της Κέλλυς Σταυροπούλου

Το 2011 ένα γαλλικό block buster που όλοι θυμόμαστε, το «The Intouchables» ή αλλιώς «Οι Άθικτοι», έφερε στο προσκήνιο τον ηθοποιό Omar Sy. Ο ρόλος του στην ταινία του χάρισε το βραβείο καλύτερης ερμηνείας César και κάπως έτσι άνοιξε ο δρόμος για το Χόλυγουντ.

Έκτοτε τον είδαμε και στο X-Men: Days of Future Past, όπως και στο Jurassic World. Ο 43χρονος Sy, που γεννήθηκε λίγο έξω από το Παρίσι από μετανάστες γονείς από τη Δυτική Αφρική, μια δεκαετία πίσω, όταν έδινε τις πρώτες του συνεντεύξεις, είχε πει ότι αν ήταν Βρετανός θα ήθελε να υποδυθεί τον James Bond, αλλά αφού είναι Γάλλος θα έπαιζε με χαρά τον Lupin: «Είναι παιχνιδιάρης, είναι ευφυής, κλέβει, περιτριγυρίζεται από γυναίκες. Συν του ότι είναι ένας χαρακτήρας που υποδύεται άλλους χαρακτήρες. Αυτό από μόνο του για έναν ηθοποιό είναι απόλαυση» ήταν τα λόγια με τα οποία είχε αιτιολογήσει τον διακαή του πόθο.

Ένας πόθος που εισακούστηκε αφού χρόνια μετά επιλέχθηκε για τη γαλλόφωνη μίνι σειρά πέντε επεισοδίων του Netflix, Lupin, για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Για να είμαστε ακριβείς δεν υποδύεται τον ίδιο τον Arsène Lupin, αλλά τον Assane Diop, ο οποίος αντιγράφει τις τεχνικές του διάσημου κλέφτη προκειμένου να πάρει εκδίκηση στο όνομα του νεκρού πατέρα του. Το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότεροι έχετε ήδη δει τη σειρά που ανέβηκε τον Ιανουάριο και μέσα σε δύο εβδομάδες βρέθηκε στη δεύτερη θέση θέασης της πλατφόρμας στην Αμερική -η πρώτη φορά που μια γαλλόφωνη σειρά μπαίνει στο Top 10 της Αμερικής. Αρκεί να σκεφτούμε ότι οι viewers της σειράς παγκοσμίως ξεπέρασαν αυτούς του Queen’s Gambit και πλησίασαν αυτούς του Bridgerton. Μέσα στο καλοκαίρι περιμένουμε τον δεύτερο κύκλο αυτού του ευφυούς δημιουργήματος που μας κάνει να γελάμε, να αγωνιούμε ευχάριστα, να μπαίνουμε αβίαστα στα παπούτσια του ήρωα και βεβαίως να χαζεύουμε το Παρίσι που τόσο μας έχει λείψει τον τελευταίο χρόνο…

Ο Omar Sy, ως άλλος Lupin, είναι κομψός και ικανός. Χρησιμοποιεί έξυπνες αμφιέσεις και την τέχνη της πειθούς, αποφεύγει τη βία και είναι τόσο ανθρώπινος και ορμητικός που τα θύματα του σχεδόν αισθάνονται κολακευμένα που τα επέλεξε για να τα κλέψει. Σε ξυπνάει, σε αιφνιδιάζει και είναι ανεπιτήδευτος -αυτό που λέμε ότι δεν προσπαθεί για να είναι cool ή να αποπνέει στυλ. Για να μην αναφέρω ότι ακόμη και σήμερα οι ήρωες σειρών δράσης που υποδύονται μαύροι ηθοποιοί μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ένας λόγος παραπάνω να αγαπάμε αυτό το γαλλικό block buster που βγάζει τη γλώσσα στις αγγλόφωνες κομφορμιστικές υπερπαραγωγές του Netflix.