του Γιώργου Αρχιμανδρίτη

Ένα από τα πιο κλειστά private clubs στον κόσμο ανοίγει τις πόρτες του στο Mancode.

Παρίσι. Στο μέγαρο Plessis-Bellière, στη βόρεια πλευρά της Place de la Concorde, το Automobile Club de France, ο «Κύκλος» για τους μυημένους, αποτελεί μια από τις πιο κλειστές διεθνείς ιδιωτικές λέσχες, η οποία αριθμεί γύρω στα 2.000 μέλη. Με αφορμή τα 125 χρόνια από την ίδρυσή της, ο ενδέκατος στη σειρά πρόεδρός της, Louis Desanges, μας υποδέχεται στο γραφείο του και μας μιλά για την ιστορία της λέσχης, τις δραστηριότητες και τη φιλοσοφία της.

Πώς γεννήθηκε η Αυτοκινητιστική Λέσχη της Γαλλίας;

Η λέσχη μας δημιουργήθηκε το 1895, όταν στη Γαλλία υπήρχαν λιγότερα από χίλια αυτοκίνητα. Κατά τη διάρκεια ενός, ιστορικού πλέον, γεύματος, τρεις φίλοι, ο κόμης Jules Albert de Dion, o βαρώνος Etienne de Zuylen de Nyevelt και ο δημοσιογράφος Paul Meyan, σκέφτηκαν ότι ο τομέας του αυτοκινήτου και οι δραστηριότητες που τον αφορούν έπρεπε να οργανωθούν με τρόπο πιο συστηματικό. Έτσι ιδρύθηκε η λέσχη μας, η οποία είναι η πρώτη αυτοκινητιστική λέσχη στον κόσμο, για να στηρίξει και να ενθαρρύνει την ανάπτυξη του νέου αυτού τομέα. Υπήρξε μάλιστα πρωτοπόρος σε σχέση με πολλά ζητήματα που άπτονται της αυτοκίνησης: το 1898 διοργάνωσε στους Κήπους του Κεραμεικού την πρώτη έκθεση αυτοκινήτου, η οποία είχε τεράστια επιτυχία (200.000 επισκέπτες!), διοργάνωσε επίσης τους πρώτους επίσημους αυτοκινητιστικούς αγώνες, δημιούργησε το πρώτο δίπλωμα αυτοκινήτου, τον πρώτο κώδικα οδικής κυκλοφορίας και πολλά άλλα.

Ποια ήταν τα πρώτα μέλη της;

Από τη μια, ήταν όλοι οι μεγάλοι κατασκευαστές αυτοκινήτου, οι οποίοι συναντιόνταν συχνά για να συζητήσουν τους κανονισμούς της αυτοκινητιστικής δραστηριότητας, και, από την άλλη, εύπορα μέλη ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων, καθώς μόνο αυτοί είχαν τη δυνατότητα να είναι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων εκείνη την εποχή. Έτσι η λέσχη πολύ γρήγορα απέκτησε κοσμικό χαρακτήρα. Το πάθος όμως για το αυτοκίνητο συνέχισε να υπάρχει και σήμερα είμαστε ένα είδος «σοφών» στον χώρο αυτοκινήτου. Εγώ, για παράδειγμα, είμαι διαχειριστής της Αυτοκινητιστικής Λέσχης της Δύσης, διαχειριστής του Μουσείου Αυτοκινήτου της Μιλούζ, που είναι το πιο ωραίο μουσείο αυτοκινήτου στον κόσμο, καθώς και διαχειριστής της Οδικής Διοίκησης της Γαλλίας. Η ιστορία του αυτοκινήτου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της λέσχης.

Πώς θα χαρακτηρίζατε το σημερινό προφίλ της;

Θα έλεγα ότι πρόκειται για μια λέσχη κυρίων με καλή ανατροφή, οι οποίοι μπορούν στους χώρους μας να επιδοθούν σε διαφόρων ειδών δραστηριότητες. Η λέσχη διαθέτει μια πισίνα, μια αίθουσα σκουός, έναν προσομοιωτή γκολφ, μια αίθουσα με όργανα προπόνησης, που εγώ αποκαλώ αίθουσα βασανιστηρίων – το γυμναστήριό μας -, μια αίθουσα κινηματογράφου, όπου γίνονται προβολές ταινιών και αναμεταδόσεις όπερας, μια μεγάλη βιβλιοθήκη, η οποία είναι ταυτόχρονα αίθουσα θεαμάτων, όπου διοργανώνουμε κονσέρτα ή θεατρικές παραστάσεις. Έχουμε επίσης πολλές θεματικές ομάδες, όπως η ομάδα των αποφοίτων Μεγάλων Σχολών, η ομάδα των μοτοσικλετιστών, η ομάδα αυτών που αγαπούν τα υπαίθρια αθλήματα – το γκολφ π.χ. ή το τένις -, τα κόμικ, τα πάρκα, την ωρολογοποιία, ακόμα και τη μελισσοκομία – έχουμε μάλιστα κυψέλες στην ταράτσα του κτιρίου μας, όπου φτιάχνουμε το δικό μας μέλι.

Υπάρχει επίσης η ομάδα των βιβλιόφιλων, ένας πολύ παλιός θεσμός, η οποία κάθε δύο χρόνια εκδίδει ένα βιβλίο σε πολύ περιορισμένα αντίτυπα. Κάποια μάλιστα από τα βιβλία αυτά, μετά τον θάνατο των ιδιοκτητών τους, πωλούνται σε πολύ υψηλές τιμές, όπως μια σπάνια έκδοση της «Οδύσσειας» πολύ μεγάλης αξίας. Έχουμε συνολικά γύρω στις 480 ομάδες στη λέσχη μας, ιδιαίτερα ζωντανές και δραστήριες. Γενικά, όμως, είμαστε αρκετά κλασικοί, διαχρονικοί θα έλεγα, στις δράσεις μας.

Όπως το μέγαρο στο οποίο βρισκόμαστε…

Ακριβώς. Στην ουσία πρόκειται για δύο μέγαρα το ένα δίπλα στο άλλο, τα οποία αποκτήσαμε σε διαδοχικές φάσεις της πορείας μας. Οι εσωτερικοί χώροι έχουν ανακαινιστεί εξ’ ολοκλήρου τα τελευταία χρόνια για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες του Εικοστού Πρώτου αιώνα, όπως επίσης και η πρόσοψη με τους επιβλητικούς κίονες κορινθιακού ρυθμού, η οποία δίνει στην Place de la Concorde. Κάθε φορά που έρχομαι στο γραφείο μου και βλέπω από το παράθυρό μου τον ιστορικό οβελίσκο του Λούξορ, έχω απόλυτη συνείδηση του πόσο τυχεροί είμαστε που είμαστε εδώ. Ο προκάτοχός μου στην προεδρία της λέσχης έλεγε ότι πρόκειται για τον πιο όμορφο Κύκλο του κόσμου. Ίσως ο χαρακτηρισμός αυτός να είναι κάπως υπερβολικός, αλλά δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα.

Πώς γίνεται κανείς μέλος της λέσχης;

Κάθε υποψήφιος πρέπει να έχει δύο αναδόχους-μέλη της λέσχης που τον γνωρίζουν προσωπικά. Πρέπει επίσης να γνωρίζει τουλάχιστον πέντε άλλα μέλη της. Ο θεσμός του αναδόχου είναι πολύ σημαντικός, διότι είναι ο εγγυητής της καλής συμπεριφοράς του υποψηφίου. Οι υποψηφιότητες κρίνονται πολύ αυστηρά από μια δωδεκαμελή επιτροπή, ένας εκπρόσωπος της οποίας επικοινωνεί με τα πέντε μέλη που ο υποψήφιος έχει δηλώσει ότι γνωρίζει, πηγαίνει στο σπίτι του για να δει το περιβάλλον στο οποίο ζει και στη συνέχεια γίνεται η ψηφοφορία. Τα κριτήρια τα οποία λαμβάνει υπ’ όψιν της η επιτροπή είναι πολλά, αλλά στην τελική φάση της διαδικασίας, το ερώτημα που θέτουν στον εαυτό τους τα μέλη της είναι : «Θα μου είναι ευχάριστο να βρίσκεται ο συγκεκριμένος υποψήφιος δίπλα μου στο εστιατόριο της λέσχης ή στην πισίνα της;» Αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Η λέσχη λαμβάνει υπ’ όψιν της τις κοινωνιολογικές αλλαγές της εποχής μας;

Ναι, αλλά σε περιορισμένο βαθμό. Η οικονομική επιφάνεια του υποψηφίου μπορεί να μην αποτελεί πια σημαντικό κριτήριο αποδοχής, αλλά η λέσχη μας παραμένει ένας χώρος παραδοσιακός. Οι γυναίκες, για παράδειγμα, δεν μπορούν να γίνουν μέλη της, αν και μπορούν, ως σύζυγοι των μελών της, να συμμετέχουν σε όλες σχεδόν τις εκδηλώσεις της, να καλούν τους φίλους τους στις αίθουσες εστίασης, να παρακολουθούν ταινίες στην αίθουσα προβολών. Υπάρχουν όμως πάντα κάποιοι χώροι της λέσχης στους οποίους απαγορεύεται η είσοδος στις γυναίκες, όπως μια από τις τραπεζαρίες του πρώτου ορόφου, η πισίνα, κάποια από τα σαλόνια, το καπνιστήριο και μερικοί άλλοι χώροι. Ως μέλος του Κύκλου τα τελευταία 31 χρόνια, σας διαβεβαιώνω ότι η παρουσία των γυναικών στους χώρους της λέσχης είναι σήμερα λιγότερο περιορισμένη απ’ ό,τι παλιότερα.

Σε τι συνίσταται η τέχνη της ζωής για τα μέλη της λέσχης;

Για μένα προσωπικά είναι η ευχαρίστηση να συναντώ εδώ ανθρώπους που συμπαθώ, να γευματίζουμε μαζί, να παρακολουθούμε ένα θεατρικό έργο ή απλώς να καπνίζουμε μαζί το απογευματινό μας πούρο. Ο κύκλος παρέχει στα μέλη του πολλές τέτοιες δυνατότητες εντός και εκτός των τειχών. Η ομάδα ξιφασκίας, για παράδειγμα, διοργάνωσε πρόσφατα ένα ταξίδι στο Ντουμπάι και έκανε αγώνες στην έρημο. Κάνουμε πολλές τέτοιες αθλητικές ανταλλαγές με ξένες λέσχες. Με τους Άγγλους, για παράδειγμα, διοργανώνουμε κάθε χρόνο αγώνες γκολφ ή σνούκερ, τη μια χρονιά εδώ, την επόμενη στην Αγγλία. Πρέπει μάλιστα να ομολογήσω ότι μάς νικάνε συστηματικά και στα δύο αθλήματα.

Γενικά, φροντίζουμε να έχουμε σχέσεις με λέσχες άλλων χωρών, στο πλαίσιο πάντα μιας ευχάριστης και φιλικής κοινωνικότητας. Πρόσφατα ήμουν καλεσμένος στην εκατοστή ογδοηκοστή επέτειο μιας λέσχης στο Μπιλμπάο, ενώ σε λίγες μέρες θα κάνουμε εδώ έναν μεγάλο χορό στον οποίον θα παραστεί ο Πρόεδρος της Βασιλικής Αυτοκινητιστικής Λέσχης της Αγγλίας. Η διατήρηση των διεθνών αυτών σχέσεων είναι σημαντική για μας, όπως σημαντική είναι και η διατήρηση των κανόνων καλής συμπεριφοράς, πράγμα αρκετά δυσεύρετο στην εποχή μας. Η λέσχη μας όμως πρέπει να συνεχίσει να είναι ένας χώρος διαχρονικής κομψότητας, ευγένειας και φιλικής συναναστροφής. Αυτό είναι τελικά για μας το ζητούμενο.

Info: 6 PLACE DE LA CONCORDE, 75008 ΠΑΡΙΣΙ

Email: CONTACT@AUTOMOBILECLUBDEFRANCE.FR

Τηλ: (+33) 143.12.43.12

Photo Credit: Collection de l Automobile Club de France