Του Χρήστου Ζαμπούνη
«Ο άνθρωπος που αγαπούσε τις (πολύ) νέες γυναίκες», «Από το real estate, στα πάρτυ bunga bunga», «Ο συντελεστής της επιστροφής της Άκρας Δεξιάς στην Ιταλία», «Cavaliere στις business και στα ήθη», «Ο αβύθιστος». Τα αφιερώματα του ιταλικού και του διεθνούς Τύπου στον Silvio Berlusconi αντικατοπτρίζουν ορισμένες μόνον πλευρές του πολύπλαγκτου βίου του. Ούτε και ο ίδιος, άλλωστε, θα διενοείτο ξεκινώντας την επαγγελματική του καριέρα με μικροδουλειές (μπάρμαν, φωτογράφος γάμων, τραγουδιστής σε κρουαζιερόπλοια) ότι θα έσπαγε το ρεκόρ του μακροβιότερου πρωθυπουργού της Ιταλίας, ότι θα ανήρχετο στην 3η θέση του «Forbes» στην χώρα του και ότι θα παρεπέμπετο σε 30 δίκες, από τις οποίες θα ηθωώνετο, εκτός από μία ελαφρά καταδίκη φυλακίσεως 4 ετών, που τελικώς εμειώθη σε δώδεκα μήνες και κατ’ οίκον περιορισμόν. Ταλαιπωρημένος από τον κορωνοϊό, με διάφορες επιπλοκές στην υγεία του, η Sua Emittenza κατέληξε τελικώς πριν από λίγες ώρες, στο νοσοκομείο του «San Rafaele» της γενέτειράς του, το Μιλάνο.
Ήταν ενεργός μέχρι την τελευταία ημέρα, αφού το κόμμα του, η Forza Italia, συμμετείχε στον κυβερνητικό σχηματισμό που κέρδισε πέρυσι τις εκλογές και ανέδειξε πρωθυπουργό την Giorgia Meloni. Επιστήθιος φίλος του Βλαδίμηρου Πούτιν ενοχλούσε την πρόεδρο των Fratelli d’ Italia με τις φιλορωσικές του τοποθετήσεις, αλλά η συμμαχία που προσέφερε ήταν πιο χρήσιμη, αφού χωρίς αυτόν το «καράβι» θα έμενε ακυβέρνητο. Το «Rubygate», από το υποκοριστικό της 17χρονης Μαροκινής πόρνης, κινδύνευσε να τον οδηγήσει πίσω από τα σίδερα της φυλακής, το ίδιο και οι ατελείωτες καταγγελίες που έγιναν για την διαχείριση της αυτοκρατορίας του, που περιελάμβανε την holding Fininvest, αλλά και μία σειρά από άλλες δραστηριότητες, όπως την Mediaset, που έσπασε το μονοπώλιο της κρατικής RAI, και την ιδιοκτησία της ποδοσφαιρικής ομάδος A.C. Milan, με την οποία κατέκτησε 29 τίτλους εντός 30 ετών, εκ των οποίων 5 Champions League.
«Τυχερός που δεν πρόλαβε το κίνημα #Metoo», «Ο Μπερλουσκόνι πέθανε, αλλά ο μπερλουσκονισμός θα ζήσει», «Το απόλυτο παράδειγμα come back», είναι ορισμένα από τα σχόλια που διάβασα και άκουσα μέχρι την ώρα που γράφεται αυτό το σημείωμα. Όπως θα έλεγε και ο πατέρας μου, «δεν ήταν συνηθισμένος».