Ο γοητευτικός, ο αριστοκρατικός, ο καλλιεργημένος, ο κύριος Αλέκος Αλεξανδράκης.

Γεννήθηκε στην Αθήνα, σε αστική και φιλότεχνη οικογένεια. Στην εφηβεία του διακρίθηκε σε πανελλαδικό επίπεδο στην ξιφασκία και παρόλο που πέρασε μ’ επιτυχία τις εξετάσεις της Σχολής Δοκίμων, έκανε στροφή προς το θέατρο.

Ήταν μια παράσταση του Κάρολου Κουν που τον ενέπνευσε ν’ ασχοληθεί με την τέχνη της υποκριτικής και γι’ αυτό έχουμε έναν ακόμα λόγο να νιώθουμε ευγνωμοσύνη στον Κουν.

Το ήθος του αλλά και το elegance που πάντα τον διέκρινε, τον έκανε γρήγορα να ξεχωρίσει ανάμεσα από τους ηθοποιούς της γενιάς του και να πρωταγωνιστήσει τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο, στις πιο σπουδαίες παραγωγές της εποχής του.
«Χωρίς Ταυτότητα», «Οι Εχθροί», «Το Κλωτσοσκούφι», «Δις Διευθυντής», “Στέλλα”, «Η Δίκη ενός Αθώου», είναι κάποιες από τις 70 ταινίες που έχει στο βιογραφικό του ο Αλεξανδράκης.

Η αυθόρμητη ευγένεια με την οποία συνόδευε τις σταρ της εποχής σε σκηνές του έργου, δίνοντας χώρο στις κυρίες να λάμψουν πάνω από αυτόν.
Η φινέτσα του όταν αντιμέτωπιζε τις ανατροπές των σεναρίων, κάνοντας στην άκρη, σκεπτικός, για ν’ανάψει το τσιγάρο του. Η συγκρατημένη ορμή του όταν θύμωνε και η μεγαλοπρέπεια του όταν επέβαλλε το δίκαιο, λυτρώνοντας ήρωες και θεατές στο τέλος της ταινίας.
Οι αυστηρές του καπαρντίνες, τα κλασσικά του κοστούμια. Το μαντήλι στην τσέπη, το ζιβάγκο μέσα απ’ το σακάκι. Η μεταξωτές του γραβάτες, τα ριγέ του βαμβακερά, το αυστηρά χτενισμένο του μαλλί.
Ο Αλέκος Αλεξανδράκης ήταν ο κομψός κύριος της μεγάλης οθόνης, σ’ εμφάνιση και τρόπους συμπεριφοράς.