της Μαριανίνας Πάτσα

Eίχε πριγκίπισσες για πελάτισσες, μα τις έντυνε σαν γραμματείς, με ψεύτικες πέρλες, απλά πλεκτά και μικρά μαύρα φορέματα. Είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο ως Coco Chanel, αλλά αυτό δεν ήταν το αρχικό της όνομα. Η Gabrielle Chanel έγινε «Coco» αφού της έδωσαν αυτό το ψευδώνυμο οι στρατιώτες που βρίσκονταν στο ακροατήριο ενώ τραγουδούσε στη σκηνή μιας παμπ, κατά τη διάρκεια της μικρής καριέρας της ως τραγουδίστρια.

Η Coco Chanel έγινε πολύ πλούσια και διάσημη στη διάρκεια της ζωής της, αλλά η παιδική της ηλικία ήταν ταπεινή. Ήταν κόρη ενός χωρικού και, όταν πέθανε η μητέρα της, έζησε στο ορφανοτροφείο ενός μοναστηριού μέχρι την ηλικία των 18 ετών. Εκεί έμαθε να κεντάει και να ράβει. Ξεκίνησε την καριέρα της στη μόδα σχεδιάζοντας καπέλα. Με τη βοήθεια ενός θαυμαστή της, άνοιξε το πρώτο της κατάστημα στο Παρίσι το 1913. Όταν τα καπέλα της άρχισαν να γίνονται δημοφιλή, ξεκίνησε να φτιάχνει και ρούχα.

Το 1920 εισάγει στη μόδα το μικρό μαύρο φόρεμα. Προσιτό και εύκολο στη χρήση, η Vogue ορθώς προέβλεψε ότι θα το φορούσαν σε όλη τη Γη. Τα επαναστατικά της σχέδια είναι κομψά, άνετα και πρακτικά. Απελευθερώνουν τις γυναίκες από τους κορσέδες και κάτω από τις τολμηρές για την εποχή φούστες φαίνονται οι αστράγαλοι. Την επιρροή της όμως η Chanel δεν την ασκεί μόνο στη μόδα. Το 1921 δημιουργεί το πρώτο της άρωμα, Chanel No 5. Είναι το πρώτο άρωμα που φέρει το όνομα ενός σχεδιαστή και ο αριθμός πέντε είναι ο τυχερός της. Εμφανίζεται στην όπερα με αγορίστικο κούρεμα, εμπνέοντας πολλές γυναίκες να υιοθετήσουν το στυλ «garçon» (αγόρι). Γίνεται μέρος της κλίκας των καλλιτεχνών της εποχής. Κάνει παρέα με τον Picasso και σχεδιάζει κοστούμια για το ρωσικό μπαλέτο Impresario Sergei Diaghilev και τον Γάλλο σκηνοθέτη Jean Cocteau. Εμπνέεται από τους εραστές της και δανείζεται τα ρούχα τους. Χρησιμοποιεί υλικά ανδρικών ρούχων στις γυναικείες κολεξιόν της. Τα ρούχα γίνονται ανάρπαστα. Η ερωτική της ζωή είναι επίσης πλούσια. Σχετίζεται με τον Igor Stravinsky. Με τον Δούκα του Westminster μένουν μαζί δύο δεκαετίες. Στην πρόταση γάμου του, απαντά: «Υπήρξαν πολλές δούκισσες του Westminster, αλλά μόνο μία Coco Chanel».

Το 1954 η Chanel ανοίγει ξανά τον οίκο της, αφού είχε κλείσει για 15 χρόνια κατά τη διάρκεια του πολέμου, λέγοντας στην ηθοποιό Marlene Dietrich: «Το κάνω για να μην πεθάνω από πλήξη». Η Coco πεθαίνει τελικά το 1971 στο δωμάτιό της στο ξενοδοχείο Ritz. Όμως, το μικρό μαύρο φόρεμα, η τόλμη της και οι καινοτόμες ιδέες της θα ζουν «για πάντα».