του Γιάννη Βαλαβάνη

Εν αναμονή των εξελίξεων και μην έχοντας λόγο να κουνηθούμε από την παραλία της Αγίας Άννας στο Καλαφάτη, το έχουμε ρίξει στην εκ των έσω διασκέδαση και ανάλυση πούρων , αποσταγμάτων, κοκτέιλ και γενικώς σε ό,τι έχει να κάνει με τη διασκέδαση εν οίκω και το ‘’ευ ζην’’, τουλάχιστον μεταξύ μας μπορούμε να βάλουμε μουσική, ακόμα. Μετά από κάποιες βραδινές εξόδους χωρίς ουσία, λόγω έλλειψης μουσικής και περιορισμένου ωραρίου, το 12.30 δεν με άφηνε να το ευχαριστηθώ, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι πέραν της διασκέδασης με την ‘’οπτική περαντζάδα’’ δεν υπήρχε κάτι άλλο. Άσε που τα μισά μαγαζιά στην πόλη ήταν κλειστά λόγω ωραρίου αλλά και λόγω περιορισμένης προσέλευσης πελατών. Αποφάσισαν έτσι να αναβάλλουν το ξεκίνημά τους για αργότερα, και μάλλον απ’ ότι ακούγεται κάπου εδώ κοντά με την παράταση του ωραρίου και το ξεκίνημα της ‘’μουσικής υπόκρουσης’’.

Σε μία τέτοια βραδιά περισυλλογής και αναλύσεων, κουτσομπολιό στην καθομιλουμένη, αρχίσαμε να δοκιμάζουμε κοκτέιλ βρέχοντας τα πόδια μας στη θάλασσα και καπνίζοντας ως συνήθως ένα Habanos στην πανσέληνο, αντροπαρέα βέβαια, τέτοια μέρα οι γυναίκες αντενδείκνυνται, λόγω απρόσμενων αποκλίσεων, με τον φίλο μπάρμαν και παλιό συνοδοιπόρο, που έκατσε φέτος η μπίλια και εργαζόμαστε μαζί, Πέτρο Στάθη. Η κουβέντα έκατσε στα Old Fashioned Coktails εκείνο το απόγευμα αναλύοντας τις γευστικές αλλά και τις ιστορικές εξελίξεις τους αλλά ταυτόχρονα δοκιμάζοντας και ένα καινούριο ρούμι. Τα τύπου Old Fashion είναι οι πρωτοπόροι των σημερινών κοκτέιλ και ήταν πολύ απλά, μία αλκοολική βάση, δηλαδή ακόμα και διαφορετικά αποστάγματα οποιουδήποτε είδους και προέλευσης, με κάποια homemade bitters, για να είμαστε ακριβείς και στην ορολογία, με νερό και ζάχαρη, και όλα αυτά γύρω στο 1800, παίρνοντας το όνομα κοκτέιλ. Εμείς δημιουργήσαμε με τις συνταγές του Πέτρου ένα homemade Falernum bitter και με ένα καινούριο κουβανέζικο ρούμι το δικό μας Rum Fashioned. Eminente 7 anos, καινούριο ρούμι από το νησί των κροκοδείλων στην Κούβα, ιδανικά παλαιωμένο και με τα κατάλληλα αρώματα για ανάμειξη με το bitter του φίλου μου για το τέλειο αποτέλεσμα μαζί με τα έλαια μίας φέτας πορτοκαλιού, απλά πράγματα. Πολύ αρωματικό ρούμι, πολύ πιο αρωματικό από το Habana Club αλλά και πολύ πιο εύκολο, με αρώματα κανέλας, καραμέλας, και μαύρης σοκολάτας, με νότες καπνού, σοκολάτας και φρούτων και με πικάντικο και έντονο τελείωμα σε τέλεια αρμονία με την ισορροπημένη συνταγή του bitter σε ζάχαρη, lime και άλλων μυστικών συστατικών. Τα Falernum bitters δε σας λέω τι είναι, βρείτε κάτι και μόνοι σας.

Por Larrañaga Galanes. “ Tι είναι αυτό” με ρώτησε ένας φίλος στο τηλέφωνο, “καινούρια ετικέτα έβγαλαν στην Κούβα;” Όπως έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι που ήταν σοφοί, ‘’πενία τέχνας κατεργάζεται’’. Από το 1834 στην Αβάνα, το 94 στην O’Reilly και στη συνέχεια σε διαφορετικές φάμπρικες, ο Ignacio Larranaga λειτουργούσε αδιάλειπτα μέχρι το 1990 που για διάφορους λόγους, μάλλον και λόγω της οικονομικής κατάστασης στη Κούβα, η παραγωγή περιορίστηκε δραματικά ως επί το πλείστον σε πούρα μηχανής και σε λίγες χώρες μεταξύ των οποίων δεν ήταν η Ελλάδα. Το συγκεκριμένο βέβαια δεν είναι μηχανής και διατηρεί τα αρώματα και την αψεγάδιαστη ποιότητα των προκατόχων του. Με μήκος 120μμ και δαχτυλίδι 52αρι (20,47μμ) πρόκειται για ένα αντιπροσωπευτικό Habanos της Por Larrañaga που συνεχίζει τη φήμη της μπράντας στους νεότερους χρόνους, με πολύ αρωματικές νότες και πολύ έντονη επίγευση καραμέλας και πολύ έντονα αρώματα καπνού στο τελείωμα, που απ’ ότι φαντάζομαι με μία ανάλογη παλαίωση θα είναι ακόμα πιο απολαυστικό, θα το αφήσω και θα επανέλθω σε τρία χρόνια πάνω κάτω.

Με το τέλος των κοκτέιλ, των πούρων και της ευγενούς αναμόχλευσης γεγονότων και αποφθεγμάτων, όχι κουτσομπολιό είπαμε, ήπιαμε όλο το μπουκάλι σε διάφορες εκδοχές, καπνίσαμε και το πούρο μας μέχρι την επόμενη φορά που ελπίζω να τα κάνουμε όλα αυτά μετά μουσικής αλλά και σε κανονική έξοδο, να δούμε και κανέναν άνθρωπο να ανοίξει και το μάτι και η καρδιά μας μετά απ’ όλη αυτή την πίεση.