του Χρήστου Ζαμπούνη

Με σχετική καθυστέρηση, αφού ο πρώτος κύκλος προεβλήθη στην γερμανική τηλοψία το 2017, απεφάσισα να παρακολουθήσω την ακριβότερη και, γιατί όχι, την πληρέστερη αισθητικώς τηλεοπτική σειρά που παρήχθη ποτέ στην χώρα του Goethe. Ο Alfred Hitchcock συνήθιζε να λέει ότι τα έμαθε όλα από τους Γερμανούς σκηνοθέτες, τους οποίους εθαύμαζε διότι ήσαν πρωτοπόροι στην εποχή του Μεσοπολέμου. Το «Babylon Berlin» αποδεικνύει περίτρανα το «γιατί».

Άνοιξις του 1929. Το Βερολίνο γίνεται το θέατρο μίας κοινωνικής και πολιτικής αναστατώσεως, με το Κομμουνιστικό Κόμμα και το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα, ευρύτερα γνωστό ως Ναζιστικό, να ερίζουν για το ποιο θα διαδεχθεί την εύθραυστη Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Παραλλήλως, σημειώνεται μία έκρηξις καλλιτεχνικής δημιουργίας αλλά και ελευθεριότητος.

Ο Gereon Rath μετατίθεται από την Κολωνία, και με την ιδιότητα του αστυνομικού αναλαμβάνει να διερευνήσει διάφορες υποθέσεις. Όπως συμβαίνει στις κινηματογραφικές ταινίες και στις τηλεοπτικές σειρές που εμπνέονται από λογοτεχνικά έργα, το «Babylon Berlin» διαθέτει το προσόν της εμβαθύνσεως των χαρακτήρων, που είναι τόσο πολυσύνθετοι, ώστε ορισμένες φορές ο θεατής να χάνεται στην εξέλιξη της δράσεως. Τον αποζημιώνουν όμως, η αριστουργηματική σκηνοθεσία και η υποδειγματική ερμηνεία των ηθοποιών, ιδίως της λιλιπούτειας (ύψους 1,59) Liv Lisa Fries.

Θα ήταν άδικο για τους αναγνώστες να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες σχετικώς με την υπόθεση, αρκεί, όμως, να σημειώσω ότι η σειρά επωλήθη σε σχεδόν 100 τηλεοπτικές αγορές, και όπως διαβάζω στην «Berliner Zeitung», ήδη ετοιμάζεται ο τέταρτος κύκλος, ο οποίος, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα προβληθεί το καλοκαίρι του 2022. Υπομονή.