της Μαριανίνας Πάτσα

George Magazine: Το μυθικό περιοδικό του John Kennedy Jr. που ανάμιξε πολιτική και lifestyle

Σεπτέμβριος του 1995. To supermodel Cindy Crawford κρέμεται στα περίπτερα ντυμένη ως George Washington, αλλά με έντονο μακιγιάζ, ξεκούμπωτο σακάκι, κοντό μπλουζάκι που αφήνει εκτεθειμένη την όμορφη κοιλιά της συν ένα μάτσο χαρτοπετσέτες μέσα στο παντελόνι, ώστε το μοντέλο να αποκτήσει «κάτι» από τον ανδρισμό του Washington. Η Cindy είναι φωτογραφημένη από τον διάσημο φωτογράφο Herb Ritts, για τις ανάγκες ενός νέου περιοδικού που ήρθε να μιλήσει για πολιτική αλλά με τον δικό του τρόπο.

Το glossy μηνιαίο περιοδικό George κυκλοφόρησε από το 1995 ως το 2001 και εμπνεύστηκε τον τίτλο του από τον πατέρα του αμερικανικού έθνους George Washington. Το σλόγκαν του ήταν “Not Just Politics as Usual” (Όχι πια πολιτική με τον παλιό τρόπο) και επιχείρησε να φέρει έναν νέο, πιο δελεαστικό τρόπο ανάγνωσης σε θέματα πολιτικής, λιγότερο ξύλινο και αρτηριοσκληρωτικό. Το περιοδικό ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με την προσωπικότητα του ιδρυτή του John F.Kennedy Jr., aka John -John, γιού του δολοφονηθέντος προέδρου. Μάλιστα το παρουσίασε ο ίδιος, σε μια μεγάλη συνέντευξη τύπου, μπροστά σε εκατοντάδες δημοσιογράφους. Το George κυκλοφόρησε την περίοδο που ο Kennedy είχε εγκαταλείψει τη θέση βοηθού εισαγγελέα στη Νέα Υόρκη και περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να μεταπηδήσει στην πολιτική. Με συνεταίρο τον διαφημιστή Michael Berman, ίδρυσε την εταιρεία Random Venturesκι εξασφάλισε τα χρήματα της έκδοσης από την Hachette Filipacchi Media U.S., θυγατρική του γαλλικού ομίλου ΜΜΕ Hachette Filipacchi Médias (Όμιλος Lagardère).

Το περιοδικό προκάλεσε αντικρουόμενα αισθήματα στην Αμερική, όταν κυκλοφόρησε καθώς απομακρύνθηκε από τη μορφή των παραδοσιακών πολιτικών εκδόσεων, που απευθύνονταν κυρίως σε άτομα μέσα στον πολιτικό κόσμο ή γύρω από αυτόν. Η κεντρική ιδέα ήταν να «παντρευτούν» τα θέματα των διασημοτήτων και των μέσων μαζικής ενημέρωσης με θέματα της πολιτικής, ώστε να ενδιαφερθεί ακόμα και ο πιο «απολιτίκ» να το διαβάσει. Έτσι, από τη μία κατάφερε να βάλει την πολιτική σε περισσότερα σπίτια, έστω και πασπαλισμένη με μπόλικο Hollywood. Από την άλλη, οι κριτικοί του το κατηγόρησαν πως περιορίστηκε σε μια επιφανειακή και «συστημική» ανάλυση, ενώ το χαρακτήρισαν και ως «το πολιτικό περιοδικό για ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα από πολιτική».

Τα εξώφυλλα του George μπορεί να τα χαρακτηρίσει κανείς από σουρεαλιστικά μέχρι σκανδαλώδη, αλλά πάντα με πατριωτικό αίσθημα. Η συνταγή τους, απλή: πάρτε μια διασημότητα, βάλτε της μια πουδραρισμένη λευκή περούκα, ένα «επαναστατικό» ρούχο, ρίξτε και ένα ενδιαφέρον αξεσουάρ, όπως μια μοτοσυκλέτα, κι έτοιμη η εξίσωση. Από το εξώφυλλο του περιοδικού πέρασαν η η Barbra Streisand ως Betsy Ross (η πρώτη σχεδιάστρια υψηλής ραπτικής της χώρας), η Demi More κουνώντας μια ναπολεόντειο μαριονέττα κάτω από το ρούχο της που έμοιαζε με αυλαία, ο Harrison Ford ως Abraham Lincoln, ο Arnold Schwarzenegger ντυμένος με ρούχα εποχής αλλά πάνω σε σύγχρονη μηχανή, αλλά και η Drew Barrymore ως Marilyn Monroe, εξώφυλλο που προκάλεσε ευθέως συνειρμούς για τη σχέση της Monroe με τον πατέρα Kennedy.

Τον πρώτο καιρό, το περιοδικό προσέλκυσε μεγάλο ενδιαφέρον και για μια σύντομη περίοδο είχε τη μεγαλύτερη κυκλοφορία από οποιοδήποτε άλλο πολιτικό περιοδικό στις ΗΠΑ -εν μέρει λόγω της προσωπικότητας του Kennedy – αλλά σύντομα άρχισε να χάνει έσοδα. Στην προσπάθεια να αυξήσουν τις πωλήσεις του, το 1997 ο Kennedy δεν δίστασε ακόμα και να κρίνει τα ξαδέλφια του, Michael Kennedy και Jo Kennedy II, των οποίων τα συζυγικά σκάνδαλα έδιναν κι έπαιρναν. Ο Kennedy παραπονέθηκε ότι το περιοδικό δεν αντιμετωπίστηκε σοβαρά στον εκδοτικό κόσμο. Οι κριτικοί το αποκάλεσαν ως «το πολιτικό περιοδικό για άτομα που δεν καταλαβαίνουν την πολιτική» και στη συνέχεια είπαν ό,τι η pop κουλτούρα επικάλυψε τόσο την πολιτική, που στο τέλος την εξαφάνισε.

Στην προσπάθειά του να αναστήσει την κυκλοφορία του εντύπου, ο Kennedy δεν δίστασε ακόμα και να φωτογραφηθεί γυμνός. Όμως φυσικά η γυμνή ομορφιά του δεν έφτασε για να αναπληρώσει την δυσκολία της δημιουργίας διαλόγου πάνω σε καίρια πολιτικά ζητήματα. Η πολιτική είχε αντικατασταθεί με κουτσομπολιά και ηδονιστικές εικόνες. Και ακόμα και τα άρθρα που πλέον υπέγραφε ο ίδιος, δεν μπόρεσαν να τονώσουν την κυκλοφορία του ή τα έσοδα των διαφημίσεων. Στις 16 Ιουλίου 1999, ο John- John σκοτώθηκε όταν το μικρό αεροπλάνο που πιλοτάριζε ο ίδιος, ένα Piper Saratoga, έπεσε στον Ατλαντικό κοντά στο νησί Martha’s Vineyard, συμπαρασύροντας στο θάνατο τη γυναίκα του Carolyn Bessette-Kennedy και την αδερφή της Lauren Bessette. Ήταν μόλις 38 ετών. Το σοκ της είδησης του θανάτου του τόνωσε για λίγο τις πωλήσεις του περιοδικού όμως τελικά ο όμιλος Lagardère αποφάσισε να το κλείσει. Τον Μάρτιο του 2001, το τελευταίο τεύχος του George ήταν αφιερωμένο στην οικογένεια Kennedy. Όμως ακόμα και με αυτόν τον πικρό επίλογο, το George θεωρείται σήμερα ως ένα έντυπο μπροστά από την εποχή του, που άφησε τη σφραγίδα του στο θέμα της πολιτικής ως λαϊκή κουλτούρα.