Αεροπορικώς από Αθήνα στο Cardiff της Ουαλίας κι από ‘κει 2 ½ ώρες οδικώς, φτάνεις στο Borth.
Ένα παραθαλάσσιο χωριό στην κεντρική Ουαλία, δίπλα στην ιστορική πόλη Aberystwyth που το κάστρο της έγινε πανεπιστήμιο και η θέα από τις αίθουσες διδασκαλίας είναι μαγική.

Για έναν Μεσογειακό άνθρωπο, το κλίμα στο Borth αλλά και το μουντό, άγριο “noir” σκηνικό είναι τόσο ξένα που νιώθεις -τι άλλο;- ξένος.

Μακριοί δρόμοι που στη μία άκρη έχουν χτισμένα κολλητά 4-5 cottages και μετά κενό μέχρι τα επόμενα cottages. Ένα βενζινάδικο/συνεργείο, μία pub και δίπλα ένα κιόσκι μ’ ένα ATM. Γλάροι πετούν συνέχεια πάνω από το κεφάλι σου κι ο αέρας της Ιρλανδικής Θάλασσας τρυπώνει κάτω από τα ρούχα σου φτάνοντας ως το κόκκαλο.
Δεν θα βρεις ξενοδοχείο όμοιο με αυτά μεγάλων Ευρωπαϊκών πόλεων παρόλο που το Borth θεωρείται seaside resort εξαιτίας της αμμουδιάς του. Θα βρεις, όμως, παραδοσιακά Bed & Breakfast, καθαρά, με τραπέζια δίπλα στο παράθυρο που κοιτάζει την θάλασσα. Θα βρεις ζεστό πάπλωμα στο κρεβάτι και το τρίξιμο του ξύλινου πατώματος στο διάδρομο καθώς κόσμος έρχεται και φεύγει, το συνηθίζεις και τελικά σε νανουρίζει.

Σ’ ένα τόσο διαφορετικό περιβάλλον, αλλάζεις αμέσως παραστάσεις και σιγά-σιγά το μυαλό σου αδειάζει από τα άγχη που είχες πίσω στην πατρίδα.
Όταν είσαι κανένας σ’ έναν τόπο, μπορείς εύκολα να γίνεις κάποιος άλλος.
Κι έτσι μ’ αυτήν την απρόσμενη ηρεμία, παίρνεις τον παραλιακό δρόμο και περπατάς. Ψηλά στάχια βυθίζονται στην άμμο από τη μία και χρωματιστά σπίτια “σπάνε” το γκρίζο από την άλλη ενώ πιο ψηλά, εκτάσεις από γρασίδι καλύπτουν την επιφάνεια των βράχων που “αγκαλιάζουν” το Borth.
Αργά ή γρήγορα, κάνεις μια στάση στην pub.

Ναι, οι Ουαλοί και δη οι “χωριάτες” δεν φημίζονται για τους κομψούς τους τρόπους. Θα σε κεράσουν, όμως, μια μπύρα και θα σε πλησιάσουν για να μάθουν από που ήρθες και γιατί, όλα αυτά με μουσική υπόκρουση κάποιο παραδοσιακό Κέλτικο τραγούδι.

Αν τους απαντήσεις σε όλα και με τη σειρά σου ρωτήσεις “εδώ που έφτασα, τι αξίζει να δω”, θα σε στείλουν σίγουρα στο…δάσος. Ένα δάσος 5000 ετών που εμφανίστηκε ξαφνικά μέσα από την θάλασσα!

Πριν λίγα χρόνια η στάθμη του νερού έπεσε και μέσα από την άμμο αποκαλύφθηκαν βελανιδιές και πεύκα από την Εποχή του Χαλκού.
Τα δέντρα ήταν καλυμμένα με φυτάνθρακα πριν τα καταπιεί η θάλασσα και ο φυτάνθρακας εμπόδιζε το οξυγόνο να τα διαπεράσει γι’ αυτό διατηρήθηκαν μέσα στους αιώνες.
Φυσικά, στο Borth μετά την αποκάλυψη του δάσους ξεκίνησαν οι μυθοπλασίες. Μία από αυτές θέλει μια ιέρεια να αθέτησε την υπόσχεση της στους θεούς και γι’ αυτό η θάλασσα, για να την τιμωρήσει, κατάπιε το δάσος.
Η επιστήμη διαφωνεί.