του sir Taki Theodoracopulos
Nέα Υόρκη—Βράδυ των εκλογών και ελπίζω ότι το πάρτι μου δεν θα καταλήξει σε τραγωδία. Όλοι οι καλεσμένοι μου εκτός από έναν έχουν εχθροπάθεια με τον Trump, όποτε το πάρτι μοιάζει περισσότερο με τον Μυστικό Δείπνο. Δεν πειράζει. Πολλοί που υποκρίνονται ό,τι γνωρίζουν προβλέπουν μια πτώση του Biden, συμπεριλαμβανομένου και του ημετέρου, οπότε θα έχω έναν λόγο να πνίξω τον καημό μου σε ένα καλό κόκκινο κρασί και να σερβίρω στους επισκέπτες μου ένα ιταλικό λευκό. Yippee! Ακόμη και χωρίς την πανδημία και τις αστοχίες του Trump, θα χρειαζόταν ένα θαύμα για να νικήσει ο Donald μετά τις πρακτικές τύπου-Goebbels από φαινομενικά ουδέτερα ΜΜΕ. Ποτέ τα media δεν προστάτευαν τον Biden τόσο ανοιχτά και παράλληλα να ισοπεδώνουν όσα όλα έχει καταφέρει ο Trump.
Ο Πρόεδρος κατηγορείται ανοιχτά για την ανεργία όταν ακόμη και τα παιδιά γνωρίζουν ότι η ανεργία έπεσε στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 60 ετών. Οι «ειδικοί» της τηλεόρασης και οι αρθρογράφοι σφυροκοπούν μέρα νύχτα τον Trump για τα κακά του: «Ο τρόμος δεν τελειώνει ποτέ και από το 2016 βρισκόμαστε σε μια συνεχή λούπα με αρκετές δόσεις φόβου, άγχους και μίσους», ήταν ένας τίτλος των New York Times που γράφτηκε από μια υστερική γυναίκα αυτή την εβδομάδα. Τα σκάνδαλα του Biden συγκαλύφθηκαν και περιγράφτηκαν από έναν μόνο συντηρητικό συγγραφέα ως « το αντίθετο μιας ομαδικής επίθεσης σαρκοβόρων».
Οι ελεγχόμενες ηθικά επιχειρηματικές υποθέσεις του Biden σκεπάστηκαν από ένα καπάκι που επιβλήθηκε από τις φίλα προσκείμενες στους Δημοκρατικούς δυνάμεις που ελέγχουν τα media, τις τεχνολογικές εταιρείες και τον κλάδο του entertainment. Ακόμη καλύτερα, ο Τύπος και τα media δουλεύουν σκληρά για να αποκρύψουν κάθε ιστορία που περνάει τη γραμμή Anti-Trump. Έχω εργαστεί ως δημοσιογράφος κάτω από την αυστηρή λογοκρισία των Ελλήνων συνταγματαρχών (μου ταίριαζε τότε), αλλά αυτό είναι πολύ χειρότερο. Κάθε τηλεοπτικό σόου είναι γεμάτο με anti-Trump αστεία και ιστορίες και κάθε ώρα ειδήσεων γεμάτη με δηλητήριο κατά του Trump. Ποτέ δεν έχω βιώσει κάτι παρόμοιο. Ίσως μόνο κατά τη διάρκεια της πολιτιστικής επανάστασης του Μάο τη δεκαετία του ’60 αλλά είχα καλύτερα πράγματα να κάνω τότε.
Εξίσου κακή είναι και η προκατάληψη των τεχνολογικών κολοσσών απέναντι στον Donald. Κάθε μέρα που περνά τα τελευταία 4 χρόνια, το Twitter και το Facebook έχουν κατακλυστεί από αντι-Trump ιστορίες βασισμένες σε ανώνυμες πηγές. Δεν τα διαβάζω εγώ επειδή δεν χρησιμοποιώ τα social media αλλά έχω πηγές που το κάνουν. Εάν η τράπουλα δεν είναι στοιβαγμένη εναντίον του Trump σε αυτές τις δύο πλατφόρμες – ειδήσεις και social media- το όνομά μου είναι Αδόλφος Χίτλερ. Η Silicon Valley έχει με επιτυχία σιγάσει τη Δεξιά, με τους δισεκατομμυριούχους της να έχουν κάνει μια συμφωνία με τον διάβολο με τα media: Θα παίξουμε το παιχνίδι σας και θα μείνουμε αριστεροί και εσείς θα ξεχάσετε ότι είμαστε μέσα ενημέρωσης, προσποιούμενοι ότι είμαστε πλατφόρμες. Το μεγαλύτερο ψέμα σε όλο αυτό ήταν η σύνδεση Ρωσίας με τον Trump από έναν Βρετανό που διαιωνίστηκε για τρία χρόνια στα social media, χωρίς όμως ποτέ να αποκλειστεί ως fake news.
Εντάξει, ο Trump ξεγέλασε τον εαυτό του για όλο αυτό το διάστημα, αλλά έχει προσφέρει αρκετά ώστε να μην αξίζει όλο αυτό το μίσος και το δηλητήριο που το Twitter διασπείρει καθημερινά. Ακόμη χειρότερα, τόσο το facebook όσο και το twitter λογοκρίνουν ιστορίες κατά του Biden και ποτέ δεν ασχολήθηκαν με το να τεκμηριώσουν τα ψέματα περί της Ρωσικής συμπαιγνίας. Την ίδια στιγμή, η καμπάνια του Trump έχει ξεμείνει από χρηματοδότηση. Δεν είναι παράλογο αν αναλογιστούμε την κακή δημοσιότητα που παίρνει από τα social media. Σύμφωνα με μία έρευνα, περίπου το 95% των δωρεών από εργαζομένους που δουλεύουν στις Amazon, Apple, Facebook, Microsoft και Oracle πήγε στον Biden. Τα στελέχη του Twitter όμως είναι τα πιο αντί-Trump από όλους. Παραδέχτηκαν ανοιχτά ότι «ο μπούφος πρέπει να νικηθεί» και ένας ανώτερος διευθυντής αποκάλεσε τους ανθρώπους που τον ψήφισαν «γ… υστερικά ηλιθίους». Όμορφα.
Οι εκφυλισμένοι αρθρογράφοι των New York Times προτείνουν οργουελιανά δικαστήρια για την μετά-Trump περίοδο με σκοπό να μην ξανασυμβεί αυτό που έγινε το 2016. Οι αυτοαποκαλούμενοι φύλακες της δημοκρατίας μάλλον αγνόησαν τον βανδαλισμό και το κάψιμο των πόλεων- διαβάστε το άρθρο του Douglas Murray στο Speccie της προηγούμενης εβδομάδας- και ένας αρθρογράφος-κλόουν των Times σχεδόν απαίτησε να τον βοηθήσουν να βρει τους αναρχικούς στο Portland. Η άρνηση των media να καταδικάσουν τους Antifa και τις λεηλασίες που προκαλούν, έχει δημιουργήσει μια νέα εγκληματική τάξη αναρχικών.
Η απόφαση των media να μετατραπούν σε ένα εργαλείο προπαγάνδας εναντίον του Trump είναι κάτι που δεν περίμενα ποτέ να γίνει στην Αμερική. Και έτσι έγινε, δεν θα ξαναπάρω ποτέ στα σοβαρά έναν Αμερικανό δημοσιογράφο και συγγραφέα. Αλλά όπως πάντα, κάτι καλό προκύπτει από τις στάχτες: Ένας συγγραφέας του New Yorker και του CNN και ένθερμος αριστερός, ο Jeffrey Toobin, ο οποίος γράφει πομπώδη άρθρα για την παρανομία του Trump, πιάστηκε να αυνανίζεται live κατά τη διάρκεια ενός meeting της συντακτικής ομάδας του New Yorker στο Zoom. Το κάποτε σεβαστό όργανο, The New Yorker, υπό τη διεύθυνση του κατ’ εξοχήν κοινωνικού αριβίστα David Remnick, μετατράπηκε σε ένα αριστερό εργαλείο που στερείται πλέον αντικειμενικότητας.
Αυτό που με εξέπληξε ήταν το γεγονός ότι ο Toobin έκανε ό,τι έκανε όσο κοιτούσε δύο πολύ φιλικές γυναίκες συγγραφείς κατά τη διάρκεια του meeting. Νόμιζα ότι μόνο οι περίεργοι του Hollywood ήταν ικανοί να κάνουν κάτι τέτοιο. Τώρα ανακάλυψα ότι μπορεί να το κάνει και ένας τυπικός συγγραφέας του New Yorker/CNN. Κάποιοι αριστεροί τον υπερασπίστηκαν και το μόνο που έγινε ήταν να τον αποβάλλουν. Φανταστείτε όμως να είχε γίνει κάτι αντίστοιχο από την αντίθετη πολιτική πλευρά τί θα είχε συμβεί. Ευτυχώς εγώ προτιμώ το πραγματικό σεξ παρά τον αυνανισμό αλλά τύποι σαν τον Toobin και αριστεροί του είδους του είναι διαφορετικοί από εμάς.