του Χρήστου Ζαμπούνη

Μία ατυχής φράση του ηθοποιού Παύλου Χαϊκάλη στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει το φορτικό του φλερτ σε νεαρή ηθοποιό, έδωσε την αφορμή σε πλείονες της μίας πένες να νοηματοδοτήσουν τον Άνδρα Παλαιάς Κοπής (Α.Π.Κ. για συντομία).

Ουδείς ευρέθη να υπερασπισθεί τον δημοφιλή, κατά τα άλλα, ηθοποιό στον εν λόγω ορισμό, με την Έλενα Ακρίτα να τον χαρακτηρίζει «Άνδρα Παλαιάς Ντροπής». Παρ’ ότι στην αρχική του τηλεοπτική εμφάνιση ο Χαϊκάλης έδωσε μία εύστοχη απάντηση –«δεν θα χρεωθώ και την πτώση του Βυζαντίου»–, στην επομένη τα έκανε χειρότερα παραθέτοντας μία σειρά ασυναρτησιών, του τύπου, «θα μπορούσα να πω ότι είναι τρελή, ότι το κάνει για δημοσιότητα», ή ότι «σταυρώνομαι για πράγματα που δεν είμαι κατηγορούμενος». Παραλλήλως, φρόντισε να ξεκαθαρίσει τι σημαίνει κατ’ αυτόν ο Α.Π.Κ. Αναπαράγω επί λέξει τα λεγόμενά του: «Ξέρει πώς φέρεται στις γυναίκες, ξέρει τα όριά του, και επίσης ξέρει και τα όρια που του αφήνουν οι άλλοι». Τώρα, συμφωνούμε. Η στήλη δεν επιθυμεί να ζηλώσει την έδρα λαϊκού δικαστηρίου, ούτε να ηθικολογήσει. Περιορίζεται στην υπενθύμιση μίας διαστάσεως που έχει απασχολήσει κάθε φιλοσοφημένο άνδρα, ήτοι του πότε το «όχι» είναι «όχι».

Ο Α.Π.Κ. εκ πείρας ή εξ’ ενστίκτου γνωρίζει πότε να σταματήσει πριν κατηγορηθεί για φορτικότητα, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζει την διαβρωτική ισχύ του ρητού «ο επιμένων νικά».

Photo Credit: Roy Lichtenstein