Τον κατηγόρησαν για μισογυνισμό, ως σεξιστή και ό,τι «πετσοκόβει» τις γυναίκες στις ταινίες που σκηνοθετεί. «Μα τι λέτε;» Απάντησε εκείνος. «Γυρίζω ταινίες με σασπένς. Τι θέλετε να τους συμβεί διαφορετικό;». Ο λόγος για τον Brian De Palma, ένα κινηματογραφιστή που αναμφίβολα εξέλιξε το είδος του neo–noir, αστυνομικού, ψυχολογικού, ερωτικού θρίλερ. Με επιρροές από τον Alfred Hitchcock και τον Jean-Luc Godard, δημιούργησε δική του «σχολή» με πολλούς σκηνοθέτες να επηρεάζονται από το έργο του.
H Rebecca Romijn στην ταινία “Femme Fatale”
Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα το “Body Double”, στο οποίο ο De Palma με μοντέρνα οπτική -μιλάμε για το 1984- ανανέωσε το ερωτικό θρίλερ. Η εξαπάτηση ενός «αφελούς» -σε πρώτη φάση- ατόμου, με συγκεκριμένο όμως σχέδιο και στόχο, χαρακτηρίζει την πλοκή της ταινίας. Είχε βέβαια την προηγούμενη χρονιά προηγηθεί, το κλασικό πλέον, Scarface, με τον Al Pacino, με το οποίο και καθιερώθηκε ως ένας από τους βασικούς εκφραστές της νέας γενιάς σκηνοθετών του Hollywood. Ήταν τότε στα 43 του. Ως επιβεβαίωση ακολούθησαν δύο εμβληματικές- σήμερα σημεία αναφοράς-ταινίες του: Το Untouchables του 1987, κέρδισε Oscar, και το αξεπέραστο Carlito’s Way του 1993, για πολλούς το Magnum opus του σκηνοθέτη.
Ο Al Pacino μαζί με τον De Palma στα γυρίσματα του Scarface.
Ξεκίνησε τη δεκαετία του ΄60 με ταινίες μικρού μήκους και συνέχισε με ντοκιμαντέρ. Σκηνοθέτησε μεγάλου μήκους ταινίες από το 1968, και εκείνη τη χρονιά στο Greetings, εμφανίστηκε για πρώτη φορά, σε πρώτο ρόλο, ο Robert De Niro. Ο De Palma έγινε γνωστός σε ώριμη σκηνοθετικά ηλικία με το «Οι Αδελφές» το 1972 και ακολούθησε η επιτυχία του «Carrie» το 1976, βασισμένο στο βιβλίο του Stephen King. Συνέχισε τις επιτυχίες του με το Blow Out, το 1981, με πρωταγωνιστή τον John Travolta.
Στα γυρίσματα της ταινίας “Dressed to Kill” μαζί με τον Michael Caine.
Το 1984 σκηνοθέτησε το μουσικό βίντεο κλιπ Dancing in the Dark με τον Bruce Springsteen και το ιστορικό Relax των Frankie Goes to Hollywood. Δημιούργησε ουσιαστικά το franchise ταινιών Mission Impossible με τον Tom Cruise, μετά την τεράστια επιτυχία της πρώτης που σκηνοθέτησε. Το 2006 παρουσίασε το ατμοσφαιρικό noir εποχής, «H Μαύρη Ντάλια» ( Black Dahlia), βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του James Ellroy. Όπως έχει πει χαρακτηριστικά : «το film noir μοιάζει για μένα σαν ένα είδος επαναλαμβανόμενου ονείρου, με πολύ δυνατά αρχέτυπα να λειτουργούν. Ξέρετε, το ένοχο κορίτσι που καταδιώκεται, συντρίβεται, κάθε είδους πράγματα που βλέπουμε στα όνειρά μας όλη την ώρα.»
Μαζί με τον John Travolta στα γυρίσματα της ταινίας Blow Out.
Ο ίδιος, σε συνέντευξή του στο ΑΡ, στέκεται σκληρά και επικριτικά απέναντι στα ψηφιακά εφέ και παραγωγές : «Τα πράγματα που κάνουν τώρα δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που κάναμε εμείς στη δεκαετία του ’70, του ’80 και του ’90. Το πρώτο πράγμα που με τρελαίνει είναι ο τρόπος που φαίνονται. Επειδή γυρίζουν ψηφιακά, φωτίζονται τραγικά. Δεν αντέχω το σκοτάδι, το αναπηδούν φως. Όλα φαίνονται τα ίδια. Πιστεύω στην ομορφιά στον κινηματογράφο. Έβλεπα το «Όσα παίρνει ο Άνεμος» πρόσφατα και ήμουν απλώς εντυπωσιασμένος με το πόσο όμορφη είναι ολόκληρη η ταινία. Τα σετ, πώς φωτίζεται η Vivien Leigh, είναι απίστευτο. Αν κοιτάξετε τα πράγματα που μεταδίδονται συνεχώς streaming, όλα είναι χάλια. Η οπτική αφήγηση πετάχτηκε έξω από το παράθυρο.»
Η Rachel McAdams και η Noomi Rapace στην ταινία “Passion”
Ένα από τα δυνατά σημεία των ταινιών του είναι οι σκηνές δράσεις που εντυπωσιάζουν το θεατή. Ο ίδιος λέει: «Επισημαίνω συνεχώς κάθε φορά που με ρωτούν για αυτές τις μακρές σε διάρκεια σκηνές και γιατί λειτουργούν στο θεατή – και δεν συνειδητοποίησα ποτέ ότι το έκανα. Όταν έχετε μια σκηνή δράσης, πρέπει να ορίσετε τη γεωγραφία της. Το πρόβλημα είναι ότι το 99% των σκηνοθετών, δεν το κάνουν. Ο Hitchcock ήξερε πώς να το κάνει. Εγώ το ξέρω. Ο Spielberg ξέρει. Ο Kubrick ήξερε. Πρέπει να ξεχωρίσετε τη γεωγραφία της τοποθεσίας, ώστε το κοινό να γνωρίζει πού βρίσκονται όλα πριν ξεκινήσετε τη δράση, είτε συγκρούονται δύο στρατοί, είτε είναι πυροβολισμοί σε σιδηροδρομικό σταθμό ή ο Cary Grant σε ένα σταυροδρόμι στο Midwest. Το κλειδί είναι ότι πρέπει να επιβραδύνετε τα πάντα. Αν παρατηρήσετε, στο κάθε πιστολίδι που βλέπετε , δεν έχετε ιδέα πού βρίσκεται τι. Το έχω πει χίλιες φορές και νομίζω ότι είμαι ο τελευταίος που το κάνει πράξη. Θα πάω στον τάφο μαζί του.»
O Al Pacino στα γυρίσματα του Scarface.
Γεννήθηκε στο Newark, του New Jersey, το 1940, από γονείς με ιταλική καταγωγή και μεγάλωσε στη Philadelphia της Pennsylvania. Ο πατέρας του ήταν χειρουργός και ο ίδιος σπούδασε φυσική στο πανεπιστήμιο Columbia. Ο κινηματογράφος τον τράβηξε μόλις παρακολούθησε τις ταινίες «Citizen Cane» και «Vertigo». Πήρε μεταπτυχιακό σε σπουδές θεάτρου στο Sarah Lawrence College.
Photo Credit: Alamy | Visual Hellas