Οι φαν του αυτοαποκαλούνται Cumberbitches. Και ξέρουμε όλοι ότι, αν υπάρχει ειδική ονομασία για ένα γκρουπ ανθρώπων που έχουν ως κοινό τους ότι θαυμάζουν κάποιον, αυτό σημαίνει αφενός ότι το γκρουπ είναι πολυπληθές και αφετέρου ότι το αντικείμενο θαυμασμού έχει κάτι το διαφορετικό. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Cumberbatch είναι κάποιος που εμπνέει εξίσου λατρεία και οργή. Όσοι τον γνωρίζουν λένε ότι όσο ενδιαφέρον έχουν η παράξενη σκέψη του, η ενίοτε αλλόκοτη κοινωνική του συμπεριφορά και η σοφιστικέ φωνή του (δεν είναι τυχαίο ότι κάνει και ραδιόφωνο), άλλο τόσο τα ίδια στοιχεία μπορεί να σε απομακρύνουν και να σου προκαλέσουν εκνευρισμό.

Υποδύθηκε τον Άμλετ στην ομώνυμη θεατρική παράσταση του Σαίξπηρ στο Barbican Center και η παραγωγή θεωρήθηκε η πιο εμπορική στη θεατρική ιστορία του Λονδίνου, καθώς μέσα σε λίγα λεπτά έγινε sold out για έναν ολόκληρο χρόνο. Ίσως αυτό να προσμετράται ως μεγαλύτερη επιτυχία ακόμη και από την υποψηφιότητά του για Όσκαρ για τον ρόλο του ως Alan Turing στο «Imitation Game».

Ή μήπως το γεγονός ότι το όνομά του έχει δοθεί τιμής ένεκεν σε μια βίδρα σε ζωολογικό κήπο; (Η ονομασία του ζώου τέθηκε στην επιλογή του κοινού μέσω ίντερνετ και το αγγλικό κοινό συναποφάσισε να πάρει το δικό του όνομα.) Κι άλλα παράξενα πράγματα έχουν συμβεί με τον Benedict Cumberbatch. Όπως, ας πούμε, ότι φτιάχτηκε ένα ομοίωμά του από σοκολάτα σε πραγματικές διαστάσεις, το οποίο τοποθετήθηκε σε εμπορικό κέντρο και φαγώθηκε από τους περαστικούς. Υποτίθεται ότι η ενέργεια αυτή έκανε ένα ηχηρό σχόλιο για τη σκληρότητα της διαση μότητας.

Και όλα αυτά με φόντο τον, κατά τα άλλα, ταλαντούχο Βρετανό με το χαρακτηριστικό λακάκι στο άνω χείλος. Ρωτήθηκε ποιο είναι το αδύναμο σημείο του και απάντησε: «Αν μου αλλάξεις τη φορά των μαλλιών μου, μπορεί να πέσω στα γόνατα και να παρακαλάω για οίκτο». Ρωτήθηκε αν θεωρεί τον εαυτό του sex symbol και απάντησε κάνοντας αστείες γκριμάτσες: «Είναι χαζό και μόνο να το ακούω! Κοιτάξτε με!».