Εικόνες από απότομους, ομιχλώδεις βράχους, στενά φιόρδ και πράσινες κοιλάδες που γίνονται ένα με τη θάλασσα, συνθέτοντας ένα φυσικό τοπίο άγριας ομορφιάς, μας μεταφέρει με τον φακό της η Μαρίνα Βερνίκου από τα νησιά Φερόε στον Βόρειο Ατλαντικό.
Ανάμεσα στη Νορβηγία και την Ισλανδία, το αρχιπέλαγος με τα 18 ηφαιστειακά νησιά μοιάζει ανέγγιχτο από τον χρόνο και την ανθρώπινη παρέμβαση. Το αρχιπέλαγος αυτό, νότια του Αρκτικού Κύκλου, κανονικά θα έπρεπε να είναι μια χώρα πολικών αρκούδων και μόνιμων παγετώνων, αλλά η θέση του σε σχέση με το ρεύμα του Gulf Stream σημαίνει ότι ο υδράργυρος σπάνια πέφτει κάτω από το μηδέν και σπάνια ανεβαίνει πάνω από τους 11 βαθμούς Κελσίου. Βρέχει τις 260 ημέρες του έτους και η πρωτεύουσα Torshavn φαίνεται μόνιμα καλυμμένη με ομίχλη. Το σύμπλεγμα των νησιών συνδέεται με οδικές σήραγγες, πορθμεία, δρόμους και γέφυρες. Πεζοπόροι και παρατηρητές πουλιών προσελκύονται από τα βουνά, τις κοιλάδες και τα απόκρημνα παράκτια βράχια, που φιλοξενούν χιλιάδες θαλασσοπούλια.
Οι κάτοικοί τους, κρατώντας ζωντανή τη μεσαιωνική σκανδιναβική γλώσσα, διηγούνται ιστορίες ψαράδων, σκανδιναβικούς θρύλους και μύθους από μοναχούς, με μεγάλη υπερηφάνεια για την ιστορική κληρονομιά και τις ρίζες τους από τους Βίκινγκς. Από τις ανεμοδαρμένες, κατακόρυφες βραχώδεις πλαγιές μέχρι και το εσωτερικό των πόλεων, πρόβατα βόσκουν ελεύθερα.
Στην πραγματικότητα, το όνομα Φερόε στην τοπική γλώσσα σημαίνει «πρόβατο». Ο πληθυσμός τους είναι τριπλάσιος από αυτόν των κατοίκων, οι οποίοι είναι περίπου 50.000. Οι περισσότεροι από αυτούς ασχολούνται με την αλιεία ή την εκτροφή προβάτων. Τα νησιά Φερόε μοιάζουν με ένα ποικιλόμορφο ψηφιδωτό: με οπτικές αντιθέσεις, τραχιά, ομιχλώδη τοπία, γαλήνιους ανθρώπους που ζουν στη φύση και τον Ατλαντικό να τα περιβάλλει από παντού. Απέχουν 3.382,34 χλμ. από την Αθήνα.
Όμως το γραφικό σκηνικό των νησιών αμαυρώθηκε από μια πράξη βαρβαρότητας. Η πρόσφατη δημόσια σφαγή χιλίων και περισσότερων δελφινιών από ντόπιους ψαράδες, οι οποίοι φωτογραφίζονταν μέσα στην κόκκινη από το αίμα θάλασσα, προκάλεσε την παγκόσμια κατακραυγή και δυσφήμησε τα νησιά. Εμείς στο MANCODE θαυμάζουμε τη σπάνια ομορφιά του τόπου. Όμως αισθανόμαστε αποτροπιασμό για την εξόντωση των δελφινιών και το απαράδεκτο αυτό «έθιμο».
Φωτογραφίες: Μαρίνα Βερνίκου