του Χρήστου Ζαμπούνη

Ένας Αμερικανός καθηγητής Φιλοσοφίας έρχεται να μας υπενθυμίσει την ελληνική Σχολή σκέψεως των Στωϊκών. Υποψιάζομαι τις συζητήσεις που θα διεξήγαγε με τον εκδότη του, για να καταλήξουν στον λάϊφσταιλ τίτλο, «Οδηγός για την καλή ζωή», «A Guide to the Good Life» αγγλιστί.

Φαντάζομαι, επίσης, την επιλογή του υποτίτλου: «Η αρχαία τέχνη της Στωϊκής Χαράς», που, κατά την γνώμη μου, θα αρκούσε και ως τίτλος. Το βιβλίο του William B. Irvine κυκλοφόρησε λίγο πριν από την καραντίνα, τον Φεβρουάριο του 2020, ένδεκα ακριβώς χρόνια μετά την Αμερική. Εντάσσεται στον μακρύ χορό των δοκιμίων αυτοβοηθείας (self-help), που εμπνέονται από την φιλοσοφία των αρχαίων ημών προγόνων προς όφελος του σύγχρονου ανθρώπου.

Ο Στωϊκισμός είναι μία Σχολή με μακρά, σχετικώς, διάρκεια (300 π.Χ.-200 π.Χ.) Η κορυφαία του διδασκαλία είναι, το δίχως άλλο, η αταραξία, η οποία ουδεμία σχέση έχει με την αδιαφορία για τον κοινωνικό βίο. Ο στωϊκός δύναται κάλλιστα να απέχει από την αναζήτηση υλικών και άλλων απολαύσεων, όπως το χρήμα, η εξουσία ή η δόξα, διατηρώντας, όμως, την επαφή του με την εξέλιξη του κόσμου. Φρονώ ότι η οικειοθελής εγκράτεια στην οποία υποβάλλει τον εαυτό του θα μας ήταν χρήσιμη κατά την διάρκεια της καραντίνας. Προσοχή! Ο Στωϊκός δεν είναι αναχωρητής όπως ο Κυνικός. Αλλά ένας άνθρωπος που ο απώτερος σκοπός του είναι να ενταχθεί στην αρμονία της Φύσεως. Το κατά φύσιν ζειν, αλλά και το κατ’ αρετήν ζειν.