του Απόστολου Κοτσάμπαση

Τώρα που η κανονικότητα φαίνεται να επιστρέφει μαζί με τα σημαντικά ζητήματα που τη συνοδεύουν, καλό είναι να αναλογιστούμε και πώς θα ανταποκριθούμε σε ένα αναντίρρητο γεγονός: εκείνο της κλιματικής αλλαγής και της καταστροφής του περιβάλλοντος. Όχι γενικά, αλλά πολύ συγκεκριμένα. Υπήρξε μια «ανέμελη» περίοδος δεκαετιών, κατά την οποία ηέννοια «προστασία του περιβάλλοντος» εθεωρείτο πολυτέλεια για διανοουμένους. «Θάβαμε» κυριολεκτικά το πρόβλημα. Μια απαράδεκτη κατάσταση συλλογικής αφασίας. Καταναλώναμε θεωρώντας ότι δεν υπάρχουν επιπτώσεις.

Η Generation Z, η νέα γενιά του internet και των social media, ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη ως προς την προστασία του πλανήτη, αναμένεται να επηρεάσει, με τη στάση της στο θέμα, τις πολιτικές εξελίξεις και τις αποφάσεις των κυβερνήσεων στο κοντινό μέλλον. Ενθαρρυντικό μήνυμα από την ιδιωτική οικονομία το ότι τα τελευταία χρόνια οι περιβαλλοντικά ευαίσθητες εταιρείες σημειώνουν άνοδο. Οργανώσεις για τον καθαρισμό των ωκεανών από τα πλαστικά, όπως η 4ocean και πρόσφατα στην Ελλάδα το Typhoon project, είναι ενδεικτικά παραδείγματα δραστηριοποίησης προς τη σωστή κατεύθυνση. Η στήριξή μας, δεδομένη.

Αναλαμβάνοντας ο καθένας από εμάς την προσωπική του ευθύνη, ας προβληματιστούμε από τα λόγια του βιολόγου Edward Osborne Wilson:

«Το να καταστρέφεις τα δάση του Αμαζονίου για οικονομικό κέρδος είναι σαν να καις έναν πίνακα της Αναγέννησης για να μαγειρέψεις».

Photos by Martin Barnikol/ EyeEm/Getty Images/Ideal Image