του Γιάννη Βαλαβάνη

Αφού δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε κανονικά αυτή την περίοδο, προσπαθούμε τουλάχιστον να το κάνουμε νοητικά. Δεδομένου και του καλού καιρού τις προηγούμενες ημέρες αλλά και λόγω του εγκλεισμού, η φαντασία μας καλπάζει και μας φέρνει στο μυαλό παλαιότερες καταστάσεις. Οπότε για να μπούμε και στο κλίμα, το γύρισα αυτή την Κυριακή το πρωί, με τον ήλιο στο μπαλκόνι και με θέα τη θάλασσα. -παράνομο Σαββατοκύριακο απ’ ότι καταλάβατε- στο ρούμι με πούρο αντί για ουίσκι με πούρο. Βέβαια ο καιρός μας τα χάλασε αργότερα αλλά το πουράκι και το ποτάκι μετά τον καφέ τα πρόλαβα.

Είχα πάρει λοιπόν μαζί ένα μπουκάλι ρούμι, που είχα ανακαλύψει πριν από 7-8 χρόνια σε ένα ταξίδι προς την Καραϊβική και αποφάσισα να το τιμήσω σήμερα. Τώρα πρέπει να σας εξηγήσω το πώς ήρθε στην κατοχή μου αυτό το απόσταγμα γιατί είναι κάπως μπερδεμένη η κατάσταση. Από Μαϊάμι για Κούβα μέχρι και πριν από 5 χρόνια περίπο, δεν επιτρέπονταν τα ταξίδια λόγω του εμπάργκο, κάτι που άλλαξε βέβαια το 2016 αν δεν με απατά η μνήμη μου. Οπότε, έπρεπε να πηγαίνω μέσω Μεξικού, Νήσων Καϋμάν ή τέλος πάντων κάπου γύρω από Κούβα και μετά διαφορετική πτήση για Αβάνα. Στις αναμονές λοιπόν των πτήσεων είχα την ευκαιρία να αγοράσω αρκετές φιάλες από ρούμια τα οποία δεν υπήρχαν στην Ελλάδα η ακόμα και στην Ευρώπη, παντελώς άγνωστα και από μερικά αποστακτήρια με πολύ μικρές παραγωγές.

Στα Νησιά Καϋμάν λοιπόν που έκανα στάση εκείνη τη χρονιά, ενθουσιάστηκα και πήρα 2 φιάλες Barbancourt 15 ετών, από το οποίο θα πιώ δύο ποτάκια σήμερα για την έναρξη της περιόδου. Με χώρα παραγωγής την Αϊτή, ανήκει στην οικογένεια Cardere από την ίδρυση του το 1862 και την εποχή της αποικιοκρατίας μέχρι και σήμερα. Παλαιωμένο σε Γαλλικά δρύινα βαρέλια από το δάσος του Limousin σύμφωνα με την παράδοση, όπως και το Κονιάκ. Ενθουσιάστηκα από την ανακάλυψη αυτού του ομολογουμένως πάρα πολύ ωραίου αποστάγματος μόλις το δοκίμασα: σκοτεινό βαθυκόκκινο χρώμα, πολύ γεμάτο σώμα με έντονα αρώματα καρυδιού και σταφίδας λόγω των βαρελιών- οφείλω να ομολογήσω δεν είχα ξαναδοκιμάσει κάτι παρόμοιο. Εκλεπτυσμένο και πολύπλοκο, φιλικό και σκληρό ταυτόχρονα, με την ένταση των agricole αλλά με πολλά περισσότερα αρώματα και πολύ γλυκιά επίγευση.

Κάπνισα και ένα πουράκι με τα δύο ποτάκια, διάβασα και μια εφημερίδα αλλά που να ξεκολλήσει το μυαλό από τις εξωτικές γεύσεις και τα αρώματα της Καραϊβικής. ‘’Ες αύριον τα σπουδαία’’ λοιπόν και προσγειώθηκα στην καθημερινότητα.