του Χρήστου Ζαμπούνη

Την συνέντευξή της παρηκολούθησαν 22.800.000 τηλεθεαταί, ένας υψηλότατος αριθμός για την Μεγάλη Βρεττανία. Ακόμη θυμάμαι την έκφραση των ματιών της, μία έκφραση πληγωμένου ελαφιού. Θυμάμαι, επίσης, τι φορούσε: ένα μπλε ταγιέρ με ένα λευκό t-shirt, και είχε σταυρωτά τα πόδια. Εκείνο που δεν συνεκράτησα είναι το όνομα του δημοσιογράφου που έλαβε την εν λόγω συνέντευξη, αν και αυτή η πληροφορία ήταν δευτερεύουσα σε σχέση με το τι απεκάλυψε εκείνη την ημέρα η Νταϊάνα. Περί αυτής πρόκειται. Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, το όνομα του Martin Bashir γίνεται πρωτεύων, μετά τις καταγγελίες του αδελφού της Νταϊάνα για πλαστογράφηση εκ μέρους του δημοσιογράφου του B.B.C. τραπεζικών λογαριασμών που απεδείκνυαν ότι δύο άτομα παρακολουθούσαν την Νταϊάνα εκ μέρους του Παλατιού.

«Εάν είχα δει αυτούς τους λογαριασμούς δεν θα σύστηνα ποτέ τον Bashir στην αδελφή μου», έγραψε ο Charles Spencer προς τον Δημόσιο Τηλεοπτικό Οργανισμό του Ηνωμένου Βασιλείου. Τα ερωτήματα που τίθενται από τις «άτιμες» μεθόδους του δημοσιογράφου, η καριέρα του οποίου στην συνέχεια εξετοξεύθη, είναι δύο και σαφή: Εγνώριζε το B.B.C. το πώς επέτυχε την συγκεκριμένη αποκλειστικότητα ο δημοσιογράφος του, και εάν ναι, γιατί τον εκάλυψε;

Για όσους δεν θυμούνται τι είπε στην ιστορική της συνέντευξη η πριγκίπισσα της Ουαλλίας, ας μου επιτραπεί να υπενθυμίσω ότι για πρώτη φορά παρεδέχθη ότι «είμαστε τρεις στον γάμο μας», υπονοώντας την σχέση του συζύγου της Καρόλου με την Καμίλα Πάρκερ-Μπόουλς, καθώς και ότι η ίδια διατηρεί εξωσυζυγική σχέση.

Είκοσι τρία έτη μετά το αυτοκινητικό δυστύχημα που της στοίχισε την ζωή, καθώς και του τότε συντρόφου της Ντόντι Αλ Φαγιέντ, η σκιά της Νταϊάνα πλανάται, βαραίνοντας το συλλογικό υποσυνείδητο των συμπατριωτών της και όχι μόνον. Κάθε αναφορά στο όνομά της είναι αλάτι στην πληγή της μοναρχίας.

Illustration by James Cowen