Υπάρχει μια διάσημη φωτογραφία του συγγραφέα Samuel Beckett (1906-1989) στο Παρίσι στα 73α γενέθλιά του. Πρόκειται για ένα δίπτυχο: Στα αριστερά, ο Beckett «ανακρίνει» τον φακό με το έντονο βλέμμα του και την έκφραση του προσώπου του, που η φίλη του και συγγραφέας Nancy Cunard, παρομοίασε κάποτε με “ένα μεγαλοπρεπές μεξικάνικο γλυπτό”. Στα δεξιά, ο Beckett κοιτάζει κάτω, επιτρέποντας σε εμάς να δούμε το διάσημο χτένισμά του.

Αν, όπως ο ίδιος έγραψε κάποτε, “οι λέξεις είναι τα ρούχα που φορούν οι σκέψεις”, τότε τα επιμελώς σχολαστικά έργα του – Waiting for Godot, Happy Days, Endgame – αντηχούν στο προσωπικό του στιλ, σαν ένα είδος normcore. “O Beckett απέρριπτε οτιδήποτε προσποιητό”, έγραψε ο βιογράφος του James Knowlson, “αλλά η σχολαστικότητα ήταν ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά του”.

Το γεγονός ότι ο Beckett παραμένει σύμβολο ένα τέταρτο του αιώνα μετά τον θάνατό του, οφείλεται σε αυτή την αίσθηση που έχει αφήσει στο κοινό ώς άνθρωπος με αξιοπρέπεια και ακεραιότητα – εκτός από τις δραματικές κωμωδίες του που αποτελούν την ανατομία των παιχνιδιών και των αντιπαραθέσεων της ζωής.

“Σε όλες τις προτάσεις για συνέντευξη, μπορείς πάντα να απαντήσεις όχι”, έγραψε στον εκδότη του, επιβεβαιώνοντας την αποτροπή του για κάθε είδους δημόσια προσοχή καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής του. Όταν κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1969, η σύζυγός του το χαρακτήρισε ως «καταστροφή» και, όταν οι δημοσιογράφοι τον «στρίμωξαν» για μια φωτογραφία σε ένα ξενοδοχείο της Τύνιδας για την περίσταση, εμφανίστηκε με αθλητικό μπουφάν και ζιβάγκο, καπνίζοντας πούρο και αρνούμενος να μιλήσει.

Αλλά η φοβία του Beckett για τη δημοσιότητα δεν σημαίνει ότι έζησε και σαν μοναχός. Ήταν πρωταθλητής πυγμαχίας στο σχολείο του στο Δουβλίνο και, χάρη σε δύο τουρνουά κρίκετ με την πανεπιστημιακή ομάδα του, είναι ο μόνος νικητής Νόμπελ που εμφανίστηκε στις σελίδες του Wisden Cricketers’ Almanack, της ετήσιας «βίβλου» του αθλήματος. Έδειξε φυσικό και ηθικό θάρρος καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής του, κερδίζοντας τον «Πολιτικό Σταυρό» για το έργο του με την αντίσταση κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και, αργότερα, αρνούμενος να επιτρέψει τα έργα του να γίνουν παραγωγές στο απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής, μένοντας σταθερός στην άποψή του ενάντια στη λογοκρισία και την καταπίεση.

Photo Credit: Getty Images | Ideal Image