Με ματιά, μετράμε τις πιο δυνατές στιγμές ενός από τους καλύτερους ηθοποιούς του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Ευφυής και εκλεκτικός, ο Donald Sutherland μπορεί να κλέψει μια σκηνή πιο αθόρυβα απ’ οποιονδήποτε. Με την χαμηλή του φωνή και την σχεδόν ψυχρή του έκφραση, ο Καναδός ηθοποιός πείθει πως η πλοκή του σεναρίου είναι προσωπική του εμπειρία καθώς και το “βαρός” του ρόλου του είναι ανάλογο της προσωπικότητάς του.

Διαλέξαμε τις εξής 10 ταινίες του που κάθε θαυμαστής του έχει δει ή πρέπει να δει..

The Dirty Dozen (1967)

Μέσα σε καλή παρέα, τους John Cassavetes & Robert Ryan, ο Sutherland κάνει την πρώτη του Χολιγουντιανή ταινία, σε σκηνοθεσία Robert Aldrich. Σ’ αυτό το anti-war δράμα, παίζει τον εκκεντρικό Pinkley: Έναν κατάδικο που φεύγει για μία αποστολή θανάτου στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Mash (1970)

Διακωμωδώντας τους χειρούργους στον πόλεμο της Κορέας, η τανία αποτελεί σταθμό στο genre αλλά και στην καριέρα του D.S, αφού ο πρωταγωνιστικός ρόλος του ανήκει. Φήμες θέλουν να επικρατούν διαμάχες και ανησυχίες στα παρασκήνια, κυρίως για τις ανορθόδοξες μεθόδους του σκηνοθέτη, Robert Altman. Όπως και να’χει η ταινία είναι must-watch.

Kelly’s Heroes (1970)

Δεν είχαν άδικο όσοι θεωρούσαν για χρόνια το κωμικό action film “Kelly’s Heroes” ως την τέλεια ταινία. Είχε δράση, είχε ατάκες και κυρίως είχε δυνατές εκρήξεις. Στο κωμικό war-film που πραγματεύεται τα δρόμενα του Β’ Παγκοσμίου το lead το είχε ο Clint Eastwood ο οποίος, όμως, έχασε το χειροκρότημα από τον Donald.

Klute (1971)

Στο πλευρό της Jane Fonda, o Donald Sutherland υποδίεται έναν εσωστρεφή ντέντεκτιβ σ’ ένα film στυλ noir. Η ιερόδουλος Bree καταδιώκεται από έναν ψυχοπαθή και ο Klute (Donald Sutherland) στην προσπάθεια του να λύσει το μυστήριο, την ερωτεύεται. Φυσικά η ταινία δεν έχει ίχνος sentimental στοιχείων..

Don’t Look Now (1973)

Σε μια ιδιαίτερα συγκινητική ταινία του Nicolas Roeg, o Sutherland πρωταγωνιστεί ως ο πατέρας που έχασε την κόρη του σ’ ένα ατύχημα. Η δυνατή σχέση με τη γυναίκα του που αποτυπώνεται με φόντο την off-season Βενετία, κάνει κάθε σκηνή αξέχαστη.

Casanova (1976)

Όταν ο Fellini υπογράφει μια ταινία, όλα γίνονται αλλιώς. Το ίδιο συνέβη και στην ιστορία του Casanova. Η αντιπάθεια του σκηνοθέτη προς τον ήρωα αναγκάζει τον Sutherland να επιστρατεύσει όλο του το ταλέντο για να υποδιθεί τον θρυλικό εραστή ως έναν γραφικό τύπο, υποταγμένο στα πάθη του που κερδίζει ελάχιστη συμπάθεια μόνο στο τέλος.

Invasion of The Body Snatchers (1978)

Το adaptation του μυθιστορήματος του Finney από τον Kaufman είχε δεχτεί κακές κριτικές όταν κυκλοφόρησε. Τελικά, ο χρόνος δικαίωσε τον Kaufman που “άνοιξε” την πλοκή κι έτσι ο Sutherland ως εξαιρετικός urban hero κέρδισε τον τίτλο του icon.

Ordinary People (1980)

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Rοbert Redford κέρδισε το Όσκαρ αντί του “Raging Bull” του Scorsese. Σ’ αυτό το δράμα παρόλο που οι βασικοί ρόλοι είχαν διανεμηθεί στους Timothy Hutton, Judd Hirsch και Mary Tyler Moore, ο κεντρικός ήρωας τελικά είναι αυτός που υποδίεται ο Sutherland.

Eye of the Needle (1981)

Αυτό το κατασκοπικό φιλμ του Richard Marquand βασισμένο στο μυθιστόρημα του Ken Follet, είναι από τα καλύτερα του είδους. Με σκηνικό την Αγγλία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ένας Γερμανός κατάσκοπος (Donald Sutherland) μαζεύει σημαντικές πληροφορίες για την Απόβαση στη Νορμανδία ενώ προσπαθεί να διαφύγει πίσω, στην πατρίδα του.

JFK (1991)

Στο θρίλερ του Oliver Stone απολαμβάνουμε την ευφυία του Sutherland όταν στο μονόλογό του, μακρυγορεί χωρίς να γίνεται βαρετός. Ο μυστηριώδης X, λοιπόν, όχι μόνο κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή αλλά τελικά εξηγεί και όλη την πλοκή του έργου, γύρω από την δολοφονία του JFK.

Photo by Susan Wood (1971)
courtesy of: https://www.susanwood.com/