του Απόστολου Κοτσάμπαση

«Το έθεσε επί τάπητος» αναφέρει η παλιά γαλλική ρήση (sur le tapis) για σημαντικά θέματα που συζητούνται εντός της κυβέρνησης. Πράγματι η ανάδειξη με απόλυτα ξεκάθαρο τρόπο από τον Γάλλο Πρόεδρο Μακρόν της χώρας του ως προπύργιου της Δύσης απέναντι στον ισλαμικό φονταμενταλισμό και τους συνοδοιπόρους του αποτελεί σημείο καμπής. Κατονόμασε με σαφήνεια αυτό που η κυρίαρχη πολιτική ορθότητα των νεοκομμουνιστών και πολλών ΜΜΕ, στις δυτικές χώρες, αποσιωπά. Όποιος θέτει δημοσίως το ζήτημα κατηγορείται ως ισλαμοφοβικός. Άραγε αυτοί που τον κατηγορούν τι είναι; Ισλαμόφιλοι;

Όπως και να είναι η υπεράσπιση των αξιών του δυτικού τρόπου ζωής από τον Μακρόν και η αναφορά του ότι η Γαλλία θα εμποδίσει τον «ισλαμικό σεπαρατισμό», ο οποίος καλλιεργείται μέσα στις ισλαμικές μικροκοινωνίες-γκέτο των γαλλικών πόλεων, στις οποίες τα μέλη τους μεγαλώνουν και εκπαιδεύονται σε ένα διαφορετικό σύστημα αξιών, αντίπαλο και εχθρικό προς εκείνο της ανοικτής κοινωνίας όπου ζουν και της οποίας το κράτος τους έχει παραχωρήσει τα ανάλογα πολιτικά δικαιώματα με τους γηγενείς κατοίκους.

Η μετατροπή των εξαγγελιών Μακρόν σε πολιτική είναι ένα ποιοτικό χαρακτηριστικό που «σπρώχνει» τα πράγματα σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, στη Γαλλία αλλά και τη Δύση γενικότερα. Ίσως με αφορμή τις φρικιαστικές δολοφονίες σε Παρίσι και Νίκαια η πρωτοβουλία Μακρόν να σημάνει το τέλος μιας εποχής «καθωσπρέπει εκφοβισμού» και οδηγήσει σε στρατηγική αντιμετώπιση του προβλήματος που για χρόνια έχουν βάλει «κάτω από το χαλί» οι Δυτικοί.