Elastic Architects | MANCODE STYLE

Το 1996 η Ρία Βογιατζή και ο Αλέξανδρος Ξένος ένωσαν τη λέξη «Elastic» με τη λέξη «Architects» και δημιούργησαν όχι απλώς ένα νέο αρχιτεκτονικό γραφείο, αλλά ένα νέο αρχιτεκτονικό concept, το οποίο έμελλε να μακροημερεύσει, να εξελιχθεί και να γίνει αφετηρία για διεθνή projects. Με μια γλυ- πτική προσέγγιση, η ομάδα Elastic ως επί το πλείστον επιχειρεί μια αποδόμηση και επανεξέταση των αρχικών μορφών, εμπνέεται κατά βάση από τη μορφολογία του εκάστοτε χώρου, πειραματίζεται με τα όρια και πιστεύει εμφανώς στην ευελιξία της καινοτομίας. «Ερευνούμε τη σύνθεση ενός έργου ως προς τη γλυπτική του μορφολογία. Αντί να σχεδιάζουμε όμως γλυπτά-αντικείμενα που κοσμούν έναν χώρο, σχεδιάζουμε κτίρια με γλυπτική διάθεση, στα οποία ζουν άνθρωποι και διαδραματίζονται καθημερινές ιστορίες. Αρχιτεκτονικά, πάντα τα κτίρια ανήκουν στην πόλη και άρα η όψη τους οφείλει να συνδέεται με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται», έχει εξηγήσει η Ρία Βογιατζή.

Η ομάδα τους πλέον αποτελείται από μια πλειάδα νέων αρχιτεκτόνων και διεθνών συνεργατών και επιχειρεί ανά περίσταση να αναγνω- ρίζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε project και να μπαίνει σε μια δημιουργική αλληλεπίδραση και συνεργασία. Κοιτάζοντας το portfolio τους, πέρα από τις δεκάδες κατοικίες, ξενοδοχεία και κτίρια αθλητικών εγκαταστάσεων, είναι αδύνατον να μη σταθείς στα brands Aman Resorts και Coco-Mat. Το Aman Hotel Venice, το οποίο ολοκλήρωσαν το 2013, ήταν ουσιαστικά η πρώτη τους μεγάλη διε- θνής επιτυχία, που σηματοδότησε αφενός τη δυναμική τους είσοδο στον ξενοδοχειακό κλάδο και αφετέρου την έναρξη της συνεργασίας των Elastic Architects με τα Aman Resorts. Το κτίριο που φιλοξενεί το Aman Venice, το οποίο έχουμε ακούσει λίγο πολύ όλοι, καθώς το 2014, λίγο μετά το άνοιγμά του, φιλοξενώντας τον γάμο του George Clooney και της Amal Alamoudin πολυφωτογραφήθηκε και πολυσυ- ζητήθηκε, προϋπήρχε ως Palazzo Papadopoli από τον 16ο αιώνα. Χτισμένο πάνω στο Μεγάλο Κανάλι της Βενετίας, είναι το τελευταίο palazzo στο οποίο δόθηκε η άδεια να μετατραπεί σε ξενοδοχείο. Οι Elastic Architects έβαλαν στοίχημα να πετύχουν την πολυπόθητη συνύπαρξη του παλιού με το καινούργιο, και φαίνεται ότι το κέρδι- σαν. Το αρχοντικό παλάτι, που μετράει πέντε αιώνες ύπαρξης, δέχτη- κε μια διακοσμητική παρέμβαση επίκαιρη και μοντέρνα.

Το αποτέλεσμα, που ανέδειξε το ελληνικό αρχιτεκτονικό γραφείο σε διεθνή παίκτη, ήταν μια συνομιλία αίγλης και μοντερνισμού, παρελ- θόντος και παρόντος. Για να επιστρέψουμε όμως στα δικά μας εδάφη, και μιλώντας για ξενοδοχεία, οι Elastic Architects υπογράφουν ανά- εσα σε άλλα ένα κτίριο του οποίου τουλάχιστον την πρόσοψη μάλλον όλοι έχουμε δει. Στην οδό Πατριάρχου Ιωακείμ, στο Κολωνάκι, δεσπόζει το οικοδόμημα με τα κοίλα μπαλκόνια και τις ξύλινες κάθετες ράβδους στους επάνω ορόφους, που φιλοξενεί το Coco-mat Hotel Athens. Πρόκειται για ένα κτίριο του Μεσοπολέμου, που ξεχώριζε πάντα για τη συμμετρία που επιδεικνύει ανάμεσα σε καμπύλες και κάθετες επιφάνειες.

Οι Elastic Architects διατηρούν και εδώ την αρχική ταυτότητα του κτιρίου, αλλά χρησιμοποιώντας ένα νέο αρχιτεκτονικό «λεξιλόγιο», προκειμένου να αποδώσουν τη σημερινή μορφή του. Στη συνάρτηση μπαίνει και η φιλοσοφία της Coco-Mat, που βασίζεται στη χρήση φυσικών υλικών, στην απλότητα και στην περιβαλλοντική αρμονία. Το συγκεκριμένο ξενο- δοχείο το 2016 βραβεύτηκε από το Υπουργείο Τουρισμού ως το καλύτερο ξενοδοχείο της χρονιάς. Είναι κάπως κλισέ και μικρόνοο να επισημαί- νουμε ότι ο τάδε ή ο δείνα Έλληνας κατάφερε να φανεί στο εξωτερικό. Καθιστά αυτομάτως το εγχώριο πεδίο δράσης ανεπαρκές. Ωστόσο δύο νέοι, ταλαντούχοι αρχιτέκτονες με αφετηρία τους την Αθήνα δίνουν το στίγμα της αισθητικής τους ανά την Ευρώπη και ετοιμάζονται να κάνουν το άνοιγμά τους και στη Νέα Υόρκη. Και αυτό είναι κάτι.

της Κέλλυς Σταυροπούλου