«Το Positano είναι ένα μέρος που κατευθείαν σε εξουσιάζει» παρατήρησε κάποτε ο Αμερικανός νομπελίστας John Steinbeck σε ένα άρθρο που έγραψε το 1953 στο Harper’s Bazaar για το χωριό που βρίσκεται στην Ακτή Amalfi της Ιταλίας- μια οπτική πανδαισία με πολύχρωμα σπίτια (πορτοκαλί, ροζ και από επένδυση τερακότας) που κρέμονται από τις απότομες πλαγιές των ορέων Lattari και πάνω από τη θάλασσα. Και συνέχισε λέγοντας: «είναι ένα ονειρικό μέρος που δεν φαίνεται και τόσο πραγματικό όσο βρίσκεσαι εκεί αλλά ζωντανεύει τη στιγμή που το έχεις ήδη αποχαιρετήσει». Καθώς έγραφε το κείμενό του για την περιοχή, ο Steinbeck διέμενε στο «Le Sirenuse», μια καλοκαιρινή βίλα του 18ου αιώνα που είχε μόλις μετατραπεί σε ξενοδοχείο από τα αδέρφια Aldo, Anna, Franco και Paolo Sersale- μια αριστοκρατική οικογένεια από τη Νάπολη, της οποίας το πάθος για το Positano «έδεσε» με τη γενναιόδωρη φιλοξενία.

Γεμάτο με αντίκες, πίνακες ζωγραφικής και οικογενειακά κειμήλια, το κόκκινο palazzo κατάφερε να συνδυάσει τη λαμπερή γοητεία του παλιού κόσμου με έναν πιο οικείο χαρακτήρα, προσελκύοντας από την πρώτη στιγμή τους τουρίστες που η πόλη άρχισε να υποδέχεται στη δεκαετία του 1950. Μέχρι εκείνη τη δεκαετία το Positano ήταν ένα ψαροχώρι, του οποίου οι κάτοικοι ασχολούνταν με τη γεωργία και την αλιεία. Έκτοτε και με τη δημοτικότητα της περιοχής συνεχώς να αυξάνεται το ξενοδοχείο μετατράπηκε από ένα boutique ξενοδοχείο 8 δωματίων σε ένα πολυτελές θέρετρο 58 δωματίων.

Ξανανοίγοντας τις πόρτες του αυτό το καλοκαίρι μετά από μια δύσκολη ταξιδιωτικά χρονιά, συμπληρώνει 70 χρόνια λειτουργίας και το γιορτάζει, μεταξύ άλλων, με τα εγκαίνια ενός νέου μπαρ με το όνομα «Don’t Worry Bar» και ενός νέου εποχιακού μενού στο εστιατόριο «La Sponda». Αυτό όμως που κάνει το ξενοδοχείο τόσο ξεχωριστό είναι ότι αποτελεί ένα γνήσιο παράδειγμα καλής φιλοξενίας και ότι ακόμη και μετά από τόσα χρόνια, εξακολουθεί να διοικείται από την οικογένεια Sersale και συγκεκριμένα από τον γιο του Franco, Antonio και τη γυναίκα του Carla. Παρατηρώντας τόσο το εσωτερικό του όσο και τη θέα που απλώνεται μπροστά του, μπορούμε να πούμε ότι τα λόγια του Steinbeck θα ταίριαζαν το ίδιο καλά και στην περιγραφή του «Le Sirenuse».

Photography by Brechenmacher & Baumann