του Απόστολου Κοτσάμπαση

Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών ένα είναι γεγονός. Οι δημοσκοπήσεις, τα ΜΜΕ και οι πάσης φύσεως αναλυτές έπεσαν και πάλι έξω. Μα τι ακριβώς συμβαίνει; Το λάθος του 2016 επαναλήφθηκε. Μήπως όμως δεν είναι λάθος; Δεν αναφέρομαι τόσο στα στατιστικά προβλήματα που πιθανώς αντιμετώπισαν –ξανά- οι δημοσκόποι, τα οποία με τη σειρά τους αναδεικνύουν και θέματα φερεγγυότητας, αλλά στην ενορχηστρωμένη-κοινή γραμμή όλων αυτών των opinion makers απέναντι στο φαινόμενο Trump. Κατάφεραν και σε αυτές τις εκλογές να επαναλάβουν τα ίδια λάθη. Λάθος που επαναλαμβάνεται… Και τώρα τι;

Υποτίμησαν για άλλη μια φορά τους ψηφοφόρους του νυν αμερικανού προέδρου με αφιερώματα τύπου « λευκές απεγνωσμένες νοικοκυρές των προαστίων» , «λευκοί χωρίς πτυχίο» το ακροατήριο του Donald. Κάτι σαν συγκεκαλυμμένη μομφή αλλά φυσικά και απόρριψη αυτών των κοινωνικών ομάδων. Δηλαδή αν ήταν « μαύρες απεγνωσμένες νοικοκυρές» και «μαύροι χωρίς πτυχίο» αυτοί που επιλέγουν τον Biden, αυτό είναι αποδεκτό και όχι υποτιμητικό;

Αυτή η λογική οδήγησε μαθηματικά στο νέο μεγάλο φιάσκο- κόλαφο- όλων όσοι θεωρούν ότι δικαιούνται να κριτικάρουν αφ’ υψηλού, χωρίς να μπορούν να προσεγγίσουν ούτε κατ’ ελάχιστον, την κοινωνική πραγματικότητα και καθημερινότητα της ζωής στις ΗΠΑ. Εκ του αποτελέσματος αυτό αποδεικνύεται.

Η ουσία είναι ό,τι πίσω από τον Trump στοιχήθηκε το μισό εκλογικό σώμα των ΗΠΑ. Δεν το αποκαλείς και συντριβή αυτό. Το αντίθετο θα έλεγα. Και σίγουρα δεν κατηγοριοποιείς αυτά τα περίπου 70 εκατομμύρια αμερικανούς πολίτες-ψηφοφόρους του Trump ως rednecks, περιθωριακούς της παγκοσμιοποίησης και της ψηφιακής εποχής.

Επίσης σημαντικό, το κίνημα Black Lives Matter λόγω των καταστροφών και των επεισοδίων, δημιούργησε εμφανώς αντισυσπείρωση από τη μία αλλά και δεν συνεπήρε άλλες μειονότητες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εκλογική συμπεριφορά των Hispanics της Φλόριντα.

Η επόμενη ημέρα βρίσκει τις ΗΠΑ κοινωνικά διχασμένες. Και το κατεστημένο της, που καλείται τώρα να υπερασπίσει τους θεσμούς απέναντι στην αναμφίβολα αντιθεσμική προσέγγιση του Trump, εκτεθειμένο απέναντι σε όλο αυτό τον κόσμο που υποτίμησε και δεν είναι κατ’ ανάγκη σκληροπυρηνικός οπαδός του έως τώρα προέδρου. Μια χώρα-υπερδύναμη- που έχει ήδη εισέλθει σε μια εποχή αναζήτησης της νέας ταυτότητάς της, αν υπάρχει κάτι τέτοιο.