του sir Taki Theodoracopulos

Μηλόπιτες, φάρμες, τοπικοί κινηματογράφοι, παιχνίδια μπέιζμπολ στους δρόμους, πισίνες, εθελοντές πυροσβέστες και μικρές βιβλιοθήκες με ηλικιωμένες βιβλιοθηκονόμους. Αυτή η Αμερική σύντομα θα’ ναι φτερό στον άνεμο. Μόλις διάβασα ένα απόσπασμα από τον Scott McConnell στο The American Conservative, ένα περιοδικό που συνιδρύσαμε 18 χρόνια πριν, το οποίο αναφέρεται στην αδικία με την ιστορική της διάσταση. Γράφει για τα θύματα του Κομμουνισμού που γιορτάζονται λιγότερο από τα θύματα του φασισμού. Ο κομμουνισμός είναι υπεύθυνος για 100 εκατομμύρια θανάτους. (The Black Book of Communism). Όσο είχαμε τις μαζικές δολοφονίες, ο Joseph Needham ( Βρετανός επιστήμονας στο πανεπιστήμιο του Cambridge) και οι απολογητές του κομμουνισμού σύντροφοί του, επέμεναν ότι ο Μαοϊσμός αντιπροσώπευε τη μεγαλύτερη ελπίδα της ανθρωπότητας. Τα εγκλήματα του Μαοϊσμού δεν έλαβαν ποτέ την ίδια διάσταση μ’ αυτά του φασισμού. Το μνημείο του Ολοκαυτώματος είχε 40 εκατομμύρια επισκέπτες στην Ουάσιγκτον μέχρι το 1993 ενώ για τη μνήμη των θυμάτων του κομμουνισμού, υπάρχει μόλις ένα άγαλμα σε ένα πάρκο κοντά στο Union Station που μένει ζωντανό από δωρεές ιδιωτών. Λίγο άδικο ε; Ο Bernie Sanders μπορεί να επαινέσει τους Μπολσεβίκους και να φτάσει κοντά στο να γίνει Πρόεδρος, όπως και το υπόλοιπο ετερόκλητο σχήμα που συγχώρεσε το Κόκκινο Ολοκαύτωμα, ξεκινώντας με τους διανοούμενους και τις εφημερίδες που εν γνώσει τους κάλυπταν την αλήθεια μέχρι που πλέον δεν μπορούσαν, όπως οι New York Times.

Τώρα, η ίδια Αμερική δοκιμάζεται – όπως ακριβώς και η Βρετανία- από οργουελικές μεθόδους αντιστροφής της πραγματικότητας. Ένα έθνος που αποτελείται από κοινωνικές ομάδες με ισχυρό το αίσθημα αλληλεγγύης. Με ιερά σύνορα, μια κοινή ιστορία και η υπερηφάνεια που την ακολουθεί, μια ξεχωριστή κουλτούρα και μια κοινή γλώσσα. Ένα έθνος που είναι πάνω από την ατομική ταυτότητα του καθενός. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει σύμφωνα με τους New York Times. Οτιδήποτε έχει πετύχει η Αμερική βασίζεται στη δουλεία. Οι New York Times δεν δημοσιεύουν πλέον αστυνομικές ειδήσεις της πόλης επειδή εμπλέκονται μόνο μαύροι και τη διαβάζουν και μόνο μαύροι.

Δεν πειράζει, η Αμερική και η Βρετανία βρίσκονται υπό κατοχή από αναρχικούς και κακοποιούς, όσο οι καιροσκόποι πολιτικοί «συγχωρούν» τις μάζες. Ακόμη χειρότερα, τα μέσα ενημέρωσης συμφωνούν με αυτούς που λένε ότι οι λέξεις μπορεί να αποτελέσουν μια μορφή βίας και θα πρέπει να διευθετηθεί. Ποιος θα το περίμενε ό,τι θα φτάναμε εδώ; Η Πρώτη Τροπολογία του Συντάγματος μας, η σπουδαία ελευθερία του λόγου, δοκιμάζεται από κάποιους καλλιτέχνες που επιζητούν τη δύναμη και τον έλεγχο. Σε αντίθεση με το τί λέει το Χόλυγουντ, ό,τι συνέβη κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βερολίνο, πολλοί Γερμανοί υπέφεραν από τους βομβαρδισμούς και την έλλειψη τροφής όπως και οι Ρώσοι κατά την εποχή του Στάλιν. Προσπαθήστε απλά να μην υποταχθείτε και θα δείτε την καριέρα σας να τελειώνει πιο γρήγορα από το να πείτε τη λέξη «BLM» (Black Lives Matter). Γι’ αυτό πολεμήσαμε, για να μην μπορούμε να πούμε δυνατά αυτό που πιστεύουμε; Για να φιμωθούμε τελικά από μη εκλεγμένους κακοποιούς, υποκριτές ακαδημαϊκούς και αριστερά μέσα ενημέρωσης; ( Και τους Meghan Markles;)

Μεγάλα ιδρύματα, τεχνολογικά μεγαθήρια, γίγαντες της ενημέρωσης και καταξιωμένα πανεπιστήμια, μαζί με τις ελίτ, έχουν ενωθεί για να μεταμορφώσουν αυτό το έθνος που πάντα πήγαινε καλά αλλά τώρα κινείται σε λάθος κατεύθυνση, όπου επενέβησαν οι παραπάνω. Και φυσικά συμφωνώ με το Power putsch της προηγούμενης εβδομάδας στο The Spectator από τον Sohrab Ahmari , όπου τονίζει ότι αυτό που συμβαίνει δεν είναι επανάσταση αλλά αντεπανάσταση εναντίον του Trump. Με τη μόνη διαφορά ό,τι είχε ξεκινήσει πολύ καιρό πριν, όταν ο ηλεκτρονικός υπολογιστής έγινε υποχρεωτικός μεταξύ των ελίτ. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής μετατράπηκε σε ένα νέο όπλο με σκοπό να κατευθύνει την κουλτούρα από τη στιγμή που οι Μπολσεβίκοι έπεσαν το 1990.

Έπειτα, όταν τα κοινωνικά δίκτυα έγιναν η καθημερινότητα, ο φόβος, το μίσος, η παραπληροφόρηση, οι απειλές και η εκδίκηση χρησιμοποιήθηκαν με σκοπό να καταστρέψουν τη ζωή αυτών που δεν ήταν πολύ «μέρος» αυτής της νέας ψηφιακής πραγματικότητας. Οι αριστερές ελίτ έμειναν άπραγες, παρακολουθώντας όλη αυτή την αιματοχυσία που προκάλεσαν οι ΗΠΑ στο Ιράκ. Οι νεοσυντηρητικοί που βρίσκονταν πίσω από αυτή την καταστροφή κατάφεραν πολύ εύκολα να αποφύγουν τις ευθύνες.

Και οι ελίτ όλο τη γλυτώνουν ξανά και ξανά καθώς γράφω. «Μακριά οι λευκοί από το Bronx» φωνάζει ο Hawk Newsome, αρχηγός των BLM. «Δεν θέλουμε λευκούς εδώ, διαφορετικά θα καταστρέψουμε το μέρος». Αυτά ειπώθηκαν σε συνέντευξη στο Fox TV, η οποία «θάφτηκε» προφανώς από τους New York Times που εξακολουθούν να αγνοούν την 25% αύξηση στους φόνους και τους 205 πυροβολισμούς το προηγούμενο Σαββατοκύριακο – μόνο στη Νέα Υόρκη. Ως απάντηση, ο δήμαρχος της πόλης Blasio καθησυχάζει τον όχλο, κόβοντας το budget της αστυνομίας κατά μισό δισεκατομμύριο. Κυρίως λευκοί εγκληματίες προσβάλλουν και φτύνουν την αστυνομία στη Νέα Υόρκη, όσο την ίδια στιγμή τα κανάλια βρίσκονται εκεί για να δώσουν τη δημοσιότητα που επιθυμούν. Έχετε στο νου σας τα σημεία των καιρών. Το να είμαστε μάρτυρες αυτής της Αμερικής είναι κάτι εντελώς αντιαμερικανικό.