του Χρήστου Ζαμπούνη

Επειδή τον τελευταίο καιρό ακούγονται και γράφονται διάφορα αρνητικά σχόλια για τους κρατικοδίαιτους εργαζομένους της ΛΑΡΚΟ, μίας εταιρείας του ευρύτερου δημοσίου τομέως, η οποία χρωστά μόνον στην Δ.Ε.Η. 250.000.000 ευρώ, ας μου επιτραπεί να καταγράψω, ως αντίστιξη στην περιρρέουσα μεμψιμοιρία, μία θετική προσωπική εμπειρία που είχα προσφάτως, με τoν Δ.Ε.Δ.Δ.Η.Ε.

Εις τον Διαχειριστή Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας απευθύνονται οι πελάτες της Δ.Ε.Η. όταν αντιμετωπίζουν διακοπή ρεύματος ή οποιαδήποτε άλλη βλάβη. Ήταν Κυριακή πρωΐ, όταν επιμελούμενος ένα βιβλίο με την συγγραφέα του στο γραφείο των Εκδόσεων Φερενίκη υπέστημεν… συσκότιση. Με τον φακό του κινητού ήλεγξα τις ασφάλειες, οι οποίες ήταν στην θέση τους, ενώ με μία μικρή επιθεώρηση στην πέριξ περιοχή διεπίστωσα ότι η βλάβη δεν ήταν γενική.

Την Δευτέρα το πρωΐ, τηλεφώνησα στο «11500» που είναι ο πενταψήφιος αριθμός για τις βλάβες. Η ανταπόκρισις υπήρξε άμεσος. Ένα συνεργείο ήλθε σε δύο ώρες και ενετόπισε την βλάβη.

Αμέσως κατέφθασε ένα άλλο συνεργείο, το οποίο ενημέρωσε, με σημειώσεις, τα σταθμευμένα έμπροσθεν του εκδοτικού Οίκου οχήματα –ούτος κείται στο ισόγειο– να μην σταθμεύουν εκεί. Την επομένη έσκαψαν το πεζοδρόμιο και μας έφεραν το πολυπόθητο φως. Πριν εκπνεύσει η εβδομάδα είχαν επανέλθει, αποκαθιστώντας στην προτεραία θέση του, με νέες μαρμάρινες πλάκες, το πεζοδρόμιο.

Το όλον δίχως καμμία χρέωση και με μία προθυμία που θα ζήλευε και ο ιδιωτικός τομεύς.

Είδες η Δ.Ε.Η.;