του Απόστολου Κοτσάμπαση

Με την κατάσταση όπως διαμορφώνεται πλέον, ο χρόνος προσλαμβάνεται διαφορετικά από όλους μας. Φαίνεται να διαρκεί περισσότερο. Οι ταχύτητες της καθημερινότητας υποχωρούν δίνοντας τη θέση τους σε αυτό το χαοτικό συναίσθημα. Δεδομένα και παραδοχές βρίσκονται υπό συνεχή αναθεώρηση. Ένα άγνωστο τοπίο αντικρίζουμε. Σε αχαρτογράφητα νερά πλέουμε. Όμως αρκετά με τα κλισέ. Τα πράγματα θα χειροτερέψουν και το γεγονός αυτό απαιτεί δύο κινήσεις. Πρώτη: απόλυτη συμμόρφωση με τις οδηγίες. Δεύτερη: οργάνωση της καθημερινότητας στη βάση της δημιουργικής επανεκκίνησης του καθενός μας. Τουτέστιν, απαραίτητος σχεδιασμός για την επόμενη ημέρα της κρίσης του ιού. Διότι ουσιαστικός παράγοντας θα είναι το restart. Και δεν θα είναι αυτόματο, ούτε εύκολο. Εξαρτάται από το χρόνο διάρκειας της κρίσης. Ένα στοίχημα για τον καθένα ξεχωριστά. Διότι δεν γίνεται να μη λάβουμε υπόψη ότι η αναταραχή κινεί δυνάμεις υπέρτερες των ατομικών.

Ένα προσωπικό crash test για όλους μας που ζούμε σ’ ένα παγκόσμιο οικονομικό σύστημα που κινδυνεύει με απώλειες μεγαλύτερες από το κραχ του 1929, σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα, και σε κλίμακα που δεν έχει προηγούμενο.

Photo Credit: Getty Images | Ideal Image