του Χρήστου Ζαμπούνη
Την ώρα που οι ανταποκρίσεις από την 96η απονομή των βραβείων Oscar επικεντρώνοντο στον μέγα νικητή «Oppenheimer», τον σκηνοθέτη της ταινίας Christopher Nolan και τον πρωταγωνιστή Cillian Murphy, μία γαλλική ταινία, η οποία είχε διαλάμψει στο 76ο Festival de Cannes, κερδίζοντας τον Χρυσό Φοίνικα, εβραβεύετο για το πρωτότυπο σενάριό της. Με μόλις 6,2 εκατ. ευρώ προϋπολογισμό, η «Ανατομία μίας πτώσεως», πέραν της ενθουσιώδους κριτικής αποδοχής, ανήλθε στο νο 1 του γαλλικού box office και έκανε ρεκόρ εισιτηρίων εκτός συνόρων.
Πρόκειται για ένα δικαστικό θρίλερ, με πρωταγωνιστή μία συγγραφέα – την υπέροχη Sandra Hüller – που «ανακαλύπτει» ένα πρωί το πτώμα του συζύγου της στην είσοδο του chalet τους. Η Αστυνομία την συλλαμβάνει ως την κυρία ύποπτο δεδομένων των έριδων του ζεύγους προ της δολοφονίας, ή της αυτοκτονίας, όπως ισχυρίζεται η ίδια.
Εμπνευσμένη από άλλες υποθέσεις του αστυνομικού δελτίου, το πρωτότυπο σενάριο εγράφη από την σκηνοθέτιδα Justine Triet και τον συμβίο της Arthur Harari, κατά την διάρκεια της πρώτης καραντίνας. «Γράφαμε σε δύο διαφορετικά δωμάτια και στέλναμε με mail τα κείμενά μας ο ένας στον άλλον», εδήλωσε η Triet σε πρόσφατη συνέντευξή της. Οι σχέσεις άλλωστε των δύο φύλων ευρίσκονται εις το επίκεντρον του κινηματογραφικού έργου. Η πτώσις από το μπαλκόνι του ανδρός είναι ο εναρκτήριος συμβολισμός για την βαθύτερη εξέταση της πτώσεως του ζεύγους. Το παιδί τους θα αποτελέσει το κεντρικό πρόσωπο της διαλευκάνσεως του μυστηρίου, διότι περί αυτού πρόκειται. Το υπαρξιακό ερώτημα για το τι δίνει και τι παίρνει ο καθένας στην ζωή του, η ενδοοικογενειακή βία, τα επαγγελματικά αδιέξοδα, η απιστία, ακόμη και η αναπηρία του υιού, αναπαριστώνται με μία σπάνια μαεστρία και βάθος, οπότε αντιλαμβάνεται κανείς γιατί η ταινία έθελξε τα μέλη της Academy of Motion Picture Arts and Sciences, και πριν από αυτά τα Golden Globes.