είναι βαμμένα σε κάποια απόχρωση του μπλε.

Γαλάζιο, ιριδίζον, βαθύ και σκοτεινό, φωτεινό και αισιόδοξο, της θάλασσας ή του ουρανού, το μπλε σε όλες του τις εκφάνσεις, το μπλε στο μεγαλείο του. Αν περάσεις διαφορετική ώρα μέσα στην ημέρα, από το ίδιο ακριβώς σημείο, δεν το αναγνωρίζεις γιατί το φως μεταμορφώνει την απόχρωση κάθε γωνιάς. Οπότε, κάθε στιγμή και μια νέα παράσταση, στο ίδιο μέρος.

H πόλη απέχει τρεις ώρες από τη Φεζ, και όχι, δεν είναι το πιο εύκολο μέρος να κάνεις τουρισμό – αν και οι τουρίστες είναι πολλοί. Όμως, εδώ ξεχνάς τη λίστα με τα «to do» και απλώς ζεις τη στιγμή, όπου σε βγάλει η κυανή απόχρωση. «Αδειάζεις το μυαλό σου, γεμίζεις τη φαντασία και την ψυχή σου» γράφει μια travel blogger που επισκέφτηκε τη μαροκινή πόλη πρόσφατα. Η μόνη σκέψη που στροβιλίζεται επίμονα στο μυαλό σου είναι, αναπόφευκτα και εύλογα, το γιατί αυτή η πόλη είναι βαμμένη στα μπλε.

Η απάντηση δεν είναι μία. Υπάρχουν εκδοχές. Κάποιοι λένε ότι το μπλε κρατάει τα ενοχλητικά κουνούπια μακριά. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι οι Εβραίοι, αναζητώντας καταφύγιο από τον Χίτλερ, κατέφυγαν εδώ και έβαψαν τα πάντα μπλε, γιατί είναι το χρώμα που συμβολίζει τον παράδεισο και την πνευματική επαγρύπνηση. Ορισμένοι ντόπιοι, πάλι, ισχυρίζονται ότι τη δεκαετία του ’70 έπιασαν τα πινέλα προκειμένου να κάνουν την πόλη τους πιο ελκυστική στους τουρίστες. Ανεξάρτητα από τα σενάρια, μπορούμε να έχουμε άποψη μόνο για το παρόν. Και αυτό που όντως ισχύει είναι ότι η εμπειρία της Chefchaouen βιώνεται σαν ένα όνειρο που πραγματοποιείται από κάθε ταξιδιώτη. είτε αυτός είναι προετοιμασμένος και φορτωμένος με προσδοκίες είτε απλώς περαστικός.